Ik moet en zal je krijgen

Eenentwintig.

Ik open whatsapp en lees de berichten. "Hé Emma, het spijt me heel erg ik heb er spijt van en vraag om een derde kans. Ik zou deze graag goed willen benutten en doen alsof dit nooit is gebeurt, het spijt me." "Ik geef je een laatste kans maar dat is ook echt de laatste verpest je deze hoef je nooit meer in mijn zicht te komen." "Dankje." Ik leg mijn telefoon weer weg en kijk door het raam naar buiten. Ik zie een hele erge troep door gister. Overal liggen takken en alles is nat. 'Hoe is het met Romeo?' Vraag ik. 'Nog niets over gehoort eigenlijk. Maar jij bent de eerste tegen wie ik het zeg als ik het weet.' 'Dankje.' Ik loop naar buiten en kijk hoe de manege eruit ziet. 'We hebben echt ons leven op het spel gezet.' Zeg ik zachtjes. Ik loop naar de manege en haal een paar takken uit de weg die voor de deur liggen. Ik kan de deur een stukje open maken. Ik kijk eerst naar binnen en loop er dan in. Het eerste wat ik zie is water, heel veel water. Opeens hoor ik gemiauw. Ik volg mijn oren en zie een kat zitten. Hij loopt langzaam weg en ik volg hem. Hij gaat onder een houte plank door naar een doos. Ik schuif de plank aan de kant en kijk in de doos. Er zitten vijf kittens in. Ze zijn klets nat. Ik pak de doos op en loop terug naar Thomas zijn huis. 'Wat heb je daar? En wat doet die kat hier?' Ik loop naar hem toe en laat hem in de doos kijken. 'Waar heb je die gevonden?' 'Op de manege onder een houte plank. Als we niks doen gaan ze dood.' 'Wacht hier ik ga handdoeken halen.' Hij rent snel naar boven en komt terug met drie handdoeken. Hij legt er één op de grond en de andere geeft hij aan mij. Ik pak een kitten uit de doos en vrijf hem droog. Ik zet hem daarna op de handdoek die op de grond ligt. Moeder kat loopt er snel naar toe en gaat erbij liggen. Ik pak nog een kitten en maak die ook droog, totdat we alle kittens hebben gehad. 'Wat doen we nu met ze?' Vraagt Thomas. 'Wat kunnen we doen?' 'Verkopen.' 'Nee.' 'Wat dan?' 'Het zijn boederijkatten we kunnen niks doen.' 'Dus we zetten ze weer terug in de regen?' 'Nee.' Ik kijk met een pruillip naar Thomas. 'Oké ze mogen hier blijven tot alles is opgeknapt. Ik spring in de armen van Thomas. 'Dankje.'

Ik zit op de bank en Thomas komt naar beneden met een mandje. 'Kijk.' Hij zet hem neer en legt de kittens erin. Hij komt naast me zitten en samen kijken we naar de kittens die bij hun moeder melk drinken. Thomas pakt de afstandbediening en zet de tv aan. 'We komen op het nieuws.' Zegt hij waardoor ik schrik. 'Wanneer zijn we dan gefilmt?' 'Toen we in de auto zaten, jij sliep.'