Lost

20

Hoofdstuk 20

Zola Blind:
Ik vond het weer eens tijd om bij te praten, dat hebben we in Manchester niet kunnen doen. Heb je vanavond zin en tijd om te eten bij The Harbour Club Zuid? X

Skylar van Dijk:
Yesss, lijkt me leuk! Verheug me er nu al op:)

Zola Blind:
Top, dan zie ik je vanavond! Ik ga gelijk reserveren, zodat we niet hoeven te wachten. Dan gaan we op een goede manier het weekend in!

Of ik op een goede manier het weekend in zou gaan, was ik niet zeker van. Ik zou binnenkort een afspraak moeten maken bij de verloskundige.

Ik was nogal verbaasd toen Daley's naam op mijn scherm kwam om te bellen.

'Ik wilde graag je stem horen,' was zijn verklaring.

Niet-wetend wat ik hierop moest zeggen, reageerde ik maar met een simpele 'oké'.

'Sky, ik weet dat je hier liever niet over nadenkt, maar het moet binnenkort gebeuren: een afspraak bij de verloskundige.'

'Ja, Dal, dat weet ik. Ik was me er zelf ook al van bewust. Wil je er bij zijn?' zuchtte ik.

'Het liefst wel als het kan. Ben jij er al uit wat je gaat beslissen?'

'Het heeft twee kanten. Aan de ene kant zie ik mezelf geen kind opvoeden, aan de andere kant kan ik het me niet over mijn verkrijgen om iemand een leven af te laten nemen,' vertelde ik hem.

'Doe wat het beste voelt,' adviseerde Daley me, 'ik sta volledig achter je keuze.'

'En jij, wat heb jij het liefste, Dal?' vroeg ik. Daley zei dat hij achter mijn keuze zou staan, maar ik vond het ook belangrijk wat hij ervan zou vinden. Wilde hij een kind?

'Ik weet het niet of ik er klaar voor ben om vader te worden, maar aan de andere kant lijkt het me ook ontzettend leuk,' was zijn reactie.

Wat had ik hieraan? Helemaal niets.
'Daley,' zuchtte ik.

'Ik snap dat jij hier geen flikker aan hebt en ik ook niet, maar tot die tijd hebben we wat tijd om er samen over te beslissen.'

'We kunnen het misschien afstaan,' stelde ik voor.

Ik hoorde hoe Daley in de lach schoot. 'Je maakt een grapje, neem ik aan?'

'Dal, we moeten alle opties openhouden,' wierp ik tegen.

'Ja, maar ik ga er niet over nadenken om een nog niet geboren kind van jou en mij af te staan en door een ander te laten opvoeden. No way.'

'Oké, duidelijk,' antwoordde ik. Voor nu wist ik dat het niet ging lukken om Daley over te halen, maar daarvoor was een telefoongesprek ook niet het goede moment.

-

Het was begin oktober, maar de zon scheen en de temperatuur was buitengewoon goed voor de tijd van het jaar; een aangename achttien graden.

Zoals ik al verwacht had, zat Zola rustig binnen op me te wachten.

'Zola,' glimlacht ik naar haar.

'Hé, Sky!' Zola begroette me met een omhelzing.

Ik liet me op de stoel tegenover haar neerploffen.

'Kan ik wat voor jullie inschenken?' glimlachte de ober naar ons.

'Voor mij een rode wijn graag,' bestelde Zola.

O ja, dat was ook zo: de komende negen maanden geen alcohol. En normaal gesproken dronk ik vaak een wijntje bij het eten, en dat wist Zola maar al te goed. Ik sloeg het nooit af. Zou het haar dan niet te veel gaan opvallen?

'En voor jou ook een wijntje, hè, Sky?'

'Nee, ik doe voor mij maar een cola,' zei ik tegen de ober.

'Komt eraan,' knikte hij.

'Sinds wanneer sla jij wijn af?' Met opgetrokken wenkbrauwen werd ik door mijn beste vriendin aangekeken.

'Je bent toch niet zwanger, hè?' grapte Zola, terwijl ik steeds zenuwachtiger werd.

Het was haar dus duidelijk opgevallen. Hoe moest ik me hieruit redden? Zou ze mijn leugentje om bestwil niet opmerken?

'Nee, natuurlijk niet, doe niet zo gek! Ik heb besloten even geen alcohol meer te nemen,' loog ik. Het was niet dat ik het besloten; ik had geen andere keus. Ook al was ik er nog niet uit of ik het kind zou willen houden, toch wilde ik dat als ik het zou houden hij of zij niet dupe van mijn alcoholgebruik tijdens de zwangerschap was geworden.

'Knap van je,' vond Zola. 'Misschien moet ik daar na vanavond aan beginnen. Zullen we er een weddenschap van maken? Wie het het langste volhoudt, krijgt iets.'

Als ik de baby zou houden, zou ik sowieso gaan winnen, schoot er door mijn hoofd heen.

'Is goed,' stemde ik in.

'De winnaar krijgt een fles wijn,' suggereerde Zola, waarna ze in de lach schoot. 'Oh wacht, dat is niet zo'n goed idee.'

Ik grinnikte. 'Volgens mij heb jij de weddenschap verkeerd begrepen, Zo. Hoe gaat het tussen jou en Bryan?'
Zola keek weg en ik zag aan haar dat er iets was.

'Zola?'

'Ik kwam hem gisteravond tegen in AIR, daar stond hij innig met een ander te zoenen. Hij blijkt dus gewoon een ander te hebben. En toen ik naar hem toeliep om hem de waarheid te vertellen dat ik klaar met hem was, zei hij dat hij het prima vond!'

'Wat een klootzak, zeg. Zo'n gast verdien jij niet. Jij verdient beter, Zo.' Met die woorden probeerde ik haar wat op te beuren.

'Ik weet dat ik beter kan krijgen, maar het leek zo goed te voelen tussen ons. Bryan was perfect, té perfect,' terwijl Zola dat zei, zag ik Bryan binnenkomen.

Toeval bestond niet, maar in dit geval wel.

'Zola, draai je niet om, maar Bryan komt binnen,' vertelde ik haar.

Geschrokken staarde ze me aan. 'Wat moet ik doen? Met wie is hij?'

'Jij hoeft niks te doen, want hij komt namelijk naar je toe. Ik gok dat het zijn ouders zijn die net achter hem liepen.'

'Zola, het spijt me van gisteravond,' verontschuldigde Bryan zich, 'ik was dronken en stoned tegelijk. Ik weet dat dit geen excuus is, maar ik wil dat je weet dat ik van je hou.'

'Het is al goed,' glimlachte Zola.

'Fijn,' reageerde Bryan. 'Dan ga ik nu weer terug naar mijn ouders, als je het niet erg vindt.'

'Natuurlijk niet.'

Zola straalde van blijdschap. Het boze en bedroefde gezicht wat ze vijf minuten geleden had, was compleet verdwenen.

'Hij vindt je dus écht leuk,' trok ik als conclusie, toen Bryan was teruggegaan naar zijn eigen tafel, 'en jij hem ook.'

Zola's rode kop was niet te missen en de grijns op mijn gezicht ook niet.

'Zeg, hoe gaat het tussen jou en Daley?'
Wat moest ik hier nou op reageren? Dat hij één dag terug in Nederland was wegens het feit dat ik zwanger was geraakt van hem?

'Ik heb hem niet meer gesproken sinds Manchester,' antwoordde ik. 'Ik ben blij dat je je mond houdt tegen Rosa.'

'Ik ben het er niet mee eens wat jullie twee uitspoken, maar ik vind mezelf niet degene die het Rosa moet gaan vertellen.'

'Sky, ik snap dat jij en Daley elkaar weer gevonden hebben, maar wat ik niet begrijp, is dat jij hem leuk vindt, hij een relatie met Rosa heeft en hij geen keus tussen jullie gemaakt heeft,' zei Zola.

Ik wou dat ik nooit hieraan was begonnen met Daley. Dan was ik nu niet zwanger geweest en hoefden we niet te liegen tegen Rosa – wat ik vreselijk vond om te doen.

'Af en toe snap ik mezelf ook niet, Zo. Liefde is lastig en zeker als degene waar je gevoelens voor hebt eigenlijk onbereikbaar is, maar ondertussen met je gevoelens speelt en misbruik maakt van het feit dat jij diegene leuk vindt.'