Lost

40

Sorry, sorry, sorry! Doordat Ajax gisteravond moest spelen, was ik helemaal vergeten het hoofdstuk te plaatsen (WE ZIJN DOOR!!)... Maar goed, beter laat dan nooit!

Hoofdstuk 40

'Kom binnen, zussie,' glimlachte Jayden.

'Wil je iets drinken?'

'Ja, doe maar een wijntje. Nu kan het weer, hè,' was mijn reactie.

'Skylar, Skylar,' hoofdschuddend liep Jayden richting de keuken toe. 'Zo kun je niet doorgaan met het verwerken door middel van alcohol.'

'Dat doe ik ook niet, Jay. Maak je om mij maar geen zorgen. Ik red me prima.'

'Prima?' Ik hoorde de verbazing in zijn stem. 'Je hebt gister een miskraam moeten ondergaan en jij zegt doodleuk dat je het best gaat redden. Ik weet uit ervaring dat gevoelens opkroppen geen zin heeft en daar ben ik toen zwaar depressief van geraakt. Ik wil niet dat mijn kleine zusje dat ook overkomt. Dat gun ik je niet. Je hebt al genoeg shit meegemaakt de afgelopen maanden.'

'Rustig maar,' probeerde ik hem ervan te overtuigen dat hij zich niet zo'n zorgen om mij hoefde te maken.

'Je hebt geluk dat het vier uur is, want anders had ik het je niet gegeven.' Jayden zette het glas wijn voor me neer.

'Thanks,' ik schonk hem een glimlach, die hij met een knipoog beantwoordde.

'Ik ga naar Manchester vanavond, met Daley mee,' kondigde ik aan.

'Oh,' aan Jayden zijn gezicht te zien, kon ik duidelijk opmerken dat hij het er niet mee eens was.

'Vind je het niet leuk voor me?' vroeg ik dan ook.

'Jawel, ik gun het je van harte, maar het idee dat je met Daley gaat, houdt ergens iets in me tegen.'

'Je vertrouwt hem niet, hè?'

Jayden trok een pijnlijk gezicht. 'Niet bepaald. 'Luister, Sky, ik respecteer je keuze om met hem mee te gaan en een nieuw begin te starten, maar ik weet niet of ik hetzelfde had gedaan als ik jou was. Hij heeft je maandenlang stress en veel verdriet bezorgd door geen keuze te maken tussen jou en Rosa, haar niks te vertellen en jij moest ook tegen haar liegen. Dat is niet niks.'

'Ja, dat weet ik. Zelf ben ik er niet helemaal uit of ik een herstart wil maken, daar moet ik achterkomen of ik het wil. Maar soms moet je hard volgen en je hersenen even laten voor wat het is, en in dit geval heb ik daarvoor gekozen. Liefde is negen van de tien keer niet rooskleurig en het heeft ook zo zijn hoogte- en dieptepunten.'

'Zoals ik al zei, respecteer ik jouw keuze,' knikte Jayden. 'Heb je vrij gekregen van je werk, of ga je wekenlang ziek melden?'

'Ja, ik werd zelfs tegengesproken door Bas toen ik zei dat ik volgende week weer wilde beginnen, dus ik mag zo lang wegblijven als ik wil en nodig zal hebben. Al denk ik niet dat ik het lang ga volhouden om niks te doen op het werk. Ontwerpen is en blijft mijn passie, net zoals Daley's grootste passie voetbal is.'

'Zal ik anders een paar dagen langskomen volgende week? Ik neem aan dat Daley gewoon zal moeten trainen en jij dan in je eentje thuis zit.'

'Lijkt me ontzettend gezellig,' ging ik akkoord, 'maar weet je zeker dat het lukt met je werk?'

'Ik regel wel wat,' antwoordde Jayden.

'Jay,' begon ik, 'zou je de zorg voor Messi op je willen nemen?'

'Of course. Je weet hoe dol ik op dat beest van je ben en ik doe het heel graag voor je,' glimlachte Jayden. 'Alleen als ik volgende week langskom, gaat het wat lastig, maar dan wil Veronique het vast doen.'