Γιατί ;

Κεφ. 7ο

 Η ώρα είχε πάει μία και μισή. Είχαμε τελειώσει το πρώτο κεφάλαιο και μπορώ να πω πως έχουμε κάνει πολύ καλή δουλεία.. «Πινάω..» είπα παραπονεμένη και έπιασα την κοιλιά μου. Δεν είχα φάει τίποτα το πρωι ,οπότε λογικό είναι να πινάω «Και εγώ» ο Άλεξ απάντησε και με κοίταξε. Σηκώθηκε πάνω και πήγε σε ένα άλλο δωμάτιο «Που πας;» ρώτησα χωρίς να πάρω απάντηση. Μετά από λίγο ήρθε πάλι στο σαλόνι φορόντας μία μαύρη ζακέτα πάνω από την μπλούζα του «Πάω κάπου, μην φύγεις!» μου είπε αυστηρά και βγήκε από το σπίτι. Όταν έκλεισε την πόρτα άκουσα τον μεταλικό ήχο του κλειδιού στην κλειδαριά.. Τιι!; Πάει καλά, με κλείδωσε;; Σηκώθηκα γρήγορα πάνω και έτρεξα κατευθείαν στην πόρτα. Προσπάθησα να την ανοίξω ,όμως ήταν κλειδωμένη «Άλεξξ!!!» φώναξα νευριασμένη και κοπάνησα την πόρτα. Μα τι νόμιζε, πως θα φύγω; Τι είμαι; Το πετ του για να με κλειδώνει!; Ξεφύσηξα δυνατά από τα νεύρα μου και βάρεσα τις παλάμες μου δυνατά μεταξύ τους «Ωραία, ας εξερευνήσουμε το μέρος» είπα πονηρά και έτρηψα τις παλάμες μου. Τα μόνα δωμάτια που έχω δει στο σπίτι του είναι η κουζίνα και το καθηστικό, τίποτα παραπάνω. Προχώρησα ευθεία και έστρηξα στο δωμάτιο στα αριστερά μου. Άνοιξα σιγά την πόρτα και παρατήρησα πως ήταν το μπάνιο «Οουυ» ξεφώνησα, είχε ωραίο μπάνιο.. Έκλεισα την πόρτα και μετά μπήκα στο δωμάτιο στα δεξιά. Αυτό πρέπει να είναι το δωμάτιο του , συλογίστηκα. Άνοιξα την πόρτα και μπήκα μέσα. Το δωμάτιο του ήταν σε σκούρες αποχρώσεις και το άρωμα του κάλυπτε όλη την ατμόσφαιρα. Τα πράγματα του ήταν τακτωποιημένα και καθαρά..

 Μετά από τις ματιές που έριξα τριγύρω γύρισα και πήγα να φύγω. Πριν όμως επιστρέψω στο καθηστικό παρατήρησα πως το πάνω σιρτάρι από το κομοδίνο του ηταν λίγο ανοικτό. Πλησίασα και έκατσα κάτω στα γόνατα. Άπλωσα το χέρι μου και άνοιξα το ντουλάπι εντελώς. Μέσα είχε κάτι μπιχλημπίδια και .. μία φωτογραφία. Αποτυπωμένα στην εικόνα ήταν δύο πρόσωπα, το ένα ήταν ο Άλεξ και το δεύτερο μία όμορφη κοπέλα. Οι δύο τους αγκαλιάζονταν και γελούσαν. Έδιχναν τόσο ευτυχησμένοι και χαρούμενη.. . Μα ποιά είναι αυτή η κοπέλα;; αναρωτήθηκα και χαμογέλασα στην εικόνα. Ο Άλεξ ήταν τόσο χαρούμενος- -- «Τι κάνεις εκεί!» ο Άλεξ φώναξε σοκαρισμένος από πίσω μου. ΟΧ Όχι ! Τι έκανα!! Γύρισα το κεφάλι μου και τον κοίταξα τρομοκρατιμένη «Άλ-» προσπάθησα να του εξηγήσω όμως με διέκοψε. Με έπιασε απότομα από το μπράτσο και με σήκωσε βίαια πάνω «Βγες έξω!» είπε νευρισμένος. Ήταν τόσο τρομακτικός και θυμωμένος που με έκανε να τον φοβάμε «Γιατί μπένεις σε ξένα δωμάτια!;» με έβγαλε επιθετικά έξω από το δωμάτιο του και έκλεισε δυνατά την πόρτα.. Πο, δεν έπρεπε να το είχα κάνει αυτό, δεν ήταν καθόλου σωστό που του έψαξα τα πράγματα. Καταλαβαίνω πως είναι πολύ αγενές και μου την σπάει και εμένα πάρα πολύ να μου πειράζουν τα προσωπικά μου αντικείμενα.. Πηγαινοερχόμουν πάνω κάτω από αμυχανία. Ήμουν πολύ νευρική.. Ααα, μακάρι να μην το είχα κάνει !