Το φεγγαρι ελουζε με το φως του τα δυο πρόσωπα
που ηταν ενωμένα
χωρις λογο και αιτία.
Το μυαλό επαιζε παιχνίδια
και το σωμα όριζε τους κανόνες.
Θεληση και πόθος;
Όχι.
Απλως ανάγκη.
Ανάγκη για να ξεφυγεις-
να βγεις απο την ρουτίνα.
Να βγεις για λίγες ωρες απο τα συνηθισμενα.
Να πάρεις εκδίκηση
και να προσπαθησεις να πλησιασεις τον μεγαλύτερο σου στοχο.
Το στόμα του ηταν προάγγελος
για αυτό που θα ακολουθήσει.
Και αυτο που θα ακολουθήσει
είναι σίγουρη οτι θα ειναι αυτό που ποθει,
πραγματικά.
VOUS LISEZ
Ανείπωτα.
PoésieΕσυ. Εσυ που το διαβαζεις αυτό εδω. Σε προειδοποιώ δεν εχω ιδέα απο ποίηση.Μαλλον αυτο που γραφω είναι λογια που δεν ειπα ποτε. Το μονο που θελω απο εσενα είναι να καταλαβεις τις μπερδεμένες σκεψεις μου και να τις βάλεις σε σειρα. Αν μπορεις..