Tesadüf Serisi 1: TESADÜFI SEYLER

10. Bölüm: Uyuyan Ejderha

   Günes piril pirildi. Kuslar civil civildi. Agaclar usulca saliniyordu. Tatli, yasli bir büyükanne edinmek icin cok güzel bir gündü.

   "Acele etmeliyiz, Acelya. Az bir vaktim var."

    "Bak istersen ben yalniz da gidebilirim."

    "Su yasli ninemizle bir tanisalim önce, sonra ben erken ayrilirim yaninizdan, provalarim var da."

    "Tamam, anlastik."

   Okuldan huzurevine Beren'in spor arabasiyla gittik. Kendi arabami gercekten de cok özledim. Ancak onu Istanbul'a getirmem imkansizdi.

    Evraklarimizi bashemsireye verdikten sonra, C bloga gidene dek onun talimatlarini dinledim. Beren fazlasiyla sikilmisa benziyordu. Yürütecle ilerlemeye calisan ve bana gülümseyip el sallayan sari sacli bir kadinin yanindan gectik.

    "Merhaba!" dedi bana. "Merhaba!"

    Ben de ona el salladim ve yürümeye devam ettik. Beren yüz ifadesini anlayamadigim bir sekilde bana bakip siritiyordu. Sinir sey! Beren'in aksine yasli insanlar cok hostu. Aslinda o da hostu ama yinede sinir ediyordu beni. Kendini begenmis!

    Derken birden Beren'in telefonu caldi.

    "Efendim Damla! Himm, anladim. Tamam, birazdan geliyorum."

    "Seni cagiriyorlar galiba."

    "Evet, ama istersen daha sonra giderim."

    "Yoo, buna gerek yok. Arkadaslarini bekletme."

    Önce bisey diyecek gibi oldu ama sonra vazgecti. "Neyse sonra görüsürüz o zaman." dedi ve gitti. Bense sadece arkasindan baka kaldim.

    On iki numarali odanin kapisini caldim ve iceri girdim.

    Iceride Kader Sezen, tekerlekli sandalyesinde oturuyordu. Bembeyaz saclari kafasinda kirpi gibi dikilmisti. Giydigi pembe pijama alti, ciliz bacaklarindan cok daha uzundu. Mavi pufuduk terlikleri, mahmur bakislari vardi.

    Ah, bu haliyle cok tatli görünüyordu.

    "Merhaba, Sezen hanim. Ben..."

    "Odamdan disari cik!"

    Kadin birden uyanan ejderha gibi canlaninca, bir adim geriledim. "Ama, ben Arya Önal ve..."

    "Meryem ana bile olsan umrumda degil, cik disari!"

    Kalbim neredeyse üc kat daha hizli atmaya basladi. "Ben okuldan geliyorum. Sizin isminiz bana cikti ve..."

    Yasli kadin bana cift mercekli gözlüklerinin üzerinden bakti ve o anda, sisekler caktiracak kadar sert bakan gözleri oldugu üzerine yemin edebilirdim. Beren nerdesin, sana simdi ihtiyacim var. "Disari cikmak icin bes saniyen var. Liseli bir kizin bana hikaye okumasini ya da günümü bölmesini istemiyorum. Git ödevini baska yerde yap, hadi bakalim."

    Korkudan, saskinliktan veya sirf zihnim donup kaldigi icin, o an oldugum yere cakilip kaldim, ayaklarim sanki yere kilitlendi.

    "Hemsire!" diye bagirdi Kader hanim. "Hemsire!"

    Ah, hayir.

    "Hemsire!"

    "Tamam, cikiyorum!" Sanki Kader hanim bana o kemikli elleri yerine dolu bir tabanca dogrultmus gibi, ellerimi yukari kaldirdim.

    Bashemsire "Burada neler oluyor?" diyerek iceri girdi, bodur vücudu alani dolduruyordu. "Kader, kes su bagirmayi!"

    "O halde onu disari cikarin."