The Vampire's WIFE (On-Going)

Chapter 34.6

Zach’s POV:

I need you Zach. Where are you?

That’s Rose’s VOICE. Her voice is slowly dying. Please, Rose.. Please be strong!

Tumakbo na ako papunta sa kwarto namin kung saan ginanap nila ang paglalabor ni Rose. I quickly cancelled my flight sa airport. I knew this is coming kaya hindi na ako tumuloy.

Binuksan ko na ang pintuan ng pagkalakas-lakas dahil sa pag-aalala ko kay Rose.

“How is she?” I asked worriedly.. And there I saw Rose. slowly dying. Her breathing is slowly fading.

“Ba’t ang tagal mo! BILIS!” bilis na sabi ni Sue sa akin..

Tumabi ako sa kanya at bumulong ako sa kanyang tenga.. “Rose.. I’m here”

She slowly opened her eyes a little bit. “Zach” her voice is like a whisper to me. “You’re here.” she continued.

“Baby, I’m here already. Ako na ang magbibigay ng venom jan sa katawan mo. We have to complete the bond para mabuhay ka, kasama ako. It’s that what you want, babe?” I asked her.. A tear escaped her eyes but then I wiped it gently.  “Go on, if this what it takes just to be by your side forever.” now she’s hardly catching her breathe.

“ZACH! DO IT FASTER!” Sigaw ng aking Ina..

“You ready?” I asked Rose. she nod. Nagsilabasan na ang aking mga pangil at sa wrist ko siya kinagat. I looked at her as she’s just staring down at what I’m doing. She yelped in pain but this is a solution to make her live.

Hinantay ko lang na magsilabasan ang mga likwido na lumalabas sa nyipin ko. Venom na ang tawag dun. Pagkatapos ng mga ilang minuto ng paglalabas ng venom ay agad ko na itong inalis.

“Rose, you’re going to be fine..” I sadly said. She nod at me.. Looking at her is just…. I truly pity my wife.

DUG…………………………………………………….DUG……………………………………………………….DUG………………………………………………………………………………….--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hindi ko na naririnig ang kanyang puso. I just looked at my wife, laying there in OUR bed: LIFELESS.

Someone patted my shoulder. “It’s okay son.. Ganyan din nangyari sa akin nung pinanganak na kita. Ang kailangan lang natin gawin is maghintay lamang para sa pagbabalik niya.” mom said.

Napabuntong hininga ako. Hindi ko kayang makita si Rose sa ganitong sitwasyon.. “What if hindi magwork out ang venom ko sa kanya?”

“Magwowork out yan. You’re her soulmate. A vampire prince of the first family. Nafefeel mo pa yung ribbon bond niya di ba?” she asked. I simply nod. Nararamdaman ko pa rin na hindi siya nawala. Babalik din siya.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

[pretty_rose: Sasabihin ko sa inyo ang BONDING ng pamilyang Alcantara. Iexplain ko sa inyo para hindi kayo malito. Sa sinabi ni Zach kanina kay Rose habang hinahanda niya ang sarili niya sa pagbigay ng venom: ay ang pagkumpleto ng BOND nila. STRONG BOND ika nga. Yung bond na meron sila ngayon ay pansamantalang bond lamang na nararamdaman nila. Ang bond na iyon ay isang red ribbon na nakatali sa kanilang mga kamay yet invisible to our naked eye. Tawag dun is RIBBOND. Hindi siya REBOND na ginagawa sa mga buhok ng mga babae, kundi ito ay Fated Ribbon Bond between human and vampire. Makukumpleto lang ang STRONG BOND kung ganap ng isang bampira si Rose sa kuwentong ito.]

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

*sigh* “Asan ang mga anghel namin?” tanong ko kay Sue.. She looked at me before answering. “Nasa nursery room na sila.”

“Do they look like me? or not?”tanong ko.

“Why don’t you check it out by yourself?” she mocked at me.

“Neh… arasso.” I bowed my head.

Last na tingin ko kay Rose bago ako makapagdecide na puntahan at bisitahin ang aking kambal sa kwarto nila.

Tumabi ako sa kanya..I brushed her hair m=with my finger.

I leaned forward to her face and give a peck on her forehead as I whispered at her… “Don’t worry, my love. I’ll wait for you in………………………………………………………………..

3 days.”

================================================================