Ik moet en zal je krijgen

Zes.

Ik sta met open mond te kijken. 'Is er wat Emma lief.' Zegt de moeder van Nick. 'Ik heb dit al meer dan vijf jaar niet op.' Nick schud lachend zijn hoofd. 'Schep maar op Emma.' Ik pak de opscheplepel en schep op. Ik wacht netjes tot iedereen opgeschept heeft en zeg dan: 'Eetsmakelijk.' Ik neem één hap, het is zo goddelijk dat ik er nog één neem, en nog één, en nog één tot mijn bord leeg is. 'Wil je nog wat Emma lief?' 'Nee danku.' Ik wacht tot iedereen klaar is met eten en krijg dan een toetje. 'Ik heb in vijf jaar niet meer zo lekker gegeten.' Als alles op is gaat iedereen van tafel en hun eigen ding doen. Ik ga naar boven en app naar mijn vader dat ik vanavond bij Nick slaap. Ik krijg al snel een bericht terug: is goed schat tot morgen. Er verschijnt een glimlach op mijn mond. Met een gerust hart val ik in slaap.

De volgende dag word ik wakker. Ik stap uit bed trek me kleren aan en loop naar beneden. In de woonkamer zitten Nick en zijn broertje. 'Goeiemorgen.' Zegt het broertje van Nick. 'Goedemorgen.' Ik ga naast ze zitten op de bank. 'Eten!' Horen we ineens achter ons. Het ontbijt staat klaar en we gaan aan tafel zitten. 'Eet smakelijk.' De hele tafel staat vol met lekkers. Dingen die ik al vijf jaar niet op heb. Als ik vol zit wacht ik rustig tot de rest klaar is en ga dan naar boven om mijn spullen te pakken voor school.
Samen met Nick fiets ik naar school. Onderweg stoppen we op een hoek om op Sophie te wachten die eraan komt fietsen. Met ze drieën fietsen we verder. Op school aangekomen zet ik mijn boeken in mijn kluisje en loop ik naar de aula. Ik ga naast Sophie zitten die bij Nick op schoot zit. Als de bel gaat loopt iedereen naar de leslokalen behalve ik, ik ga nog even snel naar de wc. Als ik terug wil lopen kom ik Dave tegen. 'Hé heb je je al bedacht?' 'Nee je bent en blijft een badboy.' Ik loop gewoon door naar het lokaal en ga binnen naast Sophie zitten.
Het laatste uur moet Sophie naar de tandarts en Nick had dat uur uitval dus fiets ik alleen naar huis. Als ik op het kruispunt aankom moet ik stoppen omdat het te druk is. 'Emma!' Ja hoor laten we Dave daar weer hebben. 'Wat?' 'Ik vind je echt al super lang leuk, en ik wil niets liever dan jou.' Ik negeer hem en fiets door. 'Emma!' 'Ga naar huis Dave.' 'Maar...' 'Dave ik wil je niet.' 'Maar Emma.' 'Dave...' Hij draait zich om en fiets naar huis. Als ik thuis aankom ren ik snel naar binnen om de welkom thuis slingers op te hangen. Ik ben net optijd want mijn vader is er. Ik ren naar buiten en spring in zijn armen. 'Pap!' Mijn ogen worden gevuld met tranen van blijheid.