THE LUST OF A VAMPIRE

CHAPTER TWENTY SEVEN: KEEP ME

HI MGA BOSSING!!!...

MUSTA?...

SORRY MATAGAL PA RIN AKONG NAKAKAPAGUPDATE SA STORY KO...

PERO TRY KONG BUMAWI KAHIT PAPAANO...

SALAMAT SA LAHAT...

SA WALANG SAWANG PAGSUPORTA SA STORY KO...

SANA MAGUSTOHAN NIYO ANG SUSUSNOD SA UPDATE KO...

LOVE YOU ALL FOLKS.,.

DON'T FORGET TO VOTE, COMMENT, AND BE FAN...

<3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3

--------------------------------------------------------------------------------

KAZENO's POV

Dali dali akong tumakbo nang makita kong papalapit na ang sasakyan sa kanya...hindi!!...tila natuod ang mga paa ko sa susunod na mga pangyayari na aking nasaksihan...wag!!...hindi!!!...bumangga siya sa sasakyan...hindi ako nakaabot...tumulo na ang masasagang luha sa aking mga mata...lumapit ako sa kanya...yumakap ako na tila maibabalik ko pa siya gamit ang yakap kong ito...hindi ko na nakayanan at pumalahaw ako nang iyak at isinisigaw ang kanyang pangalan...hindi...hindi maaari!!...hindi siya dapat magtagal dito sa kalsada...dapat madala ko siya sa hospital...hindi ko makakayang may mangyari ulit sa kanya...kailangan kong umaksyon...tumayo ako habang buhat buhat siya...mahigpit ang pagkakayakap ko sa kanya...subrang lakas nang pintig nang puso ko...dali dali akong lumapit sa sasakyan ko at binuksan ko ang backseat at doon ko siya ihiniga...napakaraming dugo ang lumalabas sa kanya...puro sugat at galos ang kanyang katawan lalo na ang kanyang mukha...isinara ko ang pintuan at dali daling pumunta sa driver seat at pinaharuruot ang sasakyan papuntang hospital...nang makarating na kami ay inasikaso agad siya nang mga nakaduting mga nurse...nagtanong sila sakin kung anong nangyari at sinabi ko sa kanila ang nagyari...hindi na ako pinapasok pa sa loob nang emergency room...naghintay ako sa labas maging ang resulta nang operasyon niya...kasalanan ko ang lahat...kung hindi sana ako nagselos ay hindi ko nagawa iyon...pero anong magagawa ko kung may mga taong nakatingin sa amin...hindi ko rin maitulak ang babaeng iyon dahil hindi pa tapos ang misyon ko sa kanya at hindi ko pa siya napapatay...gustong-gusto ko na syang mayakap at mahalikan...biglang nalala ko ang sasakyang bumangga sa kanya...nabalot nang galit at puot ang puso ko...hahanapin ko kung sino man ang mayari nang sasakyan na iyon...I fished out my phone then dialed my servant's number...after two rings they answer the phone...

" Did you see what happened a while ago?... " I asked with a grim expresion all over my face

" Yes Lord Hunter... " sagot sa kabilang linya

" Find who the mother fucker did that to her... "

" Yes my Lord... "

Pagkababa nang linya ay siyang paglabas nang doktor na omopera sa kanya...

" What related are to the patient?... "