Bölüm 2

48.8K 767 346
                                        

Defterlerimi çantama koyup 103 numaralı sınıfa doğru hareket ettim. Bugün bay Malik ile birebir dersim vardı. Bu sefer hormonlarıma hakim olmalıydım. Yanlış bir hareket yapmak istemem.

En ön sıramda otururken aniden yoğun bir kokuyla başımı sağ tarafıma çevirdim. Bay Malik elinde bir kitapla karşımda duruyordu. Hemen yanıma oturması için yer açtım. ''Evet bayan Allien seninle en baştan başlamak istiyorum.'' dediğinde rahatsızca kıprıdandım.  Bay Malik'in bacağı bacağıma temas ediyordu ve bundan rahatsız olmuşa benzemiyordu, bu yüzden yerimde kıpırdanmayı bırakıp kitaplarımı açtım. ''En baştan başlamak istemiyorum bay Malik.'' dediğimde şaşırmış bir ifade takarak 'neden?'  diyormuşçasına baktı. Boğazımı temizleyip devam ettim. ''Biliyorsunuz ders notlarım çok düşük ama baştan başlamak çok uzun bir süre gerektiriyor. Bu yüzden sadece yapamadığım sorulara odaklanmak istiyorum.'' dediğimde tek kaşını kaldırarak yüzümü inceledi. 

''Tamam, o halde yanımda test çözmeni istiyorum Marry. Yanlışlarına beraber bakarız.'' 

Marry.... İlk defa bana ismimle hitap etmişti. 

                                                                              ***

Testimi bitirmiştim. Bay Malik sorularımı kontrol ederken, gömleğimin iki düğmesini açtım. Burası gerçekten sıcaktı. Bay Malik'e biraz daha yaklaşarak kağıdıma baktım. Yanlışlarımı işaretleyip, kağıdı sıranın ortasına koydu. ''Yanlışlarının hepsi neredeyse anlam sorularında, dikkatli okumuyorsun.'' dediğinde gözlerinin açıkta olan göğüs kısmıma baktığına yemin edebilirim. Benim istedğimde tam olarak buydu. Sonunda, onun kısmen dikkatini çekebilmiştim. Gözlerimi dudaklarına kitleyip derin bir nefes verdim. 

''Belkide dikkatimi hep başka şeyler çekiyordur?'' Ardından dudağımı dişlerimin arasına aldım. Bu hareketimle bay Malik yerinde kıpırdadı ve bacağıyla bacağıma baskı uyguladı. ''Dikkatini dersime vermen için ne yapabilirim Marry?'' dediğinde ellerini birleştirip sıraya koydu. Yüzünü iyice bana dönmüştü. Şimdi onu delicesine öpmek için herşeyimi verebilirdim. Farkında olmadan vücudumu ona doğru daha da yakınlaştırmıştım. Bay Malik koluna bakarak;

''Birazdan hava kararacak, eve geç kalmamalısın. Bugünlük bu kadar yeter.'' dediğinde ayağa kalkıp eline kitabını aldı. Bir iki saniye sonra bende ayağa kalkarak çantamı omzuma yerleştirdim. Kapıya doğru beraber yürüdük. Elimi kapıyı açmak için uzattığımda aynı hareketi oda yaptı ve elini elimin üstüne koydu. Kalbim patlayacakmış derecesinde atıyordu. Hemen dönüp bay Malik'e baktığımda elini kapıdan çekti. Kapıyı açıp koridora çıktığımızda ''İyi akşamlar bay Malik.'' dedikten sonra arkamı döndüm. 

''Evin yakınsa bırakabilirim. Eğer istersen.''   Durdum, arkamı döndüğümde bir cevap bekliyormuşcasına kaşını kaldırdı. ''Sizin içinde bir sakıncası yoksa, neden olmasın?'' dedim izin istercesine. Hafif gülümsedi ve başıyla beni onayladı. 

Arabasına bindiğimde eteğim oturduğum için iki karış daha yukarı kıvrılmıştı. Saçlarımı arkaya atarak göğüslerimin öne çıkmasına izin verdim. Bay Malik arabayı çalıştırdığı andan itibaren sessizce onu izliyordum. Sessizliği bozarak ''İleride ne olmak istiyorsun Marry?'' diye bana her öğretmenin sorduğu klasik soruyu sordu. Derin nefes alıp ''Sizin gibi bir öğretmen olmak istiyorum bay Malik.'' diye tek nefeste cevapladım. Arabanın vitesini değiştirirken elini çıplak bacağıma değiyordu. ''Klasik.'' dedi bana doğru dönüp. Koltuğumda kıpırdandım ve yüzümü iyice ona döndüm. Bu hareketimi hiç beklemiyor olacak ki anında gözlerini benimkilerle buluşturdu. Dudaklarımı yalayıp devam ettim;

''Genelde klasik şeylerden hoşlanmam ama.'' sözümü kestim. Devam edersem eğer işi başka yerlere sürüklerdim. Biliyordum. ''Ama?'' dedi imalı bakışlarıyla. ''Ama sizi tanıdığımda klasik olmadığınızı anladım bay Malik.''   Eliyle direksiyonu iyice kavradı. Yüzü gerilmişti, belli ki bu konuşmaya daha fazla devam etmek istemiyordu. Sonuçta 32 yaşında, karısı ve çocuğu olan bir adamdı. ''Beni tam tanımıyorsun Marry.'' dedi.

 Ellerimi eteğimin üzerine koydum. Küçük kız çocukları gibi sızlanmak istemezdim. Söylediği şeye cevap vermemiştim. 

Evimin yakınlarında durduğunda;  ''Bıraktığınız için çok teşekkür ederim bay Malik.'' dedim.  Arka koltuğa uzanıp çantamı aldım. Hiçbirşey söylemeden sadece beni izliyordu. Yan tarafıma dönüp kapıyı açtım. Kolumu sıkan bir el hissettiğimde durdum. Ani hareketle yüzümü ona çevirdim. ''Seni evine bıraktığımı kimseye söyleme, biliyorsun bir öğretmenin öğrencisini arabasına alması yanlış anlaşılabilir.'' Dudaklarını yaladı. Yutkundum. Kolumu tutarken eli bacağıma da temas ediyordu. 

''Daha yanlış hiçbirşey yapmadık bay Malik. Emin olun aramızda, kimseye birşey bahsetmem.''



Yb ne zaman gelir bilemiyorum. Voteler yüksek olursa hemen yazıp yayımlayabilirim.

Douleur ||Z.M||Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin