Hindi Sana ( #1 Grandenas Trilogy)

Kabanata 2

Kabanata 2

"Ma, Pa." Bati sakanila at binigyan sila ng tag isang halik sa pisngi.

"Narinig kong hindi ka daw maghahapunan?" Tanong ni Papa.

Tumango ako "Pagod po ako e, Mamaya nalang po."

Tumango sila at niyakap nila ako."Pahinga kana." sabay tapik sa likod ko. Nang dumiin ako sa pagkakayakap ay biglang kumalas si Mama. "Oh my god! You're sick! You're so hot! Lagnat ka!?" Natatarantang tanong ni mama.

She's not good in speaking tagalog. Half chinese at Half british ito. Pero mas malakas ang epekto ng dugo ng chinese sakanya.

I smiled. "Wala po ito."

"No, Ahmm.." Nilibot niya ang paligid af parang may hinahanap. "Why there's no maid even one!"naiinis na bulong nito. Natigil ang mata niya kay kuya na nasa sala at naglalaro ng XBOX kasama ang dalawa.

"Jeydon!" Tawag nito.

Lumingon si Kuya pati narin ang dalawa niyang kaibigan. "Yes ma?"

"Please get some medicine for your sister, She got a fever."

Napatayo naman kaagad si kuya at lumapit kaagad saakin. He check the temperature on my neck at forehead. Narinig ko nalang na napamura siya at agad akong niyakap.

Hay nako. Ganto talaga siya. Minsan tao, Minsan hayop.

"Wag ka munang magbabad kung maliligo ka, Hintayin moko sa taas. I'll just get medicine ha?" Sabi nito habang hawak hawak ang mukha ko.

I smiled playfully. "Bipolar!" sabay lakad patungo sa hagdan papunta sa kwarto ko para mag half bath.

Pagkalabas ko ng banyo ay nakita ko si Kuya na nakatalikod habang nakatitig sa phone niya.

"Kuya?" Tawag ko rito. Bigla siyang napatingin at lumapit saakin.

Inalalayan niya ako patungo sa kama kahit kaya ko naman. "Sino katext mo?"

Umiling siya. "None, I'm checking if this medicine will be effective."

Tumango ako.

Si Kuya kasi ay Medicine ang kinuha niya. Although it's long, Yun ang gusto niya.

"I've checked it already, It's safe. " Iniabot niya ang warm water at ang maliit na gamot.

Ininom ko kaagad iyon at nagpunas ng labi. "Thank you."

Umupo siya sa tabi ko at napansin kong seryoso ang muka niya. "Im sorry."

What? Did my brother just say sorry to me!? Para saan? Wait, Hindi ako makapaniwala! It's been a year ng narinig kong banggitin niya ang mga salita na to.

"W-what?" Tanong ko, I want be sure if i heard it right.

Bumuntomg hininga siya "I'm sorry, Napagod ka dahil saamin."

Kumunot ang noo ko. Yeah? Maybe. Pero okay lang. Hindi ko ineexpect iyon. I mean, He wont say sory if he's not guilty then. So.. I guess he's blaming himself?

"I'm fine kuya, Tsaka kanina pang umaga masakit ulo ko. Not your fault." Sinubukan kong ngumiti.

"I know you're just saying that to not make me feel so guilty, And it lessened. Thank you."

Tumango ako at humiga na. Inayos niya ang kumot ko at tsaka inabot ang dalawang remote na nakapatong sa nightstand.

"Hinaan ko lang ang aircon." Tumango ako at pinindot na niya ito."How about the lights?" Tanong nito.