Tesadüf Serisi 1: TESADÜFI SEYLER

33. Bölüm: Iyi Kizlar Bazen Kötü Seyler Yapar

    Multimedyada Arya ve Beren var ;))

    Bölümü sarkisiyla beraber okumalisiniz mutlaka. Keyifli okumalar ;)

 

*

    "Neden merak ediyorsun? Arkadaslar birbirinin dudaklarinin tadinin neye benzedigini merak etmez."

    "Sence biz normal arkadas miyiz? Hic zannetmiyorum." dedi ve dudaklarini dudaklarimla birlestirdi.

    Bir eli belimde beni kendine cekiyordu, diger eli ensemde elinden kurtulmama izin vermiyordu. Ki zaten elinden kurtulma gibi bir niyetim de yoktu. Dudaklarim alev alev yaniyordu. Her hareketiyle beni daha da icine hapsediyordu. Diliyle dudaklarima baski yapinca agzimi hafifce araladim ve dilinin dilimin üzerinde gezinmesine izin verdim.

    Bu ilk öpücügüm degil; peki öyleyse neden böyle hissediyordum. Kutay'la yüzlerce kez öpüsmüstük. Fakat bu farkliydi, tutkuluydu. Gögüs kafesim sikisiyordu. Hic bitmesin istedim.

    Iki elimi de yüzünün yanlarina koydum ve saclarinin arasindan gecirerek kollarimi boynuna doladim. Ensemdeki elini yüzümden cekti ve iki eliyle belime daha siki sarildi. Öpücükleri artik sert bir halde almaya baslamisti ve bu basimi döndürüyordu. Elleri kalcalarima kaydi. Avuclariyla sikica tutup ayni anda sikti. Sonra yavasca bacaklarima kadar kaydi ve bacaklarimi ayirarak ve yukari cekerek beni kucagina aldi. Yukari kalkan bacaklarimi beline sardim.

    Artik hareketlerimi kontrol edemiyordum. Sadece Beren'in komut vermesini bekliyordum. Ki öyle de oluyordu. Her hareketimiz onun kotrolü altinda sekilleniyordu. Tenim alev alev, tenini cagiriyordu. Kasiklarimin arasinda Beren'in sert erkekligini hissedince dudaklarimin arasindan sessiz bir inilti koptu. Bu tepkimden dolayi kendimden utandim. Utandim, cünkü beni bu kadar kapana kistirmasina katlanamiyordum. Beni yönetmesine ve istedigini yapmasina dayanamiyordum. Yine de ona karsi gelemiyordum. Su an sadece kollarinin arasinda beni sikica sarmasini ve dudaklarini dudaklarimdan ayirmamasini istiyordum. Dudaklarimdan bir inilti daha koptu ve Beren'in hirladigini isittim. Beline hala sariliyken beni altina alarak yataga yatirdi ve hemen elleri vücudumda dolasmaya basladi.

    Kendine güveni olmayan sesim fisilti halinde cikmayi basarmisti. Nefes nefese "Beren, Dur!. Dur! Napiyorsun?" diyebildim.

    Fakat Beren sanki beni duymamisti. Dudaklari sertce dudaklarima baski uyguluyordu.

    "Dur, diyorum sana." dedim bu sefer fisiltidan biraz daha yüksek bir sesle.

    Beren, bir anda kipirdamadan durdu. Göz kapaklari aralandi ve anlamini cözemedigim bir ifadeyle gözlerime bakti. Dudaklarini dudaklarimdan ayirdi ve geri cekildi. Hic birsey söylemeden yataga oturdu.

   Bende yattigim yerden dogruldum ve bogazimi temizlemek icin öksürdüm.

   Elini daginik saclarinin arasindan gecirdi ve yüzüme bakmadan "Kusura bakma." dedi.

    "Bu da neydi böyle? Bana bir saniye ver, bunu sindirmem lazim." dedim. Yüzüme gelen saclari kulagimin arkasina sikistirirken.

    "Bak bunu yapmak istememistim. Yani evet, aslinda istedim ama sadece aklimdan gecti. Birden kendime engel olamadim." dedi.

    Ne diyecegimi bilmiyordum. Ona ne söylemeliydim. 'Hey dostum sorun degil. Az önce cok atesli dakikalar gecirdik ama unutalim gitsin.' mi diyecektim?

    "Evet, anliyorum. Yani bende birden ne oldugunu anlamadim." Yüzüm alev alev yaniyordu. Kim bilir dudaklarim ne haldeydi. O kadar baski sonucu eminim kipkirmizi olmuslardir.