Μια ριπί
και εγω αστραπή τρεχω στην ταράτσα.
Κοιτάζω γύρω μου.
Ολα σκοτεινά.
Απάνθρωπα.
Και εγω να κοιτάζω χαμένη το μαυρο του ουρανού.
Μα οχι δεν μπορεί να τα έχασα και φέτος.
Περιμενω λιγα λεπτα καθώς ο αέρας κανει παρεα στα γυμνά μου χερια.
Ένας ηχος
και ολα αποκτούν χρωμα
ζωη.
Και εγω σαν μικρο παιδι
Χαμόγελαω χαμένη στην ζαλη απο τις λάμψεις.
Ακουμπάω το μάρμαρο και κοιτάζω με δέος ακομα καθε λάμψη.
Φωνές.
Στο διπλανό παρκάκι δυο κοπέλες.
Φλας
γέλια.
Η κοπέλα βγάζει φωτογραφίες,
Θελει να δειξει βλεπετε το καινούριο της φορεμα.
Και εγω μπερδευομαι απο αυτές τις δυο εικόνες.
Φλας.
Φως.
Και εγω
μπερδεμένη
ατένιζω το κενό.
Πλεον καμια απο τις δυο λάμψεις δεν με τραβανε.
Το μονο που νιωθω ειναι κρύο.
Κρύο.
Και ειναι απλωμένο παντού.
Παντού..
---------------------------------------------------------
Χρονια πολλα. Χριστός ανέστη. Να περνάτε καλα με τις οικογένειες σας.
VOCÊ ESTÁ LENDO
Ανείπωτα.
PoesiaΕσυ. Εσυ που το διαβαζεις αυτό εδω. Σε προειδοποιώ δεν εχω ιδέα απο ποίηση.Μαλλον αυτο που γραφω είναι λογια που δεν ειπα ποτε. Το μονο που θελω απο εσενα είναι να καταλαβεις τις μπερδεμένες σκεψεις μου και να τις βάλεις σε σειρα. Αν μπορεις..
