Chapter Sixteen

3.6K 84 3
                                    


Clementine's POV 

I know na wala akong kasalanan pero hindi ko pa rin maiwasang maguilty. Kaya the next day ng sa tingin kong nakapagpalamig na si Lilith, I tried looking for her.


Saktong paglabas ko ng room ko ay siyang papasok niya at napatingin sa akin. Sasaraduhan niya sana ako kaso mabilis ko iyong napigilan.


"Lilith,can we talk?"Inirapan niya lang ako.

"I need to rest can you please get of the way?"Mataray niyang sagot sa akin. Bumuntong hininga ako.


"Look, I really want to talk to you. Just please listen to my side?"Pakiusap ko sa kanya, umirap pa ulit siya bago siya nauna papunta sa dulo ng hallway.

"Now what?"Tanong niya after a minute of silence.


"I'm sorry, sana maintindihan mo kung bakit hindi ko sinabi sayo ang tungkol sa amin ni Damien, it was all in the past. And I'm trying not to get in the middle of you two. Alam kong pagnalaman mo ang tungkol sa akin pwedeng magalit ka which is why hindi ko na rin sinabi sayo. It's irrelevant, hindi na naman importante ang nangyari noon. And if ever hindi ko kayo guguluhin kung magka-ayos man kayo.I will gladly support you. I'm really sorry Lilith if you feel like niloko kita or pinagmukhang tanga."I looked at her, pero tinalikuran niya lang ako at naglakad na pabalik sa kwarto niya.


Napayuko na lang ako, sarado talaga ang isip niya..



Damien's POV

Napatigil ako sa paglalakad ng makasalubong ko si Cee, napatigil rin siya. Tiningnan niya ako sandali pero aad ding umiwas.

Humarang naman ako sa dinadaanan niya kaya pumunta naman siya sa kabilang way kaya humarang na naman ako. Sa wakas tumingin na rin siya sa akin ng nakakunot ang noo.


"Ano ba, nananadya ka ba?"Naiinis niyang sabi kaya napangiti naman ako. Ang cute niyang tingnan kapag inis siya o galit.

"No, but can we talk?"Mula kagabi kahit na sabay sabay kaming nag-dinner hindi niya man lan ako tapunan ng tingin. 


"What about?"Tanong niya na parang wala siyang interes. Napabuntong hininga na lang ako.

"Why are you ignoring me?"I ask her. Umiwas na naman siya sa tingin ko.


"Ignoring you? Kinakausap nga kita ngayon, nasa harap mo pa."Nagmamaang-maangan niyang sagot.

"Cut the bull babe, you can't even look at me straight in the eye. Cee may nagawa ba ko maayos naman tayo kahapon ah? Nagalit ka ba dahil sa mga sinabi ko? I'm sorry kung nagulat ka but that's the truth nagseselos lang talaga ako sa mga lalakeng tumitingin sayo." Hindi naman siya agad nagsalita.


Napatingin ako sa kanya after a minute of silence bigla siyang nagsalita.


"No it's not about what you said. It's about you and lilith ayokong masali sa gulo niyo. Gusto kong maayos niyo muna ang sa inyo and I feel really guilty kahit na alam kong hindi dapat. I know I'm probably not making any sense right now but I feel like magiging kasalanan ko kung hindi kayo magkabalikan ni Lilith. Feeling ko dahil sa bumalik ako nawala ang chance niya."Napailing ako sa sinabi niya, hindi ko siya maintindihan. 


Lumapit ako sa kanya at hinawakan ko ang pisngi niya.


"You're not making any sense baby, I want you. Yun lang you're all I need. Now that you came back I found my home. You make me feel like home baby. When you left it felt like I was lost in the middle of darkness,and then you came  back. And my light is back. Clementine you make it feel like home."Nakita ko ang paglandas ng mga luha niya. Mabilis siyang umiling.


"Fix this, fix everything first."She smiled then kissed my lips lightly.


Wala na akong nagawa kundi ang pagmasdan siyang lumakad papalayo sa akin.













Just a cheerleader(K.N)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon