Just a cheerleader(K.N)

Chapter Twenty Nine

Clementine's POV

Nangingiti kong binuksan ang pinto not even 10 minutes magmula ng lumabas si Dee. Hindi pa ako tapos magpalit nandito na siya agad. Kaya ganun na lang ang gulat ko ng ang sumlubong sa akin ay si Lia.

"Good morning Clem!"Nakangiting bati ni Lia sa akin at hindi na ako hinintay na masalita. Dumire-diretyo lang siyang pumasok sa kwarto. Nagtataka ko siyang pinanood na kumportableng naubo sa couch at binuksan ang TV.

"Uhm, what are you doing?"Tanong ko sa kanya

"Well the new season of The Vampire Diaries just premiered and I want to watch it with you co-TVD fan."Tuwang-tuwa niyang paliwanag at nagliliwanag pa ang mata nito.

"Si Ash na lang ang kulitin mo ngayon, mula yata ng dumating yun hindi pa kayo nakakapag-usap ng maayos. Hinihintay ko si Dee kakain kami ng breakfast."Sagot ko at dumiretyo sa room para ipagpatuloy ang pag-aayos.

"Relax, kakain lang naman pala kayo kung makapag-ayos ka akala mo may party na naman kayong pupuntahan eh. Besides sigurado naman akong matatagalan yun habang naghihintay ka watch it with me then. I'm sure susunduin ka naman nun if he's done. Hindi naman siguro ikaw ang kailangang pumunta sa hotel room niya noh?" Natahimik na lang ako sa dami ng sinabi niya at napailing sa harap ng salamin. Tinapos ko na lang ang pag-aayos cause I know that she's right anyway. Manonood na lang din ako.

"What's up with you and Ash anyway, bakit parang hindi kayo nag-uusap?"Tanong ko habang pinagmamasdan ang mukha niya. Nawala ng sandalian ang ngiti niya pero agad rin niyang binalik yun.

"Ah, nagkainisan lang kami the last time we talked. Then ngayon para kaming timang na nagiiwasan." Sagot niya at nag-iwas ng tingin. Kumunot ang noo ko ng marealize kong hindi siya nagsasabi ng totoo pero hindi ko na muna siya kinulit. Knowing Lia hinding-hindi siya magsasalita hanggang hindi niya gustong magsalita. Kaya Idecided na si Ash na lang ang kukulitin ko tungkol sa nangyari.

Napatingin ako sa phone ko at nagtaka na naman, it's been almost an hour at hanggang ngayon wala pa rin si Damien. Anong nangyari dun natabunan na at ng mga damit niya.

Damien's POV

After almost an hour natapos na rin kami kaya nagmamadali akong nag-ayos at dumiretyo na sa kwarto ni Clementine.  

Nakasalubong ko pa si Lia na kakalabas lang ng kwarto ni Cee. Lumapit siya sa akin at bumulong.

"Hurt her again and I will shove your balls in a place you wouldn't want to know."Tumango na lang ako pretending I didn't hear what she just said. Nginitian ko siya at kumatok na sa kwarto ng reyna ko. 

Nakangiti siyang nagbukas ng pinto pero ng makita niya ako bigla siyang sumimangot.

"Bakit ang tagal mo? Nakatapos na kami ng isang episod ng TVD wala ka pa rin daig mo pa ako."Ngumiti na lang ako sa kanya and offered my hand.

Kahit nakasimangot pa rin inabot niya rin naman ito.

"Ready?"Tanong ko

"Kanina pa."Sagot niya tumango na lang ako and lead her to the garden. 

"Bakit tayo dito pumupunta? The buffet is on the other side."Nagtataka na niyang tanong.

"Basta." Hinila ko lang siya papunta sa hinanda namin. Narinig ko ang pagsinghap niya sa tabi ko ng tumigil kami sa harap ng table na nasa gitna sa tago na part ng garden.

"Kailan pa to nandito, I dont think nandito ito nung nagvisit tayo ngvenue. Dont you think how did you found this?"Nakangiti ko lang siyang tiningnan, hanggang sa bigla siyang napatigil at nanlaki ang mga mata.

"You didn't.."Tumango lang ako, unti-unting lumabas yung ngiting gustong gusto ko at yumakap.

"Oh my gosh I cant believe it, you actually prepared this."Inalalayan ko siyang paupo sa upuan bago ako naupo.

Tahimik lang kaming kumain at paminsan-minsang ngumingiti sa isa't-isa kung nakikita kami ng mga kaibigan namin ngayon siguradong maalaska na naman kami ng mga yun.

"Sooo.."She dragged out tiningnan ko lang siya, hindi ko magawang sabihin yung kanina ko pa prinapractice.

 I cleared my throat bago tumingin ng seryoso sa kanya. Pero imbes na sabihin yung mga hinanda ko I suddenly blurted out the words.

"CanIcourtyouagain?" Mabilis kong tanong. Kumunot naman ang noo niya at alam ko na agad na hindi niya naintindihan ang sinabi ko.

"What?"Napabuga ako ng hininga bago sumagot.

"I know what I did to you before, alam ko kung paano kita nasaktan and I still can't believe you forgave me for it. Pumayag kang magsimula tayo ulit like nothing happened but these past few weeks na mas naging clse tayo I suddenly remembered the things we did before. The memories we shared and I just want to be like that again. So Cee, can you give me another chance. Last chance can I court you again? I'm not gonna promise anything but I will always do my best to protect you at kahit kailan hindi ka na makakaramdam ng sakit na naramdaman mo noon."Natahimik kaming dalawa after that. Bawat segundong hindi siya nagsasalita mas lalong nadadagdagan ng kaba yung takot ko.

After a while hindi siya nagsalita pero kitang kita ko ang pagtango niya. Unti-unti akong napangiti at agad na lumapit sa kanya.

"Thank you Cee, thank you."Bulong ko at niyakap siya and kissed her forehead.