Vogue

Planning & Gewoontes

Lieve lezers
Sorry voor de late update en waarschijnlijk niet zo best hoofdstuk maar ik wilde jullie niet langer laten wachten.

Nogmaals sorry!

****

Flori Wolfs
De verschillende rolrekken rollen weer om me heen en hier en daar hou ik een deur open. Alles was anders sinds het Vogue evenement en de feestdagen voorbij waren. Gideon en ik waren hechter dan ooit en overal waar ik kwam kent iedereen me. Leuk maar hectisch. De pers smult van mijn romance met Gideon en Gideon's zaken gaan beter dan ooit door onze relatie zijn de aandelen gestegen die hem weer geld opleveren. Verder is die een project aan het opzetten om een of ander bedrijf in Afrika op te kopen en te splijten. "Goedemorgen." Klinkt de opgewekte stem van Rozie die me mijn caramel latte aanreikt. En ja sommige dingen zijn gelukkig bij het oude gebleven. "Soo jij bent bruin voor de maand januari. Tja als je de hele wereld over vliegt om een zomershoot te doen en de mussen van het dak vallen verkleur ik wel." Grinnik ik. "Ik mis je wel, hier is het een stuk saaier en je vervangster het nieuwe loopslaafje bakt er niks van. Ze had laatst in plaats van BVLGARI sjaals CHANEL sjaals gehaalt. Kun je het geloven?" Giechelt Rozie. Ik rol met mijn ogen en voel me eigenlijk best rot over het meisje. Ik weet hoe onmogelijk die baan kan zijn. "Wolfs! Kantoor nu." Klinkt de bekende stem van Noé door de gang en ik grinnik even ja sommige dingen veranderde echt niet. Ik loop door naar haar kantoor en klop even op de deur. Zoals altijd zit ze achter haar bureau gefocusd op haar mac scherm met haar leesbril op. Natuurlijk ziet ze eruit alsof ze uit het magazine zelf gelopen is en steekt haar felrode lippenstift af bij haar groene ogen. "Flori kom binnen. Goeiemorgen Noé." Glimlach ik als ik plaatsneem in de stoel voor het bureau. "Ik wilde het hebben met je over de planning en de laatste shoots. Natuurlijk is dit heel belangrijk en verwacht ik dat je aantekeningen maakt."

Nadat ik Noé's kantoor uit ben een dik uur later. Besluit ik om een koffie te nemen en dan door te reizen naar Gideon's kantoor. Ik had alleen nog een doorpassessie in de middag en overmorgen vloog ik over naar London voor een lenteshoot en daar Vogue te leren kennen. Dus echt veel tijd met mijn vrienden en vriendje heb ik niet meer. Ik druk op het knopje van de lift en wacht geduldig. Vroeger was het altijd stressen maar sinds ik een van de belangrijkste personen ben wachten mensen tegenwoordig op mij. Heel raar eigenlijk hoe je leven kan lopen, een paar maand geleden was ik niemand en nu ben ik iemand overal waar ik kom weten ze wie ik ben, wat ik ben en hoe ik ben. Althans dat denken ze toch.
Ik stap de lift in en druk op de 'begane grond' knop. Bij een paar verdiepingen springen de liftdeuren open en dicht. Mijn gedachte dwalen af naar kerstmis. Ik heb in geen jaren zo'n fijne kerst gehad. De hele familie deed net of ik al jaren over de vloer kwam en stopte niet met complimenten geven en dan niet te vergeten elke ochtend naast Gideon wakker worden. Een hele week samen met hem doorbrengen. Een glimlach komt op mijn gezicht als ik terug denk aan de week, de wandelingen, de films, de diners, de spelletjes en niet te vergeten de personen die je accepteren zoals je bent, die je bewonderen om wie je bent, die je laten zijn zoals je bent. Mijn gedachte worden verstoord als mensen de lift uitstappen en ik er ook uit moet. Ik besluit om een koffie bij starbucks te pakken en daarna door naar Gideon te gaan.

"Goedemorgen mevrouw Wolfs" klinkt er overal als ik het bedrijf binnen loop en de liftdeuren telkens open en dichtgaan. Gek werd ik ervan waarom was iedereen toch zo beleefd net of Gideon ze zou ontslaan als ze dat niet deden. Ik rol met mijn ogen en trek nog even mijn jasje goed. Daarna komt de lift op de juiste verdieping en loop ik de gang op de receptionisten begroeten me en ik loop verder. Ook een nieuw dingetje is dat gideon in het hoofdkantoor nu zit. De hele wereld weet nu toch van onze relatie dus zijn angst voor krijsende journalisten is ook afgenomen. Ik klop op zijn deur en hoor een duidelijk "binnen". "Goeie...." meteen val ik stil als ik hem achter zijn bureau zie zitten met Eloise in de stoel voor zijn bureau, maar zij is niet waar ik van schrik nee het nieuwe uiterlijk van Gideon doet me verbazen. "Vind je het wat?" Grijnst hij als hij op me af komt lopen en een kus op mijn lippen drukt. Ik laat mijn ogen nog eens goed over zijn haar glijden en dan over zijn gezicht. Even meen ik iets van nerveusheid te lezen in zijn ogen maar hij herpakt zich snel. "Ik vind het mooi, het laat je kaaklijn beter uitkomen." Grinnik ik als ik mijn hand door zijn korte haar haal. Dan draait die zich om naar Eloise "je kunt gaan, we handelen dit later wel af." Ik moet een glimlach onderdrukken als ik haar gezicht zie betrekken. Het is simpel zij mag mij niet en ik haar nog minder. Ze knikt staat op en loopt het kantoor uit. "Dus van waar dit genoegen?" Grijnst hij als hij mijn hand pakt en me verder het kantoor in lijdt. "Ik verveelde me en ik miste je. Jij mist mij altijd. Dat is waar. Maar vertel hoe ben je op het spontane idee gekomen om je paardenstaart in te leveren?" Pest ik hem als ik op zijn schoot ga zitten achter zijn bureau. "Het was Eloise idee." Meteen bijt ik op het binnenste van mijn wang en heb ik spijt van de vraag. "En Vogue had het er laatst over." Mompelt die erachter aan. Meteen klaart mijn humeur op, natuurlijk zit Vogue erachter. "Ik vind het je goed staan." Zeg ik als ik een kus op zijn lippen druk. "Hmm toch wel? Ja alleen nu moet ik nog meer modellen van je afslaan en je delen met de fotografen, misschien zelfs nog met Emilie en Noé en niet te vergeten Oscar" grinnik ik. "Je beschermt me toch wel he?" Kreunt hij. "Tja wat kan ik zeggen we zijn contractgebonden." Antwoord ik speels. "Ik zal het onthouden als een journalist vraagt wat ik in je zie. Noé zal het antwoord enig vinden!" Grinnik ik.