Adopted by one direction

39. Home again

Niall ligt nu al een week in het ziekenhuis en is heeft ook een kleine operatie gehad om alles weer om de goede plaats te krijgen. Elke keer kom ik met de fiets van school naar het ziekenhuis en maak daar mijn huiswerk aangezien de jongens druk bezig zijn om allemaal dingen te regelen zodat ze binnenkort kunnen verhuizen en Lisanne alleen 's avonds kan komen en ik het a eerst zielig vind voor Niall dat hij dan alleen is. Vandaag ben ik ook weer op weg naar het ziekenhuis, het is maar 15 minuutjes fietsen dus ik ben er zo. Ik zet mijn fiets in het fietsenrek en een ambulance komt de parkeerplaats opgesjeesd(a/n is dat een woord?) ik denk met een zwaargewonde anders zouden ze niet zo hard rijden. Ik loop richting de ingang en een meisje van een jaar of zes komt net er uit lopen met een soort hoofddoekje op haar hoofd. Ik denk dat ze een chemotherapie heeft waar bij haar haar uitvalt ik vind het zo erg dat dat soort ziektes bestaan en dat er nog steeds niet een goed medicijn of iets is verzonnen dat er voor zorgt dat het net als buikpijn gewoon weg gaat. Ik loop de draaideuren door en kom dan in de hal. De lift doet het ondertussen weer en daar ben ik blij mee, want om elke keer met een volle schooltas naar de derde verdieping  te moeten lopen is niet echt een pretje. Wanneer ik Niall's kamer binnen kom is een verpleegster bezig met zijn infuus. Ik zwaai naar hem en hij geeft mij een glimlach, omdat hij waarschijnlijk zijn arm niet kan bewegen. Ik ga in de stoel langs het bed zitten. 'Hi.' zeg ik, tegelijk pak ik mijn IPad met al mijn tekstboeken er op. Dat scheelt gelukkig al een hoop gewicht. 'Hey, hoe was het op school?' vraagt Niall en hij trekt even een pijnlijk gezicht als de verpleegster iets met zijn infuus doet. 'Wel leuk, maar het is en blijft school.' De pauzes zijn eigenlijk wel het leukst, maar de meeste lessen vallen wel mee. Want ik zit de meeste tijd naast Amber, Sharona of Shawn. 'Je had toch een wiskunde toets vandaag?' vraagt Niall. 'Ja, maar ik weet het niet of die goed ging. Ik wist wel veel, maar waarschijnlijk heb ik de berekeningen helemaal fout.' 'Het komt vast wel goed en anders moet je toch maar eens gaan kijken voor bijles ofzo.' 'Marr Shawn geeft mij al een soort bijles en ik snap het daardoor al veel beter en jullie helpen mij ook al.' 'We wachten wel even af als je een paar toetsen hebt gehad.' ik ben blij dat hij dat zegt, want ik heb echt geen zin in bijles. Om het onderwerp maar te veranderen vraag ik wanneer Niall naar huis mag. 'Als het goed is morgen avond.' zegt hij blij. 'Maar dan moet je wel met krukken kunnen lopen en rustig aan doen.' zegt de verpleegster ineens. 'Ja, dat weet ik nog wel van mijn vorige operatie.' 'En ik ben ook klaar, ik kom straks nog even kijken of het gaat zonder pijnstillers.' zegt ze en ze loopt de kamer uit. Nu pas valt mij de gitaar op die in de hoek van de kamer staat. 'Sinds wanneer staat je gitaar hier?' vraag ik. 'Ooh de jongens waren vanochtend hier en toen hebben ze hem meegenomen je mag er straks wel even op spelen, maar dan moet je huiswerk wel af zijn. ' 'Ooh dat heb ik al bijna af, bij mentoruur heb ik al bijna alles afgemaakt.' 'Nou begin dan maar snel.' Ik pak mijn geschiedenis werkboek erbij.
Als ik eindelijk mijn huiswerk af heb is het al drie kwartier later en ondertussen was Niall al wat aan het pingelen op zijn gitaar. Met een opgeluchte zucht doe ik mijn biologie werkboek dicht. 'Ben je klaar?' 'Ja, eindelijk. Het was toch nog wat meer dan ik dacht.' 'Hier jij mag wel even voordat je al weer naar huis moet.' zegt Niall en hij geeft mij de gitaar. Nog altijd vind ik Little Things een van de leukste liedjes om te spelen en begin dan ook met het spelen van het liedje. Niall herkent het meteen en begint een beetje mee te neuriën en al snel zingen we allebei zachtjes mee. Nu ik dit zo aan het spelen ben begin ik de Tour best wel een beetje te missen. 'Mis jij de Tour ook al?' vraag ik aan Niall. 'Best wel, maar het is ook wel lekker om even niks te hebben en je eigen gang te kunnen gaan.' 'Ik vind het ook wel weer lekker om gewoon naar school te kunnen gaan en af te kunnen spreken met Amber enzo.' 'Dat snap ik ook wel, maar we gaan in 2017 pas weer op Tour, dus tijd zat om uit te rusten en af te spreken met vriendinnen.'

Rond zes uur word ik door de verpleegster naar huis gestuurd en ik neem afscheid van Niall met een knuffel. 'Tot morgen dan maar?' vraag/zeg ik. 'Ja zeker, Lisanne komt morgenmiddag waarschijnlijk ook.' 'Leuk, dan kom ik zeker nog even morgenmiddag'
Ik loop weer richting de lift en pak alvast mijn mobiel en oortjes om muziek op te doen op de fiets. Terwijl ik mijn fiets uit het rek haal komt er weer een ambulance langs opgesjeesd, het gaat hier echt af en aan met ambulances enzo. Het is maar 10 minuutjes naar huis dus ik ben er zo. Ik ben de sleutel van de poort vergeten dus moet ik aanbellen. Liam is degene die de soort telefoon oppakt. 'Hi, ik ben de sleutel vergeten dus zou je de poort open willen doen.' 'Ja zal ik doen, doe je hem zelf weer dicht?' 'Ja tuurlijk.' Liam hangt op en doet de deur in de poort open. Mijn fiets rij ik erin en druk op het knopje dat het weer dicht en op slot gaat. Mijn fiets zet ik in de garage die echt enorm is omdat er vijf auto's in moeten passen. Via de deur die het huis met de garage verbindt loop ik naar de woonkamer om te kijken wie daar allemaal is, maar er is helemaal niemand. Ik hoorde in de gang net wel een hoop gepraat dus misschien zijn ze in de kelder. En inderdaad als ik de trap af kom zitten ze daar allemaal met een paar dozen pizza voor hun. 'Hey Lisa,' zegt Louis, 'hoe was het bij Niall?' ik ga naast hem zitten en kijk naar de tv waar Liam en Zayn Mario kart aan het spelen zijn. 'Het was leuk, wist je dat hij morgen avond al naar huis mag?' 'Nee, dat wist ik niet, dan moeten we wel wat verzinnen en neem nog wat pizza als je wil.' zegt Louis. Ik neem een stukje pizza en Harry die ook heeft meegekregen dat Niall morgen naar huis komt, begint meteen met ideeën te bedenken. De rest van de avond bedenken we nog een paar ideeën en de jongens besluiten om er morgenochtend eentje uit te kiezen.

Zoals beloofd een nieuw hoofdstuk. Ik kan gewoon niet geloven dat dit alweer het laatste echte hoofdstuk is hierna komt nog een epiloog en dan ga ik denk ik bezig met het schrijven van mijn ander boek the wrong suitcase het gaat denk ik nog wel even duren(na/in de zomervakantie) tot daar weer een nieuwe update van komt, omdat ik alvast een paar hoofdstukken vooruit wil schrijven zodat ik elke week kan updaten.
En willen jullie dat ik nog een Q/A ga houden?? Laat het even weten in de comments en laat dan meteen ook een vraag achter.