Miraculum: Zapomniałam O Niej

Prolog

Tego dnia Paryż mógł odetchnąć z ulgą. Władca Ciem został pokonany. Jednak ten dzień okazał się dla Czarnego Kota koszmarem. Jego księżniczka, jego serce i jego dusza, całe jego życie, była ciężko ranna. Najszybciej jak umiał biegł w stronę szpitala. Z każdym krokiem słyszał coraz płytszy oddech Biedronki i czuł coraz większy niepokój.

Kiedy tylko znalazł się w izbie przyjęć zaczął krzyczeć i błagać o pomoc. Gdy lekarze zauważyli umierają bohaterkę Paryża od razu wzięli się do roboty. Kazali położyć Biedronkę na wolnym łóżku.Czarny Kot delkitanie ułożył jej drobne ciało, a wtem otoczyły ją pielęgniarki. Kiedy lekarz miał ruszyć w ich stronę , bohater zatrzymał go.

-Czy dotrzymacie tajemnicy kim jest?

Doktor tylko kiwnął głową i pobiegł ratować Biedronkę.  
                      ***
Czekał dwie godziny, które wydawały mu się wiecznością. Pragnął ją zobaczyć, upewnić się, że jest cała i zdrowa. Chciał żeby uśmiechnęła się do niego i żartowała z nim.

Wtedy wyszedł lekarz. Był bardzo zmęczony, a na jego twarzy nie widniały jakieś konkretne emocje.

-I co?-Czarny Kot podbiegł do niego.

-Udało się.

                     ***
Wszedł do pokoju, na którym spała jego księżniczka. Powoli szedł w jej stronę patrząc z zafascynowaniem na jej podnoszącą się w górę i w dół klatkę piersiową. Kiedy stanął obok zobaczył kto ukrywał się pod maską. Była to Marinette. Uśmiechnął się lekko. Już dawno zauważył, podobieństwa między nią a Biedronką, ale nie był pewien kim jest bohaterka Paryża.

-Czarny Kocie? -Obok niego pojawił się lekarz. - Wiesz jak się nazywa? - Kot spojrzał na niego złowrogo. - Nie chodzi mi o zdradzenie jej tajemnicy, ale trzeba powiadomić jej rodziców, a do tego... - Doktor westchnął i podrapał się w głowę.-  Ona nic nie pamięta. Ma wstrząs mózgu, złamaną nogę, skręcony nadgarstek i pęknięte żebra. Gdy ją przyniosłeś kości zaczęły uciskać serce i płuca.

Czarny kot zachwiał się i oparł o pobliską ścianę.

Marinette nic nie pamięta? Spojrzał na jej zrelaksowaną i spokojną twarz. Czy będzie go pamiętać? Czy zapomni wszystko co razem przeżyli?

Nie. Nie mógł myśleć o sobie. Bitwa z Władcą Ciem wyczerpała ją nie tylko fizycznie, ale też na poziomie psychicznym. Czy nie byłoby lepiej dla niej, gdyby nie pamiętała? Zastanawiał się Czarny Kot. Tak. Tak będzie lepiej. Podał lekarzowi informacje o Marinette oraz wymusił na nim obietnicę, że nigdy nie powie, iż Marinette to Biedronka.

Gdy wszytko było ustalone pobiegł do domu dziewczyny. Zastał tam jej rodziców, którzy niespokojnje próbowali usiedzieć w miejscu.

-Państwo Dupain-Cheng bardzo mi przykro, ale Marinette padła ofiarą jednej z akum i jest ciężko ranna.

Matka Mari zaczęła płakać, a jej mąż przytulił ją próbując pocieszyć, choć też odczuwał silne emocje.

-Mam do was prośbę. - Zaczął i poczekał aż rodzice skupią na nim uwagę. - Wynieście się z Paryża.