Ik moet en zal je krijgen

Acht.

'Ga maar kijken.' Zegt mijn vader. Ik sta op en loop naar buiten. De deuren van het busje gaan open. Achterin de auto staat een witte piano met mijn naam erop. Ik sta met open mond te kijken. 'Hoe vind je het?' 'Ik vind het prachtig.' Ik ren naar mijn vader toe die in de deur opening staat en geef hem een dikke knuffel. 'Zet maar binnen mannen.' Ze tillen de piano op en zetten hem voorzichtig in ons huis. Terwijl mijn vader afrekent speel een stukje van een liedje. Ik stop en dank mijn vader nog een keer. 'Hoe kan ik je ooit bedanken?' 'Dat hoeft niet jou zien maakt mij al blij.' Ik geef hem een knuffel. 'Oooh voordat ik het vergeet, ik heb de oppas geregelt.' 'Dankje pap, vertel hoe ziet het eruit.' 'Het is een jongen.' 'En verder?' 'Bruine haren, groene ogen en heel aardig.' 'Ik ben benieuwd.'

Het is laat mijn vader zit op de bank terwijl ik muziek voor hem maak. Hij geniet ervan wat je duidelijk kan zien. 'Emma?' 'Ja?' 'Ik blijf hier maar een maand.' 'Dat is kort.' 'Ik weet het meis maar ik kan niet anders, ik zit met mijn werk.' 'Je hebt gelijk.' 'Maar die jongen zorgt voor je, dat beloof ik.' 'Ik weet het pap.' Ik ga naast hem zitten op de bank.

De vier weken gaan snel voorbij en ik ga mijn vader uitzwaaien. Ik speel thuis nog een laatste liedje en geef hem dan een cadeau. 'Pap. Ik heb een cd opgenomen van dat ik piano speel.' 'Waneer heb je dat gedaan? Ik heb niks gemerkt.' 'Op school ik zei dat er een uur aan mijn rooster was vast gemaakt maar dat uur was voor de cd.' 'Dankjewel schat.' 'Ik heb het samen met Sophie gedaan.' 'Heel erg bedankt ik doe hem in mijn laptop in het vliegtuig.' Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht en ik geef hem een laatste knuffel. 'Doei schat tot snel.' 'Doei pap tot snel.' Hij stapt in en als de auto weg rijd roept hij nog wat uit het raam. 'De oppas is er over een kwartier.' 'Is goed doei.' 'Doei schat ik hou van je.' Als hij de hoek om is ga ik naar binnen. Ik ga achter de piano zitten en speel een liedje. Op de piano staat een fotolijst met de foto van ons gezin erin. Als ik een liedje zing kijk ik ernaar. Elke keer als ik dat doe denk ik aan de tijd die we vijf jaar geleden hadden. We waren toen altijd samen. Maar nu hebben ze het allebij druk en kan het niet meer.

Ik speel een liedje dat mijn vader super mooi vind als ineens Dave mijn huis in komt lopen. 'Wat doe jij hier? En hoe kom jij binnen?' 'Ik ben je oppas en ik heb de sleutel. Maar speel verder.' 'Meen je dit?' 'Ja.' Ik sta op en loop naar de keuken ik pak een glas water en drink het op. Ik leun tegen het keukeneiland. 'Waar slaap ik?' 'Wacht wat?' 'Ik trek hierin.' Ik laat mijn hoofd omlaag vallen.