Vakantieliefde

Hoofdstuk 29

Ik werd wakker van iemand die de hele tijd heen en weer ging in de gang. Ik zag dat het Bart was maar ik zag Lieve nergens. Waar zou die kunnen zijn? "Goeiemorgen Amber, heb je wat kunnen slapen?" vroeg Bart aan mij. Ik antwoorden hem: "Ik heb wat kunnen slapen maar niet heel lang." Hij knikte is en liep weer verder heen en weer door de gang. Ik durfde niet naar Lieve vragen want wie weet wat er was of waar die was. Het waren mijn zaken zelfs niet. Ik heb wat kunnen slapen en dat vond ik belangrijk want nu kon ik er wat frisser staan bij Jels wanneer hij wakker zou worden. Ik moest gisteren avond zijn ingedommeld want het tijdschrift lag naast mij op de grond. De papa van Jels bleef maar heen en weer lopen ik werd er echt heel zenuwachtig van. Ik kon er niks aan doen want ik weet niet hoe ik zou zijn als mijn kind daar zou liggen. Dat deed me er aan denken zou Jels al terug in zijn kamer zijn? Ik ging direct kijken en raar hij lag nog niet in zijn kamer, er stond wel een bed maar meer niet. Ik rende naar de verpleegster die me die nacht geholpen heeft en vroeg haar waar Jels was in paniek. "Hij ligt nu op een andere afdeling ergens waar hij nu hoort. Hij ligt nu op een normale afdeling omdat hij ieder moment kan wakker worden." Zei de verpleger tegen mij toen ze verder haar werk deed. Op dat moment leek ik precies wat rook voor haar. Ik ging terug naar Bart want hij stond daar ook maar te wachten tot Jels terug kwam maar Jels komt niet terug omdat die op een andere afdeling ligt. Toen ik aan de kamer aan kwam zag ik Jels zijn papa nergens meer. Die man was spoorloos verdwenen net zoals Lieve deze nacht gedaan had. Ik vind het toch maar een rare familie alle de ouders dan toch want Jels was een schatje. Ik pakten mijn gsm en ik zag dat het al na 8u30 was en ik belde mijn mama omdat ze er nog steeds niet was en ze ging zo snel mogelijk komen. Op het moment dat ik op bellen duwden zag ik mijn mama komen aanlopen. Ik liep naar haar toe en omarmde haar. "Waar is Jels? Hij ligt niet meer in zijn kamer. Is er iets gebeurd? Hij is toch niet dood?" vroeg mijn moeder nog al verward. "Nee helemaal niet Jels is niet dood! Hij is overgezet naar een andere afdeling omdat hij elk moment kan wakker worden. Ga je met me mee naar hem? Ik was van plan net te vertrekken?" vroeg ik aan mijn moeder die echt verward was. Ze knikte dat ze mee ging en ik pakten mijn spullen en we vertrokken naar de gang waar Jels nu lag. Onderweg keek ik of ik zijn ouders niet zag want ik was toch wel een beetje ongerust omdat ze zo mysterieus deden. Ik had het gevoel dat ze veel meer misten dan mij en dan dat ze aan mij gezegd hadden althans was Lieve mij gezegd had. Plots besefte ik dat ik normaal zou moeten gaan repeteren zijn voor die zangwedstrijd maar daar had ik echt geen zin in. Eigenlijk had ik helemaal geen zin in een wedstrijd. Nu wou ik gewoon bij Jels blijven voor heel mijn vakantie en ik wou mijn vakantie niet verpesten aan een stomme zangwedstrijd. "Mama, normaal zou ik moeten gaan repeteren voor die zangwedstrijd maar ik heb daar echt geen zin in. Mag ik gewoon niet stoppen?" vroeg ik aan mijn moeder en ze keek me nog al bevredigend aan en zei: "Ik hebt het al geregeld met die groep en ze gaan op zoek naar een nieuwe zangeres en ze snappen het wel. Dat doet me er aan herinneren dat ik je moest zeggen dat ze er zijn voor jou en Wannes zei dat je hem altijd mocht bellen. Blijkbaar heb je zijn nummer." Ik herinnerde me het nog dat Wannes mij zijn nummer had gegeven na een repetitie. Ik vond het wel lief dat ze het begrepen hadden en dat ze me steunden enzo. Dat was dus al iets dat ik kon laten van mijn lijstje de zangwedstrijd. Nu voelde ik me vrij ik kon doen wat ik wou en wanneer ik wou, als ik uit het ziekenhuis zou zijn maar no way dat ik nu weg ga ik blijf bij Jels tot hij weg gaat! We kwamen aan in de gang waar Jels nu lag en ik zag hem liggen zo mooi, zo lief, zo rustig en met minder kabels en machines. Er was alleen nog maar een machine aan hem voor zijn hart omdat hij een hartstilstand had gehad. Ik ging naar binnen en pakten een stoel die ik dan naast zijn bed zetten. Ik pakten zijn hand vast en zei aan mijn mama: "Kijk nu hoe hij hier ligt. Het is net of hij gewoon slaapt en dat maakten hem zo schattig. Ik hoop dat hij rap wakker word." Mijn mama pakten me bij mijn schouders en zei: "het komt allemaal goed! Hij is al ver geraakt en hij gaat er helemaal boven op komen. Ik zal jullie nu laten stuur me een bericht als er iets is en als je me nodig hebt." Ik knikt en ze vertrok naar buiten. Toen was ik nog alleen maar met Jels. "Ik ben fier op je liefje want je gaat er door komen ik voel dat gewoon want je gaat zo snel vooruit. Nu wil ik gewoon dat je je ogen open doet en dat je snel mee naar huis komt. Ik mis je zo erg en het spijt me voor wat ik je heb aan gedaan maar word nu wakker pleas. Ik weet dat je het kan! Ik geloof in u!" zei ik hem terwijl ik zijn hand vast hield. Ik keek hem aan en toen gebeurde het. Eerst kneep hij in mijn hand en toen deed hij zijn ogen open en lachten naar mij. "Goeiemorgen prinsesje goed geslapen?" zie hij met een lach.