Chapter 36 Thank you

19 1 0
                                    

Tagatak ng pawis ang tumutulo mula sa mukha at braso ko.

Tumatakbo ako.Mabilis.Walang hinto.

Tila ba meron akong hinahabol na dapat Kong maabutan.Pero Ano? O baka naman...

sino?

Sino nga bang hinahabol ko?

Hindi ako makahinto.Para bang may sariling mga utak ang mga paa ko.Pagod na ako pero pilot na tumatakbo.

Bakit?

Isang pigura ng babaeng nakaputi ang nasilayan ko.Nanlaki ang mga Mata ko.

Hindi ako pwedeng magkamali.kabisado ko ang itsura niya maging ang likod lang.

"Ate!" Buong lakas na sigaw ko.

Ngunit di siya lumingon.

Hindi!Siya talaga yun!Ang ate ko!

Buong pwersa Kong itinakbo ang sarili ko papunta sa direksyon na tinahak niya hanggang sa tuluyan ko na siyang maabutan.

Sa totoo lang,siya na mismo ang huminto dahil wala na siyang matatakbuhan pa.

She's already at the edge of the cliff.3 steps ahead and she'll fall already.

But I'm glad.Sa wakas nahabol ko din siya!

Dahan-dahan siyang lumingon sakin.

We finally meet again"
I cannot believe it.She's here.
again

My tears suddenly fell.

Hindi ako pwedeng magkamali.Kabisado ko ang itsura niya,ang boses niya at ang ngiti niya.

Siya nga itong kaharap ko ngayon.

"A-ate..."

"Kamusta na aking munting kapatid?"

And that's when I broke.

Tuluyan nang tumulo ang luha ko at tuloy-tuloy lang ito sa pag-agos

"Where have you been ?Bakit ngayon ka lang?Matagal kitang hinintay ate,bat ngayon ka lang?!" She smiled sadly

"Ian...you know that ate can't stay." If it was possible I know I cried harder.

"But why?" She sighed

"You know why..."

"But I can't understand!!"

"I'm already dead Ian" her words piercing through my stoned heart.

I'm not into loveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon