Vakantieliefde

Hoofdstuk 36

Ik pakten direct mijn gsm en keek naar het bericht het was van Christophe.
Christophe: Amber?
Zou er iets ergs zijn? Geen idee eigenlijk dus ik besloot om hem te bellen dan wist ik het rap genoeg. Ik drukte op oproep en na nog niet 3 keer gebeld te hebben neemt Christophe al op. “Amber? Ik moet je iets zeggen en het is heel belangrijk dat je rustig blijft en niet gaat beginnen flippen. Ga anders eventjes vlug zitten.” Dit was vreemd wat is er zo belangrijk dat ik zelfs moet gaan zitten en dat ik rustig moet blijven. Ik wou zo rap mogelijk weten wat er was dus ging direct zitten. “Ik zit Christophe ga je het mij nu nog zeggen wat er is of niet?” zei ik nog al gefrustreerd. Ik hoorden een zucht van aan de andere kant van de telefoon en toen begon Christophe te spreken. “Toen ik van jou bungalow naar huis ging ben ik nog even gaan wandelen in het park zelf, ik wou eens kijken hoe het er verder uitzag en ik wou ook dicht bij je zijn voor moest er iets zijn. Ik liep dus in het park en toen zag ik een bekend gezicht achter een boom staan. Ik deed heel veel moeite om niet opvallend te kijken Amber maar wat ik nu ga zeggen onthoudt hij is je niet waard eh!” Eindigde Christophe maar wie heeft hij dan gezien en wat heb ik er mee te maken? Ik smeekten al rap genoeg aan Christophe om me de rest ook nog te vertellen maar hij begon tegen te spreken. Hij wou me plots niet zeggen wat er gebeurd was en van wat hij gezien had want dat zou me alleen nog meer kwetsen voor mij zei hij. Dat kon mij niet veel schelen ik wil weten waarover dit gaat en dan nog zo snel mogelijk ook! “Christophe vertel me nu wat er verder is anders hoor je mij nooit meer!” zei ik nog al heel kwaad en kort. Toen hoorden ik Christophe heel hard zuchten en begon hij zijn verhaal verder. “Oke Amber als je het echt wilt weten. Maar ik heb je gewaarschuwd eh! De persoon dat ik gezien heb was…”