Lost

09

Ik schaam me echt dat ik zolang geen hoofdstuk heb geplaatst. Echt sorry daarvoor. Ik zit erover na te denken om binnenkort een vaste updatedag voor dit boek te nemen. Welke dag zouden jullie graag willen? Xx

Hoofdstuk 9

Toen ik vanochtend mijn jas wilde pakken om richting de supermarkt te gaan, zag ik tot mijn grote verbazing een jas hangen die niet van mij was.

Het was een jas die ik herkende uit duizenden; het was die van Daley. En dus had ik besloten zijn jas langs te brengen. 

Ik parkeerde mijn auto op het parkeerterrein. In de hoop dat Rosa niet bij Daley was, stapte ik uit. Ik achtte de kans klein dat zijn vriendinnetje er niet was, maar hoop houden was nooit verkeerd.

Ik was blij dat Daley in het appartementencomplex op de begane grond woonde, waardoor ik geen trappen hoefde te lopen.

'Fijn je te zien! Kom binnen,' Rosa die de deur voor me opende, keek me met een glimlachend aan.

'Ik kom Daley's jas brengen, die was hij vergeten in de Harbour Club,' deelde ik mee.

'Daley, er is hier iemand voor je!' riep Rosa.

'Hoi Skylar,' Daley glimlachte.

'Nou, ik ben boodschappen doen. Ik zie je misschien straks, als je dan al niet weg bent,' zei Rosa vrolijk.

Ik glimlachte. 'Ik heb hier je jas.'

'Dank je wel, wat lief van je dat je die bent komen brengen!' glimlachte Daley terug.

'Wil je wat drinken?' bood Daley aan, toen Rosa de deur achter zich had dichtgeslagen.

'Nee hoor,' ik schudde mijn hoofd.

'Kom dan in ieder geval even mee om te praten, of heb je haast?'

'Nee, ik heb alle tijd,' ik liep achter Daley aan de woonkamer in, waar ik naast hem ging zitten.

'Ik ga vanavond met Zola praten,' meldde ik.

'Ga je het haar vertellen?' was Daley's reactie. Aan zijn gezicht te zien, was hij duidelijk geschrokken.

'Ik kan moeilijk tegen mijn beste vriendin liegen,' antwoordde ik, 'als ik dat doe, en ze komt er op een andere manier achter, wordt het erger dan het al is.'

'Je hebt gelijk. Zola kennende gaat ze waarschijnlijk boos worden op ons,' was Daley zijn voorspelling.

'Dat zit er dik in,' ik zuchtte.

Daley kwam dichterbij me zitten.

Alsof onze gezichten twee magneten waren, werden ze naar elkaar toegetrokken, en een paar seconden later voelde ik Daley's warme lippen op de mijne.

Alweer waren we fout bezig geweest, en dat wisten we beiden maar al te goed. 

Ik verbrak de kus. 'Ik kan het niet,' gaf ik toe. 'Ik kan niet met jou zoenen, als jij met Rosa samen bent.'

'Daley, we kunnen dit niet doen, en vooral: dit kunnen we Rosa niet aandoen,' zei ik.

'Rosa geeft zielsveel om jullie relatie, en ik wil niet in de weg staan,' voegde ik eraan toe.

Daley was stil geworden door mijn woorden.

'Ik ben het met je eens, Sky. Ik mag Rosa niet voorliegen,' zuchtte hij.

'Je doet het toch,' sprak ik hem tegen.

'Ik twijfel,' biechtte Daley op.

'Over wat?' vroeg ik hem.