-Kitap diğer kitaptan bağımsızdır.
Genç kız, adamın kollarından tutup kendine çevirmesiyle gözlerini sıkıca yumup gelecek darbeyi bekledi ama onun yerine kendisine yoğun duygularla ve pişmanlıkla bakan yeşillerle karşılaştı.
İşte bundan sonra Mihs...
Merhaba MYT tayfa nasılsınız? Bende iyiyimm. Bugün 2000 kelimelik bu bölümle sizlerleyim.. Beni özlemediğinizi biliyorum daha çok İris'i ve Mihsin'i özlediniz.
Neyse, bugün sizlere bölümden başka birşey daha göstereceğim. okuyucumdan harika resimler aldım. Emeğine sağlık Sude seni seviyorumm.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar...
_____________________________
Dudakları ağır bir ritimde birbirini okşarken, kalpleri tam tersine hızlı bir şekilde atıyordu. Onları nefes nefese bırakan heyecan, tutku, istek, aşk birbirlerine dokunmalarını ve daha sıkı tutunmalarını sağlıyordu. Belkide her kötü başlangıç, kötü bir son demek değildi. Kötü başlangıcı olan aşk, şiddetli bir aşk demekti. Sevmekten bıktırmayan, monoton (sıkıcı, biteviye, tekdüze -ekşınsız-) olmayan bir ilişki.
Mihsin genç kızın ellerini narince tutup kendini omzuna koydu ve yolunu bulmasını sağladı. Genç kız itiraz etmeden ellerini genç adamın ensesine sarıp kendine çekti iyice. Genç adamın gül kurusu dudaklarını kana kana içmek istiyordu. Genç kızı mutfak tezgahına oturtan Mihsin zorlukla çekti dudaklarını. Hayal kırıklığıyla gözlerini araladı genç kız.
"Hala bir cevap alamadım?" Mihsin'in sorduğu soruyu çoktan unutmuştu genç kız. Beyni buharlaşmış bütün enerjisi ve mantığı kasıklarına ve dudaklarına yoğunlaşmıştı.
"Evet veya hayır diyeceksin. Ben evet demeni öneririm..." muzipçe sırıttı genç adam. Onunla birlikte İris de güldü.
"Hayır dersem ne olur?" Mihsin'in gülümsemesi soldu yüzünde. Bunu farkeden genç kız çoktan pişman olmuştu bile. Tamam, çok şey yaşamışlardı. Unutulmazdı, acı vericiydi, sarsıcıydı, hatta şuan karşısındaki adamdan nefret ediyor ve köşe bucak kaçıyor olması gerekti ama hayat onları ters köşe yapmış, 'Eninde sonunda sizi buluşturucağım ve birbirinize deli olacaksınız.' demişti.
"İlaçları bırakırım. Sonuçta etrafımda zarar vermekten kaçındığım birisi olmaz artık."
"Ne yani peşimden gelmez misin?" sinirle kollarını bağdaştırdı.
