Chapter 33 Goodbye

5 2 0
                                    

Driana's POV

I can't believe I actually said yes to Keith.

Sabihin niyo sakin...tama ba ang desisyon ko?

Pero sabi nila wala namang masama kung subukan.Then  let's try and work this out.Keith and I....kung para talaga kami sa isa't-isa kahit anong mangyari kami parin sa huli.

This chance that I gave him..siguro hindi lang ito para sa kanya kundi para sakin din.This is my chance huh...my chance to love again.

Well I almost forgot how it felt to love but I'm glad that Keith is here to remind me how wonderful it makes you feel.

"hey"  I smiled

"bakit?"

"Come with me?" tumango naman ako.

"San tayo pupunta?" tanong ko but he did not answer.Instead he just smiled.

Well,hindi ko na tinanong pa.I trust him.

Sumakay kami sa kotse niya at bumaba kami sa airport.

Hinigpitan ko ang hawak sa kamay niya.

"Why are we here?Don't tell me aalis ka?Iiwan mo ko?Ganun ganun na lang yun pagkatapos kitang sagutin kahapon?!What the hell Keith?!Are you making fun of me or what?!" sinapak sapak ko siya.

Walanghiya siya!Sabi niya di niya ako iiwan!Sinungaling siya!!

"Hey hey easy there" atsaka niya ako niyakap.Pilit kong kumakawala sa kanya pero sadyang malakas siya.

"Ano ba?Bitiwan mo nga ako!"
bigla siyang natawa.

I hate this guy!

"I'm not going anywhere babe.Di ba nga pinangako kong dito lang ako sa tabi mo?Do you actually think I'll break that promise and your trust now that I have you as mine?" di ako nakasagot...then bakit kami nandito sa airport.

"There's someone who wanted to see you before he leaves and I'm sure you also want to see him off" bigla naman akong kinabahan sa sinabi niya.

Someone's leaving?

Bumitaw ako sa yakap niya.

"Sino?" imbes na sagutin ang tanong ko hinawakan niya ang kamay ko at sabay kaming pumasok sa airport and there I spotted someone waving at us.

"Mirko?" I said almost in a whisper.

Nangpapalapit na kami naaaninag ko na ng mas mabuti ang malungkot na mukha ni Mirko.

I then looked at Keith and he nodded.
Nagmamadali naman akong tumakbo papunta kay Mirko at niyakap siya.

"Hey" bati ni Keith

"Hi" sagot naman ni Mirko

"Aalis ka?" ngumiti siya ng malungkot at tumango.

"Pero bakit?" napasinghap naman si Mirko habang ako naghihintay sa sagot niya.

"Well...I guess I'm done here." at napakamot siya sa ulo niya.

Yumuko ako at sinabing

"I'm sorry."

"Hey hey,it's not your fault.It's my choice to go here and chase after you and it's also my choice to get hurt.Ginusto ko naman Dri kaya wala kang kasalanan." tumingala ako sa kanya.

"Liar.Wala namang tao ang ginustong masaktan."natawa naman siya.

Bakit ganun?nagagawa niya pang tumawa sa ganitong sitwasyon samantalang ako nasasaktan habang tinitignan siya.

I'm not into loveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon