Κεφ. 26ο

652 82 11
                                        

 Σήκωσα το σώμα μου αργά από το κρεβάτι και κατευθύνθηκα ήσυχα στο μπάνιο για να μην ξυπνήσω την Clara. Κοιμήθηκα μαζί της το βράδυ επειδή Άλεξ ήταν στο δικό μου δωμάτιο.  Επλυνα τα δόντια και το πρόσωπο μου. Χτένισα και έπιασα τα μαλλιά μου αλογοουρά. Βγήκα από το μπάνιο και έριξα μια ματιά στην Clara που κοιμόταν με ανοιχτό το στόμα. Η ώρα ⌚ ήταν περίπου δέκα.. Βγήκα από το δωμάτιο της και μπήκα στο δικό μου. Ουφ ωραία. Ο Άλεξ κοιμόταν ήσυχος στο κρεβάτι μου. Τον πλησίασα πολύ διακριτικά για να μην τον ξυπνήσω. Τον κοίταζα και τον κοίταζα. Ξαφνικά ένα γλυκό χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη του <<Σάρα.. >> μουρμούρισε με βραχνη φωνή.. Σάρα; Είπα από μέσα μου. Θυμήθηκα την φωτογραφία που είχα βρει στο κομμοδινο του Άλεξ και την ιστορία που μου είχε διηγηθεί.. Μα γιατί χαμογελάει; Τι όνειρο λες να βλέπει; Αναρωτήθηκα. Έσκηψα το κεφάλι μου και πλησίασα ακόμα περισσότερο το πρόσωπο του. Κάθησα στο ένα γόνατο και ακούμπησα τους αγκώνες στο μαλακό στρώμα. Κοιτούσα τα χαμογελαστά χείλη του και ένα μικρό, σιγανό γελάκι ξέφυγε από το στόμα μου. Για κάποιον λόγο ήθελα να τον φιλήσω- <<Τι;.. >> πάει τρελάθηκα αρκετό χρόνο σπατάλησα να τον κοιτάζω.. Σηκώθηκα στα πόδια μου και άνοιξα προσεκτικά την ντουλάπα. Σήμερα ήταν μια φωτεινή μέρα οπότε αποφάσισα να βάλω μια ωραία αεράτη μαύρη φούστα και από πάνω ένα χαλαρό άσπρο πουκάμισο. Πήρα τα ρούχα και βγήκα από το δωμάτιο. Επιτέλους μετά από αυτά ντύθηκα και άρχισα να σκουντάω την Clara για να ξυπνήσει <<Τι θες; .. Γιατί με ενοχλείς ρε Έμιλυ; Σάββατο είναι>> είπε ενοχλημένη με κλειστά μάτια και γύρισε πλευρό <<Πάλι καλά που το θυμάσε.. Τεσπα πάω να κάνω πρωινό 🍳 αν θες κατέβα>> της είπα και άνοιξα επίτηδες στο φουλ τις κουρτίνες <<Ρε Έμιλυ! >> κουκουλώθηκε με το πάπλωμα και χωρίς να της πω κάτι παραπάνω κατέβηκα στην κουζίνα. Έβγαλα αυγά και μπέικον από το ψυγείο για τρία άτομα. Είχα πολύ όρεξη σήμερα παρόλο που δεν μπορούσα να κοιμηθώ καλά το βράδυ επειδή ανησυχούσα.. Τηγάνησα τα αυγά και το μπέικον και τα έβαλα στα πιάτα. Τα ακούμπησα στο τραπέζι και χαμογελασα περήφανη για τα δημιουργήματα μου. 

 Άκουσα βήματα από της σκάλες και έτρεξα κατευθείαν από την κουζίνα. Περίμενα να δω τον Άλεξ <<Ξυπν->> πήγα να πω με ένα τεράστιο χαμόγελο  αλλά μου έπεσε αμέσως όταν είδα την Clara <<Α εσύ είσαι; >> ξεφύσηξα και κοίταξα αλλού <<Γιατί;  Μήπως περίμενες κάποιον άλλον;>> με ρώτησε με ενα πονηρό ύφος <<Μπα. Όχι οχι >> είπα αδιάφορα με ένα ψεύτικο χαμόγελο. Δεν ήξερε πως υπάρχει ένας Άλεξ στο δωμάτιο μου. <<Πώς και ξύπνησες;>> την ρώτησα ειρωνικά <<Κάποιος άφησε ανοιχτές τις κουρτίνες για να μπενει φως στο δωμάτιο μου και να μου καίει τα μάτια >> με κοίταξε με δολοφοβικό βλέμμα <<Βρε τον κάποιον..>> έτριψα το πηγούνι μου <<Που έχει φαΐ;>> άλλαξε το θέμα <<Στον κώλο σου>> απάντησα και έβαλα μόνη μου τα γέλιαζάχαρη ζω <<Χαχα ναι ναι σόρυ στην τραπεζαρία>> έτριψα το πίσω μέρος του κεφαλιού μου καθώς η Clara με κοιτούσε επιθετικά. Στο τέλος κάθησαμε κάτω στο τραπέζι <<Γιατί υπάρχουν τρία πιάτα; >> με ρώτησε και γούρλωσα τα μάτια μου. Οι παλμοί της καρδιάς μου αυξήθηκαν <<Ε άκου σήμερα το πρωί όταν ξύπνησα ήρθε ο Άλεξ>> άρχισα να της λέω ψέματα <<Και που είναι; >> γύρισε και κοίταξε δεξιά και αριστερά ενώ μασούσε το αυγό της <<Π-πάνω σ-στο δωμάτιο μου>> της απάντησε τρεμοντας <<Καλέ πες του να κατέβει να φάει>> δαγκώσε το μπέικον <<Κοιμάτε μορε θα τον ξυπνήσω αργότερα. Είχε πάει χθες με τους φίλους του ξέρεις σ'ενα μπαράκι και δεν κοιμήθηκε καλά το βράδυ, οπότε..>> σούφρωσα τα χείλη μου. Χριστέ μου τι ψέματα λέω.. <<Δεν ξέρω, μου φένεται πως κάτι κρίβεις>> σήκωσε το ένα της φρύδι και ξεροκατάπια κοιτώντας την <<Οχ το κινητό μου!>> η έκφραση της άλλαξε όταν άρχισε να χτυπάει το κινητό της από πάνω. Σηκώθηκε και έτρεξε να το πάρει από το δωμάτιο της.  Τα είχε φαει και όλα οπότε μάζεψα το πιάτο της - Ντιντ Ντοντ το κουδούνι της πόρτας ακούστηκε και πήγα να ανοίξω. Ήταν ο Γιώργος και.. Κρατούσε ένα μεγάλο μπουκέτο με τριαντάφυλλα. Τι γλυκό μορέ..  <<Καλημέρα Εμιλυ>> μου είπε μ' ένα χαμόγελο και μπήκε μέσα <<Καλημέρα. Ασε μην πεις η Clara είναι πάνω στο δωμάτιο της>> του είπα και με ευχαρίστησε <<Χαζή..>> ψιθύρισα. Ναι την ζήλευα. Όχι επειδή έχει αγόρι και εγώ όχι αλλά επειδή είναι επιτέλους με τον άνθρωπο που αγαπάει και αυτό έχει σημασία..

Γιατί ;Where stories live. Discover now