Υπο την επήρεια αγαπης
Τρεχω μανιωδος σε ενα ξέφωτο χωρίς φως
Και σε εναν δρομο χωρίς δρόμο.
Η αγάπη με ζαλίζει σαν ενα ακριβό ουισκι που πινεις το πρωί.
Τα μάτια μου βουρκωνουν δημιουργωντας ψευδαίσθησεις.
Είσαι εδώ, εκει και λίγο πιο εκεί.
Υπό την επήρεια αγαπης σας σκοτώνω εναν εναν, εμβρασμου ψυχής που λενε..
Δεν αφήνω κομμάτι σου σε αυτό το ξέφωτο.
Γελαω σαν τρελη πανω απο το κενό σου.
Μα πάντα κενός δεν ήσουν;
Γράφω υπο την επήρεια αγάπης.
Αγάπη που δολοφονησες.
Όργανο φόνου: την ακονισμενη σου καρδιά.
Ωρα φόνου: όταν ψιθυριζα το όνομα σου σε έναν εφιάλτη.
Υπό την επήρεια αλκοόλ πέφτω στον γκρεμό,
είχα μπερδευτεί,
νόμιζα οτι ήσουν εσυ, του εμοιαζες.
Μεγαλος κι κενός.
ESTÁS LEYENDO
Ανείπωτα.
PoesíaΕσυ. Εσυ που το διαβαζεις αυτό εδω. Σε προειδοποιώ δεν εχω ιδέα απο ποίηση.Μαλλον αυτο που γραφω είναι λογια που δεν ειπα ποτε. Το μονο που θελω απο εσενα είναι να καταλαβεις τις μπερδεμένες σκεψεις μου και να τις βάλεις σε σειρα. Αν μπορεις..
