Vakantieliefde

Hoofdstuk 32

Ik liep terug naar de kamer en ik zag Jels nergens zitten. De kamer was eigenlijk leeg, alles was weg! Waar was Jels? Die is weg zonder op mij te wachten! Ik begon van binnen te koken en wou het liefst iets slagen. Zo ben ik. Als ik boos ben of gefrustreerd heb ik de neiging om iets te gaan slagen of kapot te maken. Niet dat ik dat dan doe maar de drang was er wel. Ik pakte mijn mobiel en ik vertrok naar het bungalow park ik had hier nu toch niks meer te doen. Onderweg probeerde ik Jels een paar keer te bellen maar ik kreeg direct zijn voicemail. Ik wist wel niet of die zijn gsm bij had want toen hij naar het ziekenhuis werd gebracht had die dat niet bij hem maar je weet nooit dat iemand hem zijn gsm had gebracht. Ik wist alleen dat ik zo boos was dat hij zo maar weg was. Eindelijk kwam ik aan het bungalow park. Ik liep letterlijk naar het huisje en mijn mama keek me nog al raar aan. "Waarom ben je zo gehaast Amber? Is er iets ergs gebeurd?" vroeg mijn mama toen ze me hijgend zag binnen komen. Ik riep tegen haar dat Jels zo maar weg gelopen is zonder iets te zeggen of te wachten op mij. Ze lachten eens en pakten mij vast. "Jij bent goed verliefd eh Amber." zie ze al lachend. Ik wist niet wat ze daar exact mee bedoelde maar goed het maakten niet ik hield wel van Jels maar op dit moment was ik heel boos. Ik duwde mij weg van mijn mama en ging weer naar buiten. Ik had echt geen zin om naar haar verhalen te luisteren en naar het gezaag en geklaag. Ik moest tot  rust komen want dit was niet goed voor mijn lichaam om zo een stres te hebben. Ik stapten en ik zag een bankje en nergens zag ik mensen dus ik besloot om op dat bankje te gaan zitten en er tot rust te komen. Ik wou mijn oortjes pakken maar toen ik ze zocht zag ik dat ik ze tot mijn spijt niet bij had.  Natuurlijk werd ik weer boos op mij zelf en kwam er dus ni veel in huis van tot rust komen. ik begon te vloeken en ging dan gewoon wat zitten en niks doen. Na een half uur begon ik wat vermoeid te worden en besloot dus naar de bungalow te gaan. Op het moment dat ik rechtstond zag ik iemand voor me staan. Een bekend gezicht. Het was...