Hindi Sana ( #1 Grandenas Trilogy)

Kabanata 42

Kabanata 42

It was a dramatic talk with Potrocio, but it's fine. Nagkaayos na kami. Sinabi niya na naiintindihan niyang siya ang may kasalanan kasi siya ang unang umasa. But it's my fault too. May kasalanan din ako.

Before, Hindi ko pa nakikilala si Basty nuon. I'm starting to like Potrocio na. Dahil sa sobrang sweet and caring niya saakin. Kahit small things lang ay may reward na kaagad ako sakanya. It's either a bouquet or a gift. Nagustuhan ko siya nuon dahil naappreciate niya lahat ng malalaking bagay o maliliit na bagay.

Like, Passing a quiz, na vedry good ng prof, and so on and so forth. Palagay ko tuloy ay sobra ko siyang napaasa. I let him feel na gusto ko rin siya. But i never thought that he loves me na. Akala ko ron nuon, ay magiging kami ni Potrocio. But that was a so many years ago. Napaka rami nang nagbago. I'm just teenager back then. Ngayon ay 24 na ako. What can you expect? Things change. Feelings fade.

One of our maids open the door for me. Hindi ko alam ang pangalan. She's skinny and she's tall. Medyo maganda, I guess she's in 20's. Ngumiti ako ng tipid sakanya.

"What's your name?" Tanong ko habang naglalakad patungong sala.

Sumunod siya saakin. Nilingon ko siya habang nilalapag ang bag ko sa sofa. "Nancy po." tumango ako.

Iniwan ko ang bag ko sa sala at naglakad patungong kitchen area. Ang tunog lang ng heels ko ang tanging maririnig sa sobrang katahimikan. Nagsalin ako ng  timpladong juice sa babasaging baso.

"Where's Peter, Nancy?" Tanong ko habang binabalik ang juice sa loob ng ref.

"Uhm, Hindi po nagpaalam e. Wala pong sinabi. Itetext nalang daw po niya kayo kapag pauwi na siya." Sambit ni nancy.

Tumango nalang ako at nilagay ang baso sa sink. Napalingon nalang ako ng may ibang boses na nagsalita sa likuran ko.

"Nancy! Bakit mo pinapagalaw si Ma'am. Dapat ay ikaw nalang ang nagbigay ng inumin kay Ma'am Loice." Sabi ng matandang babaeng naka uniform din.

Ngumiti ako sakanila. "Hindi na po, Kaya ko naman po e."

"Nakakahiya kasi ma'am, binabayaran po kami tapos pinapakilos lang namin kayo. Sorry po ma'am loice." Paumanhin ng Matandang babae.

Umiling nalang ako. "Zamora nalang po. Okay lang, Ano po bang itatawag ko sainyo?" tanong ko.

Naglahad siya ng kamay saakin. "Manang Dory nalang po. Ah! Nga po pala, Dumating na po yung makakasamang driver niyo. Dante po ang pangalan, Sabihan niyo nalang po siya kung may lakad kayo."

Tumango ako at ngumiti. "Sige po manang,Panik muna po ako sa itaas para makapag pahinga. Nancy, paki sunod nalang saakin yung bag ko. Salamat."

Nagtungo na ako papanik ng kwarto. Parang nandito parin ako sa dating bahay namen. Ganoon parin ang ayos. May grand staircase padin. Ganoon parin ang pwesto ng kusina at ng sala. Yun nga lang ay may mas mamahaling gamit at furnitures ito.

Dalawang palapag lang ito pero may rooftop din. Tiles ang rooftop. Pero pag umuulan ay hindi nababasa. Kung gusto mo kasi bubungan ito ay pwedeng bubungan. May pipindutin kalang na button para automatic na magkaroon ng pansamantalang bubong habang umuulan pa. May sala set din sa taas. Pa U shape ang leather couch.

Pagkatapos kong magpalit ng damit ay iniwan narin ni Nancy ang bag ko sa kwarto ko. Sumalampak kaagad ako ng higa sa kama dahil sa sobrang pagod. Ala una na kasi ako nakauwi. Dahil humingi ng isang request si Potrocio. He asked me na sana ay makasama siya sa paghatid sakanya sa airport. Hindi ako pumayag. Baka hindi pa tumuloy ang alis non kapag nakitang malungkot ako.