Vakantieliefde

Hoofdstuk 28

Zijn hand kneep een klein beetje in mijn hand. Ik verschoot me en sprong recht ik ging direct naar buiten om de dokters te halen. Ze kwamen direct met mij mee maar ik mocht de kamer niet meer binnen omdat de dokters met hem bezig waren. Ik liep te ijsberen in de gang en toen kwam zijn mama naar me toe gerend. "wat is er gebeurd?" zei ze. "ik was met hem aan het praten alle ik bedoel ik was tegen hem aan het praten en toen ik stopten kneep hij in mijn hand. Ik zag de verbazing in het gezicht van Lieve. Ze liep direct weg en ging ergens naar toe zonder iets te zeggen naar waar ze ging. Ik wist niet wat ik moest doen want toen stond ik daar weer helemaal alleen. De dokters waren nog steeds met hem bezig en ik besloot om een drankje te gaan halen en dan wat te rusten. Ik stond aan de bar een jongen hielp en zag dat ik nog al geweend had. Hij was wel schattig maar toch bleef Jels schattiger. "schatje gaat het?" vroeg de jongen aan de bar. Ik wist niet wat ik hoorde. Zei die jongen zo net schatje tegen mij? Ik had een lief maar dat wist die niet en daar kon hij niks aan doen dat toen hij schatje zei in mij iets brak. Ik wist zelf niet waarvan dat gevoel kwam. Ik draaide me om en liep terug naar Jels. Ik had echt geen zin om te antwoorden op die jongen zijn vraag want dan ging ik nog eens met mijn neus op de feiten worden gedrukt. Ik liep de gangen door en kwam aan bij de kamer van Jels maar Jels lag daar niet meer. Ik legde alles in de kamer neer en ging naar de verpleegster die me daar juist een deken had gebracht en vroeg haar waar Jels was. "De dokters hebben hem meegenomen voor testen omdat ze denken dat hij uit zijn coma aan het ontwaken is. Ze zijn er wel niet 100% zeker van en van daar de testjes." Vertelde de verpleegster me terwijl ze een hand op mijn schouder had gelegd. Ik wist niet wat ik hoorden. Hij ging wakker worden. Het ging goed komen met hem waarschijnlijk. "Het komt goed met je vriendje. Ik had het toch gezegd! Het is een sterke jongen. Normaal blijven mensen langer in kunstmatige coma maar hij heeft er nog geen uur in gelegen als hij er nu uit is." Lachte de verpleegster naar mij. Het is wel waar wat de verpleegster zei, Jels is een sterke jongen en dat zal hij blijven. Ik ben zo blij dat het allemaal weer goed zou komen dat ik direct mijn gsm pakten en naar mijn mama een sms stuurden.
Ik: Mama het gaat super goed met Jels! Hij is misschien al uit zijn coma! Kom je zo snel mogelijk naar het ziekenhuis?
Ik had het nog maar net gestuurd of ik kreeg al een berichtje terug van haar.
Mama: Super! Ik kom zo snel ik kan.
Ik was zo blij dat mijn mama ging komen want de ouders van Jels heb ik al een tijdje niet meer gezien wat ik wel zeer vreemd vond. Er was nu is goed nieuws over hun zoon en ze waren er niet eens om het te horen. Ik vond het toch maar vreemden ouders. Ik kon niet zien dat Jels op hun leek want Jels was zorgzaam en meestal bezorgd. Ik pakten mijn spullen uit de kamer en legden het op de stoelen die op de gang stonden. Ik zag een rekje met boeken en pakten daar een tijdschrift uit zo kon ik toch iets doen terwijl ik wachten tot Jels terug was van de testen. Ik zag een artikel over mijn favoriet nummer 7years en ik begon het te lezen. Ik heb het artikel niet kunnen uitlezen want na een paar zinnen viel ik in slaap.