01

1.5K 39 4
                                    

Sorry dat het eerste hoofdstuk zolang op zich liet wachten. Ik heb het de laatste tijd heel druk met school... Misschien leuk om te weten: morgen is Daley jarig! X

Hoofdstuk 1

Ik liep de werkkamer binnen en zag dat Marlies al glimlachend naar me keek. Ze wenkte me dat ik naast haar moest komen zitten.

Marlies en ik waren collega's, al vanaf de eerste dag dat we elkaar kenden, konden we het goed met elkaar vinden.

'Weet je wie ik zaterdagavond tegenkwam?' Marlies keek me enthousiast aan.

'Vertel,' zei ik en nam op de bureaustoel naast haar plaats.

'Tom,' Marlies glimlachte van oor tot oor. 'Nog wat gebeurt?' grijnsde ik.

'We hebben wat gedronken,' vertelde ze vrolijk. 'Alleen jij en Tom?' vroeg ik vol ongeloof.

'Ja, alleen wij twee,' antwoordde Marlies en droomde even weg.

'Er is hier iemand verliefd, geloof ik,' grinnikte ik en keek mijn collega grijnzend aan.

Marlies kleurde rood. 'Klopt,' lachte Marlies, die me doordringend aankeek, waardoor ik wist wat voor vraag ze me ging stellen.

'En wie is bij jou de gelukkige man?' vroeg ze nieuwsgierig.

Ik zuchtte. Ik was al ruim twee jaar vrijgezel, waardoor ik deze vraag de laatste tijd zo vaak naar mijn hoofd had gekregen, dat ik er helemaal gek van werd. 'Op dit moment niemand,' beantwoordde ik haar vraag.

Marlies knikte en ging er verder maar niet op door, gelukkig.

Ik startte de laptop op en begon aan een ontwerp.

-

Toen ik thuis kwam, liep ik regelrecht naar de keuken toe en begon aan de spaghetti.

Ik checkte ondertussen mijn telefoon en zag dat ik een paar berichten had gekregen.

Zola Blind:
Volgende week zaterdag vier ik mijn verjaardag! ;-) Kom je ook? Xx

Zola kende ik van mijn basisschooltijd, ze was toen al één van mijn beste vriendinnen.

Skylar van Dijk:
Tuurlijk kom ik ook! Het zou raar zijn als ik niet zo komen, je bent nu eenmaal mijn beste vriendin! X

Zola Blind:
Ik heb Bryan ook uitgenodigd! ^^

Zola was sinds twee maanden smoorverliefd op Bryan. Als ik haar moest geloven, was het haar 'grote liefde', al had ik daar zo mijn twijfels over, aangezien Zola wel vaker haar scharrels had.

Skylar van Dijk:
Heeft hij al gezegd of hij komt?

Zola Blind:
Dat alleen nog niet...ik houd de moed er in.

Skylar van Dijk:
Ik hoop het beste voor je! Tot volgende week zaterdag! X

Zola Blind:
Of misschien wel eerder, als ik wat met je te bespreken heb! You never know! X

Ik gniffelde zacht om Zola's reactie.
Ze dacht vaak te makkelijk over relaties, dat was waarschijnlijk ook de reden dat ze single was. Relaties waren niet zo makkelijk, wist ik uit ervaring.

Het tweede bericht was Sabine - ook een heel goede vriendin van me - die ik kende van de middelbare school.

Sabine de Vries:
Vanavond zin om bij te praten bij mij thuis?Xx

Skylar van Dijk:
Klinkt goed! Hoe laat?

Sabine de Vries:
Uurtje of acht?

Skylar van Dijk:
Prima! Zie je dan! X

Sabine de Vries:
Tot zo! Xx

Al snel was mijn spaghetti klaar en plofte ik met de televisie aan neer op de bank met mijn eten.

Het NOS sportjournaal stond aan. En al gauw ging het over Daley, dat hij misschien zou vertrekken, doordat zijn coach, José Mourinho, hem geen of weinig speeltijd zou gaan geven.

Ik pakte mijn iPad erbij en ging naar mijn fotogalerij, daar scrolde ik door mijn foto's heen

Al snel zag ik een foto van Daley en mij voorbijkomen. Ik wist dat ik het niet moest doen, maar ik deed het toch: ik bleef erna kijken. Het was een foto waarbij ik mijn armen om Daley's middel had geslagen en Daley had zijn arm om mijn schouder heen gelegd.

'Miauw,' hoorde ik plotseling naast me. Ik keek op en zag dat Messi, mijn kat, naast me was gekropen. Ik aaide hem en glimlachte.

-

Ik liep naar Sabines voordeur, waar ik op de bal drukte. Binnen een paar seconden werd die opengedaan.

'Hey,' begroette ik Sabine en trok haar in een knuffel.

'Wil je een wijntje?' vroeg ze. 'Dat aanbod wijs ik niet af,' lachte ik en hing mijn jas aan de kapstok.

'Alsjeblieft,' Sabine reikte me het glas wijn aan. 'Dank je,' glimlachte ik.

'Dus, hoe gaat het met je?' begon ik het gesprek en liet me op haar bank ploffen

'Goed,' antwoordde ze met een brede glimlach. 'En tussen jou en Daniël?' vroeg ik door.

Daniël en Sabine waren al sinds hun zeventiende bij elkaar, en dat verbaasde me elke keer weer opnieuw, want Daniël was in zijn voorgaande jaren nou niet bepaald iemand die lang bij een meisje bleef hangen, althans, dat was mijn mening dan.

'Ook goed. En hoe gaat het met jou?'

'Prima,' antwoordde ik.

Een nog grotere glimlach sierde om Sabine haar lippen. 'O ja, ik moet je nog iets vertellen,' zei Sabine. 'Ik ben benieuwd,' reageerde ik en keek Sabine nieuwsgierig aan.

'Ik ben dus zwanger,' vertelde Sabine trots glimlachend. 'Echt!' Ik sprong van de bank af en vloog één van mijn beste vriendinnen om de hals. 'Gefeliciteerd! Maar weet Daniël het al?' vroeg ik, terwijl ik terug plaatsnam op de bank.

'Nou...' Sabine werd onderbroken doordat haar telefoon afging. 'Ik ben zo terug,' kondigde Sabine aan, terwijl ze wegliep. Ik knikte, waarna ik haar wat dingen hoorde zeggen.

'Zo, ben er weer,' zei Sabine, toen ze terug was.

'Maar om er op verder te gaan, heb je het Daniël al verteld?' vroeg ik opnieuw.

'Nog niet, maar ik weet niet of hij kinderen wil,' zei Samantha en zuchtte. Ik zag de teleurstelling in haar ogen. Ze twijfelde oprecht, terwijl ik er zeker van was dat Daniël het geweldig zou gaan vinden.

'Sabien, Daniel houdt zielsveel van je, vertel het hem maar gewoon zo snel mogelijk, en geloof me, hij gaat het heel leuk vinden om het te horen,' moedigde ik haar aan.

'Denk je dat hij al kinderen wil of misschien-'

'Pieker er niet zo over, anders waren jullie echt niet al acht jaar samen,' viel ik Sabine in de rede en probeerde ik haar aan te sporen om het haar vriend binnenkort te gaan vertellen.

'Je hebt gelijk,' gaf Sabine toe, 'ik moet er niet zo over piekeren en het gewoon doen.'

'Zo, hèhè,' gniffelde ik.

'Sinds wanneer ben je eigenlijk zwanger?'
Ik staarde haar nieuwsgierig aan.

'Ik weet het vanaf eergisteren, maar uit de test is gebleken dat ik zes weken zwanger ben,' antwoordde Sabine met een glimlach.

'Ik mis de wijn nu al,' jammerde Sabine, toen ik een slok ervan nam. 'Sushi met rauwe vis is ook het beste voor het kindje om te vermijden.'

'Het wordt afzien voor je,' grinnikte ik. Sabine schoot ook in de lach.

'Ach, je moet het er maar voorover hebben de komende maanden,' zei ik.

LostWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu