Broken Hearts Heal

Chapter 03

"H-hello." I greeted.

"Hi." Sabi niya.

"I mean, hello, good afternoon sir." Bigla kong naalala kelangan ko maging courteous kasi client ko siya.

"Haha. Don't call me sir." He said as he laughed.

"No. I should call you sir. Just let me." I insisted.

"Okay. Pero, next time, wag na ha?" He said. Bigla niyang nilapit katawan niya sa counter.

Wala akong ibang masabi kaya tumango nalang ako.

"Can I have your slip?" Agad kong tinanong bago pa ako mawala. At buti nalang binigay niya agad sakin.

Shit! Bat gumwapo cya lalo?????!!

Yung feeling na may taong nakatingin sayo habang may ginagawa ka. Syempre I had to be serious sa work ko. Pero super awkward! Nakatingin lang siya sakin. Pero seryoso naman ang mukha niya kaya hindi ko masabing pinaglalaruan niya lang ako para maging conscious ako sa ginagawa ko.

Binibilisan ko ang ginagawa ko para matapos agad at makaalis agad siya.

"Ugh.. What time out mo mamaya?" He suddenly asked and napatigil ako sa ginagawa ko.

"H-huh?" I stuttered. Naku!

"What time out mo?"

"Hmm mag-oovertime kami eh. Sorry ah." Bigla kong nasabi.

"Sorry for what?" He suddenly asked. Pati rin siya nagulat sa sagot ko.

WHAAAAT THE F&$!!#^ DID I JUST SAY???!!! Naku naku. Wag kasi mag-assume agad. Nagtanong lang yung tao.

"Ha?? Ay wala,wala. I said sorry kasi hindi ko narinig tanong mo."

YES NAKALUSOT RIN!

"Ahh.. Okay." He nodded. He was just wearing a straight face. Sana hindi niya lang yun napansin.

Oh gosh! Nakakahiya! Bat ko ba naisip yun?!!

"Okay, here. Thank you for banking with us!" I said as I handed him the receipt. Pero hindi ako tumingin sa kanya.

"Okay, thank you." Sabi niya before he turned away.

I felt cold.

Pero bigla siyang humarap sakin ulit. "Ugh. You know, I haven't known your name yet. I just wish I could talk to you more. Kelan ka pwede?" Tanong niya.

***************************************************************************************************************

Alam mo yung feeling na you are sitting across each other on the same table at hindi nyo pa kilala ang isa't-isa? Hindi nyo ba alam? Kasi alam ko eh. Wala nang mas aawkward pa sa sitwasyong ito. Grabe!

Nung tinanong niya kasi kung kelan nya ako pwede makausap, naisip ko rin kasi na wala namang masama kung makipag-usap sakanya. At tska, tama din naman siya hindi nya pa alam name ko, at ako rin di ko pa din alam name nya. Siguro just a friendly chat will do. Kaya, sinabi ko sakanya pwede ako after 7pm. Nag-alala nga ako eh kasi baka ayaw nya. Eh 3pm pa kaya yun. Di naman pwedeng hintayin niya ako for 5 hours. Pero, bilib din ako sa lalaking ito. Akalain mo bang pumayag siya? Sabi pa niya maghihintay raw siya sa labas. Until 5:30pm lang kasi kami pero mag-oovertime nga kami, eh kelangan pa niya maghintay ng 3 more hours. Nakakahiya din yun. Hindi ko pa nga kilala yung tao, eh pinapahintay ko na.

Inexplain ko din sakanya kung bakit kami mag-oovertime at naintindihan naman niya. Sabi niya may pupuntahan lang din siya saglit tas babalikan niya lang ako. Kaya, pumayag na lang din ako. Hindi na rin yun masama.