Kızıl Ay Doğuyor (BİR VAMPİR HİKAYESi)1

8. Bölüm Kitle

ELİCE:

Gözlerimde ki ağırlığa rağmen açmayı başardım göz kapaklarımı. Fazlasıyla halsiz ve yorgun hissediyordum. Kafamı kaldırıp yerimde dikleştim. Etrafı incelediğimde odamda olduğumu anladım. En son Adrian'nın kollarında kendimi saldığımı hatırlıyordum. Sonrası karanlıktı.
Ben neler olduğunu anlamaya çalışırken Alex içeri girdi.

"Uyanmışsın." Dedi neşeli ve endişeli bir sesle. "Nasılsın? Kolun acıyor mu?" Diye sordu.
"Hayır. Hatta gayet iyiyim. Buraya nasıl geldim?"
"Bir çocuk getirdi. Deri montlu ve siyah saçlıydı." Diye tarif ettiğinde hemen Adrian olduğunu anladım.
"Adrian." Diye mırıldandım.
"Adrian o mu?"
"Evet."
"Oldukça yakışıklıydı." Dedi imalı bir ifadeyle. Yatağımın ucuna oturdu. Bir şey demesine fırsat vermeden ayağa kalktım. Banyoya gittim. Yüzümü yıkadım. Sonra odadan telefonumun çaldığını duydum. Koşarak gidip açtım.
"Alo!"
"Uyanmışsın. İyi misin?"
"Evet. Teşekkür ederim. Eve kadar getirmişsin."
"Bir şey değil. Hafta sonu görüşürüz olur mu?"
"Tamam. Dinlenmek için gitmeyeceğim zaten okula."
"Tamam. Görüşürüz."
"Görüşürüz" dedim ve kapattım. Yüzümde aptal bir gülümseme belirdi.
"Demek görüşürsünüz? Ha!" Alex ile aynı anda gülmeye başladık.
"Neler oldu Elice?"

Tam ona olanları anlatacakken yine başıma giren sancıyla elim alnıma gitti.
"Elice iyi misin?" Dengemi kaybederek yatağa oturdum aniden.
"İyiyim diyemeyeceğim sanırım. Başım çatlıyor." Dedim inleyerek. Tekrar yatağa uzandım.
"Çekmece de ağrı kesici vardı. Verir misin?" Alex kafasını salladı. Çekmeceyi açtığında kaşları çatılı bana döndü.
"Bu kadar ağrı kesici kullanman normal mi? Burada bir eczane açacak kadar ilaç var ve hepsini içmişsin kızım!"
"Alex lütfen..." Çekmece de ki ağrı kesiciyi alıp bana uzattı.
"Dur su getireyim." Hızlıca odamdan çıktı. Merdivenden iniş seslerini duydum. Mutfakta ki ufak tefek seslerden sonra odama girdi tekrar. Suyu bana uzattı. Hapı ağzıma atıp suyu üzerine içtim. Ve bardağı Alex'e uzattım. Komidinin üstüne koydu.
"Biraz daha uyu. Geçmezse doktora gideriz." Dedi. Başımı salladım ve gözlerimi kapattım. Alex üstümü örttü. Bende uykuya dalmaya çalıştım.

ADRİAN:

Elice'nin yan tarafındaki eve taşınmıştım. Ona daha yakın olmak istiyordum. Almam gereken eşyalar olduğundan tekrar ormandaki ahşap evime gelmiştim. Arabayı evin önüne çekip kontağı kapattım. Arabadan inip kapıyı kilitledim ve anahtarı cebime attım. Eve doğru bir kaç adım attığım sırada arkamdan bir gelen birini hissettim. Henüz ona yüzümü dönmemiştim ki sırtıma saplanan kazığı hissettim. Vücudum kaskatı kesilmişti. Gözlerimin kapanmaya başladığını hissetiğimde Micheal'in sesini duymuştum ama çok geçti. Dizlerimin üstüne çöktüm. Kazığın üstünde mine çiçeği olmalıydı. Aklımdan sadece Elice geçiyordu. Ona hafta sonu buluşacağımıza söz vermiştim. Hatta hafta sonuna kadar sabredebileceğimi bile sanmıyordum.

***

Gözlerimi açtım. Acıyla inleyerek kalkmaya çalıştım. Ama hala sırtım acıyordu. Ve ben yine dışarda hala yerde yatıyordum. Mine çiçeğinin acısı geçmişti. Ama hala sırtımda kazık vardı. Onu çıkarmadıkça rahat edemiyecektim.
Elimi sırtıma attım. Bütün gücümle kazığı çektim. Bağırmamak için kendimi tuttum. Yara hemen kapandı. Yerden destek alarak kalkıp etrafa baktım.
Micheal! Yerde baygın yatıyordu. Karnında bir kazık vardı. Vampir hızımla ayağa kalktım. Sonra yanına gittim. Kazığı tuttum. Ve çok hızlı bir şekilde çektim. Yarası kapandı. Micheal derin bir nefes alarak uyandı. Bir kaç öksürükten sonra kendini toparladı. Gözlerini hızlıca bana dikti.
Kendine gelmeye çalışarak yakamı tuttu.
"Justin! Tek kızıl ay rakibini yok etmeye çalışıyor. Ona dikkat etmelisin. Ya birine mühürlen, ya da safkanlığı kazan!" Diye bağırdı. Bakışlarımı ondan çektim.
"Merak etme. Sinir kontrolünü tamamen bitireceğim. Sonra da Justin denen piçe gününü göstereceğim." Dedim. Ona gününü göstermeliydim!