Leanne Dasherin Astrid
Sasabihin ko ba o hindi?
kanina ko pa pinag iisipan ang dalawang bagay na 'yon pero hindi gumagana ang utak ko.
"Really? Wow. "tss. Binabasa nanaman ni Daddy yung thoughts ko.
"Minsan na nga lang ako maging brainless, pupuruin mo pa ako." Nag cross arms sya at umupo sa sofa.
"Now tell me. Ano yung sasabihin mo?" tanong ni Daddy.
Maski naman ganito ako kay may respeto parin ako sa nanay at tatay ko. Pero hindi ko talaga maipaliwanag ngayon kung bakit ako nagdadalawang isip. Isa akong fast thinker, hindi ko na iniisip kung anong epekto sa iba ang mga desisyon ko sa buhay. Kaya ang pinagtataka ko ngayon ay ang pagiging hindi ko sigurado sa mga bibitawan kong mga salita.
"A-ahm.." sinabunutan ko ang sarili ko habang nakatingin kay daddy.
"Don't hestitate Leanne. I am your father." Sht. Pinapatay ako ng konsensya ko!
"Dad.." pagsisimula ko.
Umayos sya ng upo bago magsalita,"yes?" tanong nya na tila ba alam na nya ang sasabihin ko.
"promise me na secret lang natin 'to. Wag mong sasabihin kay mom even kuya Von and Lianna." ngumiti sya at nagtaas ng kamay.
"I promise anak. You have my word." sa mga salitang 'yon ay naging kampante na ko.
"Dad..remember what happened yesterday?" he nod
"nung tumakbo ako. May humarang na lalaki sakin, he was wearing a black cloack and when he take it off.." Nakatingin lang si dad sakin.
"He looks like mom's step brother Lexter." kumunot yung noo ni Dad.
"Stop joking Leanne." napasinghap ako dahil hindi naniwala si daddy sakin.
"Dad! I'm not joking around! Mukha ba akong nagbibiro?" humarap sakin si Dad at nagsalita.
"No time for jokes when it comes to your mother's family ,Leanne. Wag mo kaming lolokohin ng ganyan." and with that, he walk away.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Vote and Comment.
~Frozenheart_2126
