Tesadüf Serisi 1: TESADÜFI SEYLER

15. Bölüm: Birak daginik kalsin

    Beren arabasiyla garaj yoluna girdi. Iki evin garajlari arasinda sinir yoktu ve ayni yol üzerindeydik. Tam yanimizda ani bir frenle durdu. Arabadan indikten sonra sertce kapisini kapatti. Bu sicramama neden oldu. Bu hareketinden sonra sendeledi. Kafasi güzeldi sanirim.

    Alp ile birbirimize baktik.

    "Bu halde nasil araba kullanirsin, Beren?"

    "Benimle ilgileniyormus gibi yapma."

    "Sacmalama, Beren. Basina kötü bir seyin gelmesini isteyecek degilim."

    Arabasina yaslanmaktan vaz gecti ve bize dogru bir kac adim atti. Birazdan yerin, ayaklarinin altindan kayacagini fark ettim. Onu düsmeden yakalamak icin hemen öne atildim. Dengesini kaybetti ve yere düsecekken onu havada yakaladim. Kollarimla vücudunu dengede tutmaya calistim ama bu pek kolay olmadi. Simdi ikimizin vücutlari birbirine sim siki sariliydi. Yüzlerimiz birbirine cok yakindi. Nefesinden gelen alkolün tadini aliyordum. Kim bilir ne kadar icmisti.

    "Öhöööhö..." Alp yanimizda oldugunu hatirlatmak ister gibi bogazini temizledi.

    "Dogru ya, sende burdaydin. Varligin hic belli olmuyordu nedense."

    "Kapa ceneni Beren." Yüzümü Alp'e döndüm "Alp yardim eder misin? Onu evine tasiyalim. Yoksa sabah, yüzünde yastik yerine kaldirim iziyle uyanacak. Bunu tecrübe etmis biri olarak söylüyorum. Pek hos bir tat birakmiyor insanin agzinda."

    "O halde uyandiginda yüzünün aldigi ifadeyi izlemek zevkli olurdu."

    "Bana bak!" Beren Alp'e dogru atak yapmaya calisti ama onu durdurdum -ki buna engel olabilecek durumda degildi.

    "Tamam sampiyon, sakin ol da seni yatagina götürelim." Alp'in tereddüt eder gibi bir hali vardi.

    "Ne bekliyorsun, Alp? Hadi!"

    "Tamam, tamam. Agirligini bana ver serseri."

    "Serseri senin..."

    "Ssst. Ikinizde cenenizi kapatiyorsunuz, hemen!"

    Beren'in bir omuzunda ben, digerinde Alp onu eve tasidik.

    "Anahtarlar nerede?"

    "Senin tarafindaki cepte."

    Elimi cebine soktum ve anahtari aramaya basladim. Parmaklarimin degdigi baska seyler Beren'i keyiflendirmisti.

    "Bahanelere gerek yok, güzelim. Acik acik söylemen yeterli."

    "Neyi söylemen yeterliymis, Arya?"

    "Sen ona bakma, Alp. Sacmaliyor iste." sorun olmadigini göstermek icin kafami kaldirip Alp'e baktim, dudaklarim numaradan yukari kivrildi.

    "Lanet olasi anahtarini bulamiyorum." diye fisildadim Beren'in kulagina.

    Adamin umurunda bile degildi. Dudaklarini sakaklarima degdirdi. Sac diplerimde gezdirirken sicak nefeside yüzüme vuruyordu.

    "Tamam, buldum!"

    Anahtari cebinden cektigim gibi, Beren'den bir adim uzaklastim. Kapiyi acip iceri girdik. Lambalari yaktiktan sonra merdivenlere ilerledik.

    "Hangisi yatak odan?"

    "Üst katta, sagdan ikinci kapi."

    Merdivenleri cikarken Beren bilerek bütün agirligini bana veriyor ve gözlerini yüzümden ayirmiyordu. Halinden cok eglendigi belliydi.