Σε ενα Συγχρωνο παραμύθι το 2016
Εγω θα σε αγαπούσα
Και εσυ θα με αγαπουσες.
Μα το παλάτι σου γκρεμίστηκε
Μαζί με τα ονειρα μας.
Εγω κλαιω στην σοφίτα του σπιτιού μας
Και εσυ βλέπεις τηλεόραση πίνοντας μπύρα.
Πλεον δεν σε νοιάζει που ειμαι δυστυχισμένη.
Σε νοιάζει να νικήσει η αγαπημένη σου ομαδα.
Θελω να κανουμε παιδιά.
Να πάρουν το επίθετο σου.
Να εχω να παίρνω αγαπη απο κάποιον.
Γιατι η δικια σου αγαπη στέρεψε όσο γρηγορα στερεψαν και τα δάκρυα μου.
Και μου φωναζεις πως εχω κατάθλιψη.
Και ζητάω να με βοηθήσεις.
Μα το μονο που παίρνω ειναι μερικες βρισιές.
Και καθως κοιμάσαι στο κρεβατι μας
εγω σε παρατηρώ όπως εκανα πριν χρονια.
Εξωτερικά εισαι ίδιος.
Μα εσωτερικά απο πρίγκιπας
Μεταμορφωθηκες στο κακο τέρας.
Και φθειρομαι μαζί με τα φορέματα μου που τα τρώνε οι σκόροι στην ντουλαπα μας.
Και μου πήρες την κορώνα που μου είχες στο κεφαλι μου και την πουλησες σε πιο νέες δούλες.
Μα δεν πειράζει.
Δεν εχει σημασία πλεον.
Η αυτοκρατορία μας παράκμασε
και εγω καίω τον ουρανό και τα άστρα που μου είχες δώσει πριν χρόνια.
Καίω και καίγομαι στο 'ομορφο' παραμύθια μας.
ESTÁS LEYENDO
Ανείπωτα.
PoesíaΕσυ. Εσυ που το διαβαζεις αυτό εδω. Σε προειδοποιώ δεν εχω ιδέα απο ποίηση.Μαλλον αυτο που γραφω είναι λογια που δεν ειπα ποτε. Το μονο που θελω απο εσενα είναι να καταλαβεις τις μπερδεμένες σκεψεις μου και να τις βάλεις σε σειρα. Αν μπορεις..
