Lütfen şarkıyla okuyun. Şarkıyı seveceğinizden eminim.*** İyi okumalar.
Zayn'in Ağzından:
Elinde ki telefonu duvara fırlatıp parçalara ayrılmasına sebeb olmuştum. Gözlerinden ateş fışkırıyordu.
"Söylesene onu kaç kere öptün aşağılık herif!"
"Sakin ol önce konuşal-"
Ellerini boşlukta sağa sola sallıyor, gözlerinden sinir eşliğinde gözyaşları boşalıyordu. Çıldırmış gibiydi, gerçi bu durumda nasıl olmasını beklerdim ki?
Ona durmasını söylemeyecektim. Hayır bunu yapmayacağım. Onu aldattım hemde lisede ki öğrencimle. Bana bağırmakta haklıydı, onu bu hale ben getirmiştim.
"S-seni herşeyden çok sevdiğimi bile bile bunu bana nasıl yaptın Zayn?"
Gözlerinden akan yaşlar kalbimin acımasına neden olmuştu. Onu daha önce hiç ağlarken görmemiştim. Saçları dağınıktı, göz altı mor. Berbat görünüyordu. Yüzünde ki o samimi gülümseme kaybolmuştu. Yerini öfke ve nefret almıştı.
Hayatımın en önemli parçası eşime söyleyeceğim hiçbirşey yoktu. Susmak benim için bir kaçış yoluydu. Konuşmak veya ona herşeyi anlatmak istemiyorum. Aklımda sadece Marry var.
Acaba ben gittikten sonra okulda ne yaptı? Şuan yalnız olabilir, kendini suçlayıp durmadan ağlıyor da olabilir. Aklıma herşey geliyordu.
"Cevap ver!" Diye bağırdığında düşüncelerimden ayrılıp ona baktım. Dudakları kurumuştu. Gözündeki siyah boya ağladığı için yanaklarından aşağı süzülüyordu.
"Ayrılmak istiyorsan seni zorlamam, istediğini yapabilirsin ama minik kızımı benden ayırma."
"Kızın mı? Sen diğer miniğini öperken kızımız aklına geldi mi Zayn?"
Sorduğu soruyla yutkundum. Hayatta en sevdiğim kişi kızımdı ve oda bunu bildiği için beni cezalandırmak istiyordu ama hayır, buna izin vermeyecektim.
Hızlı attığı adımlarla bana yaklaşıp iki eliyle göğsüme vuruyordu. Ellerini yumruk yapmış durmadan sert darbeleriyla vücuduma vuruyordu. Canım acımıyordu fakat kalbim acıyordu.
Cebimde hissettiğim elle geri çekilip olanlara baktım.
"Rose ne yapıyorsun?"
Arabamın anahtarlarını eline almış hızla salondan koşarak ayrılmıştı. Yalnız kaldığım salonda ayakta dikilirken neler yapacağını anlamam uzun sürmedi. Arkasından koştum ve dış kapıdan kendimi sokağa attım.
Rose elindeki anahtarla arabaya çoktan binmişti. Henüz hala onu görebildiğim için yanına koştum. Beni görünce arabayı çalıştırıp park ettiğim alandan uzaklaşmaya başladı. Kocaman sokakta tek yapabildiğim arabanın arkasından bakmak oldu.
Marry'nin Ağzından;;
Düştüğüm yerden hala kalkmamış Zayn'i bekliyordum. Herşeyi yoluna sokacağına emindim fakat tek endişeli olduğum konu bu olaydan sonra ya bir daha yüzüme bakmazsa? Ya bir daha beni terk ederse?
Ellerimi kumlu topraktan çekip gözümden akan yaşları sildim. Dışardan çok savunmasız ve acınası bir kız gibi durduğumu biliyorum ama Zayn'in beni koruyacağını da biliyordum.
Ona olan büyük sevgim yüzünden şuan sınıfımda ders işlemek yerine, parçalanan dizimle birlikte yerde oturuyordum.
En başından beri yanlış yaptığımı biliyorum. Ona ilk kez ben dokunmuştum, ilk kez ben öpmüştüm. Hiçbir zaman ilk hamleyi o yapmamıştı. Belki de beni okulun başlarında sıradan bir öğrencisi sanıyordu.
