Vogue

Uitleggen & Publiciteit

Flori Wolfs

Langzaam begin ik wakker te worden als ik me realiseer dat ik in Gideon's bed lig in plaats van mijn eigen. Dan komen de gedachten van gisteravond terug en meteen bekruipt een schuldgevoel me. Gisteravond ben ik meteen gaan douche en naar bed gegaan zonder hem iets uit te leggen over wat er gebeurd was op het dak. Ten eerste was ik te erg van streek en ten tweede had ik er de kracht niet voor. Ik weet dat ik in een relatie zit en dat ik het hem ooit moet vertellen, maar het was voor zijn tijd. Het was allemaal voordat ik dit leven had. Dat die spoken nu zijn komen opdagen en oude wonden hebben open gescheurd heb ik niet kunnen voorkomen. Wel ik heb het geprobeerd te voorkomen, maar ik heb gefaald. Voor de zoveelste keer in mijn leven heb ik mijn verleden weer de schuld gegeven en de kans gegeven om iets te verpesten.. ik zucht en kijk de kamer rond. Gideon zal wel op kantoor zijn want zijn kleren en spullen zijn weg. Ik besluit om ook maar eens op te staan en naar huis te gaan. Vandaag zou ik me ziek melden bij Vogue en volgende week wel ergens over werken. Vandaag heb ik daar allemaal niet de kracht voor. Ik trek een simpel t-shirt en een jogging broek aan en doe mijn haar in een losse knot. Daarna doe ik mijn sneakers aan en verzamel de kleren van gisteravond. Daarna leg ik ze op bed neer en loop naar de keuken om een goede kop koffie te zetten voor ik vertrek. Ik sluit de deur achter me en loop door het grote penthouse naar de keuken. Even ben ik verbaasd als ik Gideon strak in pak aan de ontbijtbar zie zitten. "Wat doe jij hier nog?" vraag ik verbaasd. Hij maakt zich los van het roddel blaadje voor hem en kijkt me glimlachend aan. "Goeiemorgen, koffie?" vraagt die als die op staat en richting het koffieapparaat loopt. "Uhm graag?" antwoord ik licht vragend als ik nog altijd verbaasd ben. "Vanwaar de verbazing?" vraagt die als die me mijn koffie aangeeft en weer gaat zitten. "Normaal ben je nooit zo lang in de ochtend hier." fluister ik half als ik in mijn mok blaas en een voorzichtig slokje neem. "Ik heb gisteravond al een heleboel werk kunnen doen, toen je sliep. " Ik richt mijn voeten naar de grond en zucht dan. "Ik weet dat we moeten praten, maar ik weet niet hoe ik je het allemaal moet uitleggen en wanneer ik eraan toe ben." fluister ik zachtjes. "Geen zorgen ik heb je gehoord gisteravond toen je met die jongen ik gok Alex stond te praten. Ik was je aan het zoeken toen ik je stem hoorde, maar nadat je vertelde dat je zwanger van hem was heb ik me omgedraaid. Ik snap het heel goed dat je een verleden hebt en dat het gisteravond heel moeilijk voor je is geweest om hun weer tegen te komen. Maar ik zou mezelf niet zijn om je eraan te herinneren dat je nu ook een leven hebt, dat je nu een relatie hebt waar je gelukkig in bent en een toekomst elke dag aan het opbouwen bent of dat nou met me of zonder me is. Je leeft Flori elke dag, elke minuut dat je ademt. Dood gaan we allemaal dat is het enig zekere en dat je veel hebt meegemaakt wilt niet zeggen dat dat je tot de persoon heeft gemaakt wie je tot de dag van vandaag bent. Ik weet wat ik nu ga zeggen heel arrogant is en ik realiseer me dat ik hier de relatie mee kan verliezen die ik nu heb, maar je moet harder voor jezelf worden, je moet het verleden voor nu en altijd los gaan laten. Je bent dan misschien met je toekomst bezig, maar je herleeft elke dag je verleden opnieuw als je zo doorgaat. Je moet kijken naar wat je hebt gepresteerd. 

- Je hebt en een goede baan bij Vogue, een van de belangrijkste nog wel. 

- Je hebt een stabiele relatie waarin ik hoop toch dat je daar gelukkig in bent. 

- Je hebt vrienden die je door dik en dun steunen en altijd achter je staan. 

Begrijp me niet verkeerd Flori, maar de enige persoon die je nu aan het kapot maken is ben jezelf. Het is een gevaar om een vijand van jezelf te zijn. Geloof me ik kan het weten. Ik heb niet altijd dit bedrijf of penthouse gehad. Denk erover na wat ik heb gezegd. Ik moet nu naar mijn werk." hij staat op en drukt een kus op mijn voorhoofd. Als hij zijn lippen los wilt maken druk ik hem steviger tegen me aan. "Dankjewel." fluister ik als ik hem een kus op zijn lippen geef. "Je bent de eerste in jaren die me aanpakt en geen dingen voor me verzwijgt. Ik weet dat ik het je allemaal eerder had moeten vertellen, maar ik dacht dat ik erover heen was. Dat ik genoeg had gerouwd en het allemaal had verwerkt. Het spijt me." snik ik in zijn schouder. "Hey hey rustig maar je weet toch dat ik je steun en voor je ben." hij drukt nog een kus op mijn voorhoofd en laat me dan los. "We spreken elkaar dadelijk wel, blijf de hele dag maar hier Netflix staat in de tv en ik heb je ziek gemeld bij Vogue." Knipoogt hij erachteraan. "Wat heb je gezegd!?" vraag ik dan meteen met grote ogen. "Dat we wat tijd alleen nodig hebben. Ik heb zometeen een vergadering en over twee uur ben ik ongeveer terug. Ik gun mezelf ook eens een paar dagen samen met jou. " daarna loopt die zijn penthouse uit en knalt de deur dicht. 

"Dus welke film wil je nu zien?" vraag ik dan ongeinteresseerd als ik verder door Netflix blader. "We hebben nu al zeker drie films gezien." klaagt hij. "Babe dat is het doel van een film marathon.. zoveel mogelijk films op een dag zien." grinnik ik. "Mmh dat is niks voor mij... ik kan gewoon niet meer relaxen. Ik herinner me nog niet eens de laatste keer dat ik film marathon heb gehouden." Ik maak me los uit zijn greep en ga rechtop zitten. "Je meent dit?" vraag ik verbaasd als ik hem serieus zie kijken. "Ja ik heb er of nooit tijd voor gehad of ik had er nooit zin in. Ik heb geleerd om mijn tijd nuttig te besteden aan administratieve taken of goede deals. Ik heb nooit echt veel om vrije tijd gegeven want zeg nou zelf. Mijn huizen en auto's vind ik het belangrijkste en cadeaus voor jou kopen natuurlijk." reageert die nonchalant als die handje popcorn grijpt en het in zijn mond stopt. "Hoe cadeaus voor mij kopen?" reageer ik nu nog verbaasd. "Misschien moet je eens gaan kijken in de lift." Grijnst hij. Meteen spring ik op en ren als een gek naar de lift. Waar ik als een malloot op het knopje duw. Als ik gepiep hoor maar niet het liftpiepje. "Nee je hebt....nee is die voor mij!" spring ik op en neer van enthousiasme als ik de meest schattige puppy ooit heb gezien en wat voor puppy een husky puppy mijn favoriete ras. "Hoe wist je...?" vraag ik verbaasd als ik op Gideon afren en mijn benen om zijn heupen sla en mijn armen om zijn nek. "Je bent echt het geweldigste vriendje ter wereld! En ik hou echt van je! Durf het ooit me te verlaten!" ga ik door met ondertussen zijn gezicht helemaal onder te kussen. "Oh god mijn puppy!" roep ik als ik me losmaak uit zijn greep en de schattige pluizen bol uit de lift haal die enthousiast naar me piept. "Ik ook van jou!" fluister ik als ik hem aai en een kus op zijn kopje geef. "Weet je wat het mooiste aan dit ras is. Nu moet je streng zijn anders leer je het nooit." grinnikt hij. "Maar heb je die ogen gezien." pruillip ik. "Je leert het wel!" grinnikt die als die weer naar de tv loopt en hem uitzet. "Waarom doe je dat?" We gaan spullen voor haar kopen." grinnikt die. "Hoezo ze slaapt gewoon bij mij in bed." grijns ik. "En eten dan?" vraagt die fronsend. "Wat de pot schaft je denkt toch niet dat ik mijn kleine schat dat vieze hondenvoer ga geven, juk! Maar... dat is voor honden gemaakt." protesteert die, waarop mijn puppy blaft. "Zie je wel Yuk!" En een riempje heeft ze al wat natuurlijk in de allermooiste kleur is knal roze met een strikje." grijns ik. Hij rolt met zijn ogen en loopt dan naar de keuken waar die uit een keukenkastje een papieren zak pakt met de woorden Pet Store op. "Natuurlijk ken ik mijn vriendin en had deze discussie al verwacht daarom dat ik alvast wat speeltjes en snoepjes heb gekocht. Je bent echt het perfecte vriendje... dus als die aan de bank knaagt sta ik buiten of niet?" vraag ik wantrouwend als ik mijn puppy nog steviger tegen me aan klem. "Als je dat maar weet!" knipoogt die. "Kom mee puppy je wordt voor het eerst uitgelaten voordat we beide dakloos zijn, geen zorgen die engerd zie je maar een paar keer week en is je stiefvader maar die kunnen we vervangen als je hem niet mag." zeg ik in een babystem als ik mijn tong naar Gideon uitsteekt die me verontwaardigd aankijkt. "Mag ik je eraan herinneren dat ik haar voor je heb gekocht? Dankjewel schatje en geef hem een luchtkus als ik weer naar de lift loop om puppy uit te laten. "Bedenk jij ondertussen maar een naam dan bestel ik wat te eten." roept die me nog na.