Tesadüf Serisi 1: TESADÜFI SEYLER

32. Bölüm: Dudaklarinin Tadi Neye Benziyor?

Multimedyada Arya var.

*

    Alarmin kulak tirmalayan sesiyle kendime geldim. Hemen telefonumu elime alip sesi kapattim.

    Eve gec saatte dönmüstük ve döndükten sonra da Maya ile uzun uzuna sohbete dalinca neredeyse sabaha karsi uyuyabilmistik. Sadece iki üc saatlik uykuyla yatagimda dogruldum. Gözlerimi zar zor acabiliyordum. Bacaklarimi sürükleyerek banyoma gittim. Üzerimdekileri siyirdiktan sonra dogruca dusa girdim. Vücuduma akan soguk suyla kendime geldim. Gözlerimi nihayet acabildikten sonra suyu iliga cevirdim ve saclarimi sampuanlamaya basladim.

    Bornozuma sarili bir halde elbise dolabimin önüne dikildim. 'Ne giyecektim, simdi?' diye aklimdan bin kere gecirdikten sonra, elimi attigim ilk beyaz tisörtü ve dapdar siyah pantolonu dolaptan cekip cikardim.

    Ayakkabilarimin bagciklarini bagladiktan sonra iste hazirdim. Saclarimi kurutmus ve sekil vermis, hafifte bir makyaj yapmistim.

    Maya'nin dünden benim icin hazirlamis oldugu bavulu cekistirerek asagi indim. Merdivenleri indikten sonra bavulumu merdivenlerin basinda birakip Maya'nin odasina gittim. Iceri girdigimde Maya'dan hic bir iz yoktu.

    Bavulumu tekrar cekistirerek merdivenlerden alt kata indirmeye calisirken Beren karsima dikildi.

    "Önümden cekilecek misin, yoksa bavulumu indirmeme yardim edecek misin? Maya, bunun icine ne doldurdu bilmiyorum ama essek ölüsü kadar agir." diye homurdandim.

    "Sanada günaydin, huysuz. Cekil kenara ben indiririm." dedi.

    "Sey... Günaydin." dedim parmagimi ön dislerimin arasina götürerek.

    "Hakkaten ne doldurmus bunun icine bu kadar? Kizlarin isleri iste." diyerek bavulumu merdivenlerden asagi indiriyordu.

    "Hic söylenme, canim. Sen de Maya'nin suc ortagisin. Beraber hazirladiginizi unutmadim." dedim basimi diklestirerek.

    "Bir kere de itiraz etmemeyi denesen, nasil olurdu, huysuz?"

    "Ben huysuz degilim." diye itiraz ettim.

    "Evet, huysuzsun."

    "Sabah sabah kizimla ugrasma, Beren." dedi, Candan yengem. "Günaydin, Aryacim."

    "Günaydin, yengecim." dedim ona gülümseyerek yanagina öpücük kondurdum."Maya, nerede?"

    "Mutfakta, kahveyle kendine sok uyguluyor. Hala ayilmakta direniyor."

    "Hadi yaa. Simdi cok keyifsizdir o. Acaba yanina yaklasmasak mi?" dedim.

    "Seni duyabiliyorum, Arya. Acaba neden bir türlü kendime gelemiyorum. Aah dur hatirladim, gece beni bür türlü uyutmadigin icin olabilir mi acaba?" diye mutfaktan bagirdi, Maya.

    Ücümüz koridorda sessizce birbirimize baktik.

    "Sanirim, bunun icin gec kaldik. Neyse artik, basa gelen cekilir." diyerek mutfaga dogru ilerlemeye basladim.

    "Seni hala duyabiliyorum." diye tekrar bagirdi icerden.

    "Evet, fark ettim." dedim kapidan girerken.

    Arkamdan Beren ve yengem de mutfaga girdi.

    "Daha kahve var mi?" diye sordum.

    "Evet, canim. Henüz sicak olmasi lazim." dedi Candan yengem.

    Kahve makinasinin yanina gidip, kupaya taze kahve doldurdum.

    "Bande alabilir miyim?" dedi, Beren yanima geldiginde.