Mavi'nin Yasak Tonu |Zor Aşk Serisi 2|

28 - Sessiz Oyun

Merhaba MYT ve sizede selam hayalet okuyucular.

Uzun ve güzel bir bölüm oldu macera dolu. Olaylar teker teker çözülmeye başladı. 1500 küsür kelime yazdım ama emeğimin karşılığını aldığımı düşünmüyorum. Vote parayla değil. Yıldıza basmakta çok zor değil. Oy verip yorum yapanlara çok teşekkür ediyorum. Hepinize alıştım zaten neredeyse her bölümde yorumunuz var 😘😘

Ve de saygı çerçevesi içinde eleştirmekten çekinmeyiniz lütfen yakında güzel bir etkinlik yapacağım karakterler ve sizinle ilgili..

Multide, Mihsin.

İyi okumalar..

________________________________________

Yarın öleceğinizden haberiniz olmadan yaşamak mı daha iyidir yoksa ne zaman öleceğinizi bilerek mi yaşamak daha iyidir?

Korkarak yaşamak mı? Yoksa tereddüt etmeden herşeyin tadını çıkarmak mı?

Genç kız gözlerini açtığından beri kafasını bununla yoruyordu. Esir alındığını zannetmişti uyandığında ama hala mutfağında olduğunu fark edince mutluluktan havalara uçmuştu. Ama aynı zamanda birilerinin onu gözetlediği şüphesi onun tüylerini diken diken etmişti. Yanı başındaki telefonunu hemen eline aldı ve polisi aradı. Dün gece olanları karşıdaki kadına anlattığında 5 dakika içinde evi incelemeye geleceklerini söyleyip telefonu kapatmıştı. Adamın evde olma şüphesiyle korkan İris'de dış kapıya baktı bir süre. İçinde 3'e kadar saydı ve ayaklanarak kapıya doğru koştu ve kendini dışarı attı. Kapıyı kapatmadan evin anahtarını almayı unutmadı tabiki.

Mihsin'i defalarca aramasına rağmen ulaşılamıyordu. Meraktan ve başına birşey gelmesi endişesiyle korkmaya başlamıştı.

Mihsin'e kim zarar verebilir?

*********

Ceren giriş kartını gösterip kapıdan geçtiğinde çalışanlara selam verdi ve asansöre bindi. Sabırsızca kapıların kapanmasını bekledi. 32. Kata kadar yapılacak çok iş vardı bu yüzden kahverengi rujunu tazeledi ve sıcaktan terleyen ensesini yelledi. Hava o kadar sıcaktıki neredeyse asfalt eriyecek duruma gelmişti. Neyseki şirketin her tarafında klimalar vardı.

Sonunda kapılar açıldığında büyük bir kargaşa olduğunu gördü. Mihsin'in odasının önüne doluşmuştu herkes ve güvenlik şeridi içinde etrafı inceleyen 2 adet dedektif bulunuyordu.

"Herkes işinin başına ne oluyor orada?!" onun sesini duyan çalışanlar hemen yerlerine geçti. Kapının kenarında polis memuruyla konuşan Ebrar'ı kaş göz işaretleriyle yanına çağırdı.

"Ne oluyor burada? Hayırdır inşallah."

"Pek hayır değil Ceren. Dün gece şirkete hırsız girmiş." Beyninden vurulmuşa dönen genç kız kaşlarını çattı ve anlamamış gibi bir daha sordu.

"Anlamadım. Holding? Bu şirkete? 32 katlı şirket? Dün gece?"

"Evet gece yarısı girmiş. Güvenlik kamera kayıtları yok şirketten çıkmaya 6 saniye kala devreye girmiş. Ve Mihsin Bey'in odasına girip kilitli çekmeceyi kırmış." çantasına geçirdi tırnaklarını işler aksayacaktı ve bu katın şefi kendisiydi. Aksayan her işten kendisi sorumlu tutulacak şafak sökene kadar çalışacaktı.

"Mihsin... Mihsin Bey nerede?"

"Sabahtan beri ulaşmaya çalışıyoruz ama telefonlarını açmıyor evdede yok. Muratla diğerleride yok ortada - Mihsin'in adamları - Sanki hepsi birden sözleşip ortadan kayboldular."