Tesadüf Serisi 1: TESADÜFI SEYLER

22. Bölüm: Mühürlü Kader

    Upuzun bir bölümle ve hikayemin yeni adiyla karsinizdayim. Bu bölümde Beren'den Arya'ya sürpriz var. Hepinize simdiden keyifli okumalar dilerim...

 

*

 

   *Uyku süresi: 5 saat

    *Kahvalti: 2 yumurta, bir diyet kola

    *Kalori: 108

    Egzersiz: 1 saat kosu, 30 dakika boyunca anne ve babayla görüsme.

    Carsamba günü, zihnimdeki düsüncelerin verdigi agirlikla, ögle tatili zili calar calmaz okuldan ciktim ve bisikletime atlayip huzurevine dogru yola koyuldum. Bir an önce projenin gerektirdigi saatleri doldurmak ve su Kader hanim problemini halletmek zorundayim. Saglik durumu gittikce kötüye gidiyordu ve orada olup buna daha fazla tanik olmak istemiyordum. Bunu yapmak zorunda olmamaliydim. Ne tür bir okul böyle bir görevi bir gencin omuzlarina yükleyebilirdi ki?

    Pedallari cevirirken günes yüzümü isitiyordu. Huzur evine vardigimda bisikletin destek cubugunu indirdim ve sepete uzanip, kücük bir sogutucu cikardim. Bu, Candan yengemin fikriydi.

    "Kader hanim'i piknik yapmaya götür," demisti. "Onu disari cikar. Biraz günes görmesi gerek."

    Eger yasli kadin oracikta eriyip giderse, dersten fena halde cakacaktim.

    "Tünaydin, Kader hanim." Kapiyi iki kere caldim ve iceri girdim. Her zaman oldugu gibi, odanin karartma ayarli lambasi bunalim moduna ayarlanmisti ve artik bu durumdan bikmistim. Bu karanlik oda, yasli kadin icin iyi birsey olamazdi. Bugün agrilarinin biraz daha hafiflemis oldugunu düsündüm ve az sonra biraz D vitamini terapisi uygulayacaktim. "Kendinizi nasil hissediyorsunuz?"

    Pencerenin yanina dogru ilerlerken Kader hanim, yattigi yerden basini bana dogru cevirdi. "Sen de kimsin?"

    "Pazartesi günü gelen kizim. Ondan önce sizi ziyarete gelende bendim."

    "Seni daha önce hic görmedim." Parmagiyla kapiyi gösterdi. "Derhal odami terk et."

    "Iyi denemeydi. Tüm itirazlarima karsin Bashemsire beni, aklinizdan zorunuz olmadi konusunda ikna etti." Gidip pencereyi actim ve günes isigi odaya doldu.

    "Kader hanim bir ciglik atti ve elleriyle yüzünü kapatti. "Günese tahammül edemiyorum!"

    Ona dogru döndüm ve gülümsedim. "Bu da, sizin bir vampir oldugunuza dair kurdugum teoriyi tamamen dogruluyor."

    Günese dogru gözlerini kirpistirdi. "Kaba, küstah cocuk."

    Yataginin bas ucuna gittim ve yastigini kabarttim, komodinin üzerindeki düzenini oldukca begendim. "Bugün banyo yapmissiniz. Ama saclarinizin taranmasi gerekiyor. Simdi, ya bana taragin nerede oldugunu söylersiniz ya da tüm cekmecelerinizi karistiririm. Sakladiginiz Enquirer dergi yiginini bulmami istemezsiniz, öyle degil mi?"

    "Ne?" Elini, cam agacindan yapilmis sifon yerinin üstüne koydu. "En üst cekmecede. Ama saclarimda birsey yok."

    "Eger kuslarin oraya yuva yapmasini istiyorsaniz, o ayri tabii."

    "Yani, ikincisi demek istemistim." Kader Sezen, sinirden agzindan tükürükler sacarak dogruldu. "En üst cekmeceden uzak dur!"

    Fakat artik cok gecti. Cekmeceyi actim ve ona geri gönderilen mektup yiginini gördüm. Zarflar adeta yerlerinden firlayip onlara dokunmam, onlari o cekmecenin soguk boslugundan kurtarmam icin yalvariyorlardi.