THE LUST OF A VAMPIRE

CHAPTER SEVENTEEN: THE ORACLE

HI MGA BOSSING!!~~~

SORRY KUNG LATE NA ULIT AKO MAG-UD....

MASYADO TALAGANG BUSY....

PLUS PA NA MAY SUMMER CLASS PA AKO...

SANA MAINTINDIHAN NYO AKO...

SALAMAT NG MARAMI....

LOVE YOU ALL...

DON'T FORGET TO VOTE, COMMENT, AND BA FAN...

<3 <3 <3 <3 <3 <3 <3

:3

~MEOW~

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

SOMEONE'S POV

Nandito ako sa Dinning Area ng aking palasyo para basahin ang impormasyon kung sino ang dakilang ORACLE na isinilang sa mahigit ilang libong taon.....binuklat ko ang folder na naglalaman ng tungkol sa kanya.....binasa ko ng maigi ang lahat ng impormasyon na tungkol sa kanya....sa mahabang paghihintay ay makikilala ko na ang dakila at kilalang ORACLE sa panahong ngayon....nagulat ako sa aking mga nabasa.....napaka-murang edad para maging isang dakilang ORACLE sya.....hindi ko aakalaing sa mahigit ilang libong taon ay isisilang ang isang walang muang na bata na sya ay nagtataglay ng isang napakalakas na kapangyarihan......wala syang alam sa tinatago nyang lakas.....wala syang alam tungkol sa pagkatao nya.....

" kung ganon sya pala ang dakilang ORACLE na kayang pumatay sa sangkatauhan at sa buong angkan ng mga BAMPIRA sa isang kisap mata lang.....nakakapangilabot.....at napaka interesado..... "

" PANGINOON....malapit na po ang inyong takdang oras sa pagalis.... "-----JACKEN

" salamat sa pagpapaalala.....makakaalis ka na..... "

" mauuna na po ako.... "------JACKEN

Iniligpit ko na ang aking mga dapat dalhin sa aking pag-alis....uuwi ako para naman makita ulit sya at makasama.....isama mo na rin ang makilala at makapanayam ang isang dakilang ORACLE.....mukhang sinasadya talaga ng tadhana ang pagkakakilala namin.....nakakatuwa naman.....matapos mailigpit ay umalis na ako sa palasyo ko at sumakay ng kotse ko....makalipas ang ilang sandal ay nakarating na ako sa paliparan.....may sarili akong eroplano....pribado at para lang sa aking pamilya at sa magiging pamilya.....habang papasakay sa eroplano ay hindi maalis sa aking labi ang isang ngiti.....hindi rin mawala ang kasiyahang aing nadarama.....dahil sa mahigit ilang daang taon ay makakasama ko na syang muli.....naglalaro sa aking isipan ang mga dapat ay aking gagawin sa oras na makilala ko na ang dakilang ORACLE na sinasabi sa propisiya ng aking mahal na ama.....hanggat maaga pa ay dapat ko na syang makapanayam para hindi na nakakasagabal sa lahat....at para wala ng masasaktan....hindi sya pwedeng mawala sa pangangalaga namin.....malaki ang mawawala kung magkagayon.....dapat hindi sya makuha ng ibang angkan maging ang mga tao.....hindi maganda ang kutob ko sa mangyayari kung magkagayon.....hindi talaga....