Tesadüf Serisi 1: TESADÜFI SEYLER

35. Bölüm: Izle ve Gör

    "Iyi misin?" dedi.

    Bakislarimi hayretle Beren'e cevirdigimde basini egmis bana bakiyordu. Bir an icin nefes almayi biraktim. Yüzlerimiz birbirine öyle yakin duruyordu ki dudaklarimizin arasinda sadece bir kac santimlik bosluk vardi ve nefesini hissedebiliyordum. Hemen gözümün önüne bu sabah odamda yasadiklarimiz geldi. Tanrim, o dudaklari yeniden öpmek istiyordum. Ve kendime engel olamamaktan korkuyordum.

    Nefes al, Arya. Nefes al ve sakin ol. Kalp atislarini düzene sokmalisin!

    "Hayir, degilim! Su an burada olmak yerine kendi arabamda olmayi tercih ederim." basimi ellerimin arasina aldim ve nefesimi seslice disari verdim. "Offff! Sen ne kaba bir adamsin. Ne hakla bana bagirirsin, üstelik arkadaslarimin yaninda. Sana inanamiyorum. Lanet olsun!" sinir damarlarimda dolasiyordu ve kendime engel olamiyordum.

    Beren'in gözleri sürekli yol ile benim aramda dolasiyordu. "Az kalsin kaza yapacaktik, farkindasin degil mi?" dedi.

    "Ama yapmadik!" diye bagirdim. "Yapmadik, cünkü ben iyi araba kullanirim. Arkadakiler dikkatimi dagittilar, bir an icin."

    "Evet, gördük nasil kullandigini. Neredeyse üstüme cikacaktin. Sabahin intikamini mi almaya calisiyordun?" dedi ve bakislarini yüzüme cevirdi.

    Dudaklarim o harfini alirken saskinlikla yüzüne bakiyordum. Saskinlik yerini sinire birakirken "Ne? Ne dedin sen? Ben niye sabahin intikamini alacak misim ki? Tanrim, delirmek üzereyim."

    "Iznin olmadan seni öptügüm icin. Sonucta sevgilin ögrenseydi senin icin durumlar zorlasabilirdi." dedi ve siritti.

    "Sana daha kac kere söylemem gerek, Kutay benim sevgilim falan degil. Ya bir saniye, ben neden sana aciklama yapiyordum ki? Sevgilimse sevgilim, sanane bundan."

    "Yani, bana kizgin degilsin, seni öptügüm icin."

    "Sen bundan bunu mu anladin?" dedim hayretle.

    "Evet, seni öptügüm icin sana kizginim demedin. Zaten aksini söylesende sana inanmazdim. Bacaklarini belime dolarken hic de memnuniyetsiz gibi görünmüyordun." dedi ve tekrar güldü.

    "Ihhhhhh." ben dislerimi birbirine bastirarak kendimi sikarken o keyiften dört köse siritiyordu.

    "Indir beni. Arabayi durdur, inicem."

    "Hayir, öyle bisey olmayacak."

    "Sana inicem dedim. Seninle böyle kücücük bir yerde tek basima olmaktansa kendimi öldürürüm, daha iyi. Eger indirmezsen kapimi acar atlarim."

    "Sacmalama, Arya. Öyle bisey yapamazsin!"

   "Öyle de bir yaparim ki, izle ve gör." dedim ve kapiyi acmak icin elimi uzattim ama kapi kilitlenmisti ve acilmiyordu.

    Beren'e baktigimda hayretle bana bakiyordu.

    "Ne yani, kapiyi kilitlemeseydim gercekten atlayacak miydin?"

    "Ne sandin. Ben bos konusmam. Agzimdan bir kere cikti mi dönüsü olmaz."

    "Sen, gercekten delisin."

    Yüzümü Beren'e dönünce göz göze geldik.

    "Iltifatin icin tesekkürler." bana deli demisti. Ahh, su an kafami kuma gömüp öylece kendimi bogmak istiyordum. Deli oldugumu düsünüyordu. Inanamiyorum.

    "Özür dilerim." dedi, sakin ses tonuyla.

    "Ne icin?" sonunda sakince konusabiliyorduk.