THE LUST OF A VAMPIRE

CHAPTER TWENTY FOUR: LOST INNOCENT HEART

MUSTA MGA BOSSING?...

ALAM KONG LATE NA PERO...

HAPPY NEW YEAR SA INYONG LAHAT!!...

(Y ^_____^ Y)

SALAMAT SA WALANG PAGSAWANG PAGSUPORTA SA STORY NA ITO...

KAHIT NA KINAKALAWANG NA YUNG UTAK KO...

PERO TRY KONG I-EDIT ANG LAHAT NG ITO...

KAPAG NATAPOS KO NA ANG STORY NA ITO...

SANA NANDYAN PA RIN KAYO...

LOVE YOU ALL FOLKS!!...

<3 <3 <3 <3 <3 <3

--------------------------------------------------------------------------------------------------

DAME's POV

Gusto kong magwala...kanina pa ako dito sa kwarto ko...buti at nakarating pa ako nang maayos sa pamamahay ko...iyak lang ako nang iyak...hindi ko makakalimutan yung mga sinabi niya sa akin...nakakatuwa...nagmahal ako para lang sa wala...isang mapagpanggap pa...hindi ko sya mapapatawad...wala syang karapatang paglaruan ang damdamin ko...magpapalakas ako...alam kong nababaliw na ako pero magpapalakas ako...magpapalakas ako at papatunayan ko sa kanya na wala lang ang mga ginwa nya sa akin...hindi dapat ako mag-aksaya nang luha nang dahil lang sa kanya...hindi sya nararapat sa mga luha ko...hindi sya karapatdapat...hindi ako dapat magmukmok na lang dito sa kwarto ko...walang magyayari sa akin...pinunasan ko yung mga luha ko...tumayo na ako sa kama ko at pumasok sa banyo...naghubad ako at sumalang sa shower...pero habang umaagos yung tubig sa akin ay naalala ko na naman yung mga pingausapan namin at yung mga masasakit na salita nya sa akin...

FLASHBACK

Hindi ako mapakali sa mga ikinikilos ni KAZENO nitong mga nakaraang araw...parang may mali...tapos ang lamig-lamis niya sa akin...kapag yayakpin ko siya magagalit siya sasabihin niya na binabanas siya eh hindi naman siya babanasin kasi malamig naman siya...tapos kapag kakausapin ko siya ang ikli lang nang sasabihin niya...tapos nitong nakaraang araw lagi na lang siya naalis...hindi ko naman alam kung saan siya pupunta kasi hindi na siya nagsasabi sa akin kung saan siya pupunta...kung tatanungin ko naman siya ay magagalit siya...sasabihin niya na wala akong pakialam kung saan siya pupunta...sa una nagulat ako sa mga inasta niya...hindi naman siya madalas na maging ganoon...masungit lang siya kapag nagseselos lang siya...pero nitong nakaraang araw ay iba na...lagi na lang siyang galit...hindi ko naman alam ang dahilan...

Nagpasya na akong kausapin siya...hindi ko na kasi mataim na ganito ang mga ikinikilos niya...gusto kong malaman kung bakit...pero may bahagi sa akin na wag na lang magtanong at komprontahin siya...may bahagi sa utak at puso ko na hindi magiging maganda ang kinalabasan nito...pero kailangan ko nang malaman kung bakit siya nagkakaganito...ayoko na lang manahimik...

Hinihintay ko siyang makuwi kahit malalim na ang gabi...kahit sinabi na sa akin ni REN at RED na wag na siyang hintayin pero hindi ko nagpatinag...gusto kong malaman kung bakit...

Mga ilang minute pa ang nakalipas at narinig ko na ang kanyang sasakyan na paparating...kinakabahan man pero kailangan kong magpakatatag...wala nang atrasan toh...narinig ko na lang na may pumasok sa kwarto namin ni KAZENO at paglingon ko hindi nga ako nagkakamali at siya iyon na nakatayo sa gilid nang kama at nakatingin sa akin na walang kahit na anong emosyon dito...nasasaktan sa paraan na pagkakatitig niya sa akin...pero pipilitin ko siyang magsabi sa kung ano man ang problema...umupo ako nang mayos sa kama kaharap siya...