Γιατί ;

Κεφ. 29ο

Φτάσαμε γρήγορα στο κλαμπ και χωρίς καθυστερήση μπήκαμε μέσα. Ο φωτισμός ήταν χαμηλός και είχε πάρα πολύ κόσμο. Μερικοί από το σχολείο και κάποιοι άλλοι εντελώς άγνωστοι. Στο βάθος υπήρχε ένας ντι τζει και γύρω του διαφορά εφέ όπως καπνός και διάφορα χρώματα στον φωτισμό. Ακριβώς δεξιά μας το μπαρ. Σε μια καρέκλα καθόταν ο Ίαν, ωραία ντυμένος με ένα σκούρο μπλε πουκάμισο. Τον πλησίασαμε <<Ε γειά σας κορίτσια>> ήρθε γεμάτος χαρά προς το μέρος μας <<Clara είσαι τόσο όμορφη>> της έκανε κοπλιμέντο καθώς το βλέμμα του  ανεβοκαταίβεναι από τα παπούτσια μέχρι τα μαλλιά της <<Εσύ Έμιλυ; Γιατί δεν φόρεσες κάτι πιο ωραίο>> έστρηψε το βλέμμα του πάνω μου. Και αυτά που φοράω ωραία είναι νομίζω <<Έτσι ήθελα>> απάντησα ανέκφραστη <<Ρε μην είσαι τόσο αγενής!>> η Clara μου έδωσε καθόλου διακριτικά μια αγκωνιά στο χέρι. Προσπάθησα να ηρεμήσω για να μην αρχίσω να την βρίζω και έτσι όπως πάει και αυτόν. Ό,τι θέλω κύριε θα φοράω. Άμα θέλω και με τις πιτζάμες έρχομαι.. <<Έλα πάμε να χορέψουμε>> η Clara μου απευθύνθηκε <<Ε πήγαινε εσύ.. Εγώ θα κάτσω στο μπαρ>> της απάντησα με ένα βαρετό βλέμμα <<Πάμε μαζί Clara>> της πρότεινε ο Ίαν και χάθηκαν μέσα στο πλήθος που κοπανιώταν χορεύοντας. Κάθησμενη στην καρέκλα έβαλα το χέρι στο μάγουλο μου και ξεφύσηξα κοιτώντας τα ποτά στο ράφι του μπαρ. Η σκέψη μου ταξίδευε στον Άλεξ. Τόσο πολύ που μπορούσα να ξεχάσω τη δυνατή μουσική που τρύπαγε τα αυτιά μου και γινόταν όλο και πιο ενοχλητική καθώς περνούσε η ώρα. Ιδικά τώρα θα ήθελα να ήμουν σ'ένα πολύ πιο ήσυχο μέρος. Έτσι συνεχίσα να σκέφτομαι για τον Άλεξ. Που βρισκόταν τώρα. Τι έκανε. Πως νιώθει.. Σχεδόν τα πάντα. Καθώς συλλογιζόμουν ένιωσα ένα περίεργο συναισθήμα στην καρδιά μου, κάτι που είχα καιρό να το νιώσω. Τελικά δεν νομίζω να υπάρχει κάποια άλλη εξήγηση, μου αρέσει ο Άλεξ. Η Clara είχε δίκιο. Αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι.. Δεν μπορώ να του το πω, ίσως χρειαστεί να περιμένω για κάποιο διάστημα παραπάνω <<Γιατί είσαι έτσι; >> ο Ίαν με ξάφνιασε και κάθησε αμέσως δίπλα μου κοιτώντας με με ανησυχία <<Όχι καλά είμαι >> προσπάθησα να του χαμογελάσω γλυκά. Κάλεσε με το χέρι του τον μπάρμαν και του ψιθύρισε διακριτικά κάτι στο αυτί <<Λοιπόν τι νέα;>> έστρηψε το βλέμμα του και πάλι πάνω μου κοιτώντας με με το κλασικό χαμογελάκι του <<Όλα καλά>> απάντησα αδιάφορη και κοίταξα για λίγο τους άνθρωπους που χόρευαν. Εντόπισα την Clara η οποία χορεύε με πάθος μαζί με τον Γιώργο και χαμογέλασα από μέσα μου <<Πίνεις;>> με ρώτησε <<Εμ εννοείται>> είπα λες και είναι το πιο φυσικό πράγμα για εμένα. Τρελένομαι ιδικά για ουίσκι και μοχίτο <<Τότε άσε με να σε κεράσω κάτι>> με κοίταξε σοβαρά αλλά και πονηρά ταυτόχρονος. Έγνεψα και τοποθέτησε μπροστά μου ένα ποτό που του έδωσε ο μπάρμαν. Ήταν σε βαθύ, χαμηλό ποτήρι 🍻 και το χρώμα του πορτοκαλί με παγάκια. Υπέθεσα πως ήταν ουίσκι.. Πήγα να σηκώσω το ποτήρι για να πιω μια γουλιά αλλά ένα βαρύ χέρι έπεσε απότομα στον αριστερό μου ώμο. Τα μάτια μου γούρλωσαν και πριν προλάβω να γυρίσω το κεφάλι μου άκουσα την αυστηρή φωνή του Άλεξ <<Μην τολμήσεις να το πιεις!>> οι παλμοί της καρδιάς μου αυξήθηκαν και ένιωσα την ανάσα μου να κόβεται. Με μία γρήγορη κίνηση άρπαξε το ποτήρι και ήπιε το αλκοόλ με την μια. Είχα σηκώσει το κεφάλι μου και κοιτούσα αποκλειστικά τον λαιμό του που κατάπινε γρήγορα το υγρό <<Ώστε ήρθες Άλεξ>> τον κοίταξε με ένα ειρωνικό ύφος. Ο Άλεξ χωρίς να του απαντήσει τον κοίταξε επιθετικά και έπιασε με δύναμη το χέρι μου. Τραβόντας με απότομα βγήκαμε από το κλαμπ <<Ευχαριστώ που ήρθες..>> είπα ανακουφήσμένη. Λες και διάβασε την σκέψη μου. Βαριόμουν εκεί μέσα ούτως ή άλλως <<Σταματά, αν δεν ήθελες να έρθεις τότε να μην ερχόσουν>> είπε χωρίς να με κοιτάζει και συνέχισε να περπατάει κρατώντας σφιχτά το χέρι μου <<Το είχα υποσχεθεί στην Clara που ήθελε πολύ να έρθει αλλά στην πραγματικότητα δεν ήθελα καθόλου. Βαριόμουν και γιαυτό ήρθα έτσι ντυμένη>> γύρισε ελάχιστα το πρόσωπο του και με κοίταξε με το ένα μάτι από πάνω μέχρι κάτω. Η γωνία των χιλίων του ανασηκώθηκε και χαμογέλασε σιγανά <<Στην θέση σου θα ερχόμουν με τις πιτζάμες>> ξανακοίταξε μπροστά <<Και εγώ το σκέφτηκα αλλά είπα άστο καλύτερα>> έκανα δύο πηδιχτά βήματα μπροστά και έφτασα τον βηματισμό του. Τώρα από πίσω βρισκόμουν δίπλα του. Γέλασα με αυτό που είπα και έσφυξα ελάχιστα το χέρι του. Έπειτα γέλασε και ο ίδιος. Ήμουν χαρούμενη μόνο και μόνο που βρισκόταν δίπλα μου. Για λίγο απλά κοιτούσα με ζεστασιά στα μάτια μου το όμορφο και χαρούμενο χαμόγελο του και χαμογέλασα γλυκά <<Άλεξ μήπως μου κρατάς κακία;>> τον ρώτησα σουφρώνοντας τα χείλη μου <<Σου είπα να μην βρίσκεσαι κοντά στον Ίαν και επιπλέον ιδικά όταν δεν είμαι εγώ μαζί σου. Δεν ξέρω τι μπορεί να σου κάνει αυτός ο βλάκας και επίσης ήσουν έτοιμη να πιεις κάτι που δεν ήξερες τι είχε μέσα!>> ο τόνος της φωνής του άλλαξε και από τα χαρακτηριστικά του προσώπου του φενόταν νευριασμένος <<Όχου ξέχνα το τώρα αυτό! >> ξεφύσηξα με μισόκλειστα μάτια <<Θα με πας σπίτι μου;>> πλησίασα το σώμα του και τον κοίταξα ναζιάρικα <<Έχω μια καλύτερη ιδέα..>> με κοίταξε πονηρά..

Τελικά αντί να με πάει στο σπίτι μου καταλήξαμε στο δικό του.. Πρόχωρησαμε προς την κρεβατοκάμαρα. Ο Άλεξ άνοιξε τα φώτα και έβγαλε αμέσως μια άνετη φόρμα και μπλούζα από την ντουλάπα <<Τι θα τα κάνω αυτά;>> ρωτήσα με απορία όταν μου έδωσε στα χέρια τα ρούχα <<Θα κοιμηθείς εδώ>> είπε άνετα με ένα χαμόγελο <<Ε-εδώ;>> τον κοίταξα με ανοιχτά μάτια τραυλίζοντας <<Ναι εκτός και αν δεν αισθάνεσαι άνετα>> χαμήλωσε το χαμόγελο του <<Όχι είναι εντάξει θα μείνω εδώ>> χαμογέλασα και συνάντησα το βλέμμα του. Ήταν κάπως αμήχανα αλλά δεν ήθελα ακριβώς να φύγω. Ήθελα να είμαι κοντά του όσο περισσότερο μπορούσα <<Ωραία.. Πάω να κάνω ένα μπάνιο. Εσύ μπορείς να αλλάξεις>> χαμογελόντας μου γλυκά γύρισε την πλάτη του και μπήκε στο μπάνιο. Έβγαλα τα ρούχα μου και έβαλα την λευκή μακριμάνικη μπλούζα που μου έδωσε μαζί με την γκρι φόρμα από κάτω. Φορούσα για ακόμη μια φορά τα ρούχα του και πιο συγκεκριμένα εκείνα φορούσαν πάλι εμένα. Αγγάλιασα σφιχτά το εαυτό μου με ένα τεράστιο χαμόγελο και περνώντας μια βαθιά αναπνοή από την μύτη μύρισα το άρωμα του. Έκλεισα τα μάτια μου και έπεσα πάνω στο μαλακό κρεβάτι. Άρχισα να τεντώνομαι σαν καμία γατούλα πάνω στο στρώμα <<Αχ τι ωραία!..>> μουρμούρισα λιγάκι πιο δυνατά από όσο υπολόγιζα. Μόλις το κατάλαβα κάλυψα απότομα το στόμα μου. Ελπίζω να μην με άκουσε.. Η αμηχανία έπειτα έγινε ένα ελαφρύ γέλιο και απλώθηκα στο κρεβάτι με το άρωμα του να διαπερνά συνέχεια την μύτη μου..

Άλεξ P.O.V

Φορεσα τις πιτζάμες μου και βγήκα ήσυχα από το μπάνιο. Με το που έκανα ένα βήμα στο δωμάτιο το βλέμμα μου έπεσε πάνω στη Έμιλυ, η οποία κοιμόταν άνετα πάνω στο κρεβάτι. Γέλασα σιγανά και την πλησίασα. Τα μανίκια τις μπλούζας μου ήταν αισθητά πιο μεγάλα από τα χέρια της και αυτό ήταν πολύ χαρητωμένο.. Μπορούσα να διακρίνω από την έκφραση του προσώπου της ότι κοιμόταν ήδη βαριά. Σήκωσα το πάπλωμα και την σκέπασα καλά για να μην κρυώσει. Καθόμουν και την κοιτούσα για λίγο. Δεν νομίζω πως θέλω να κοιμηθώ πάλι στον καναπέ. Δεν με βολεύει.. Έτσι αποφάσισα να κοιμηθώ στο κρεβάτι μου μαζί της. Κοιμάτε ήδη οπότε ούτε δεν θα το καταλάβει. Ξαπλώσα δίπλα της και έκλεισα τα μάτια μου περιμένοντας να με πάρει ο ύπνος..

/~/~/~/~/~/~/~/~/~/~/~/~/~/~/~/~/~/~/~/~/~/

Το ξέρω άργησα αλλά σχολείο 😥.. Θα προσπαθήσω να βάλω το επόμενο πιο γρήγορα 😘

Vote/Comm 💘