Just a cheerleader(K.N)

Chapter Nineteen

Clementine's POV

I just stared at the blank ceiling. The thins Lilith said triggered te things I'm trying to forget. Ang mga bagay kung bakit ko nararamdaman ang takot ngayon.  Naaalala ko kung gaano ako nasaktan noon. 

"Clementine, we need to talk" Kumunot ang noo ko, ng tawagin ako ni  Dee sa buo kong pangalan. It's been three months since I last heard him call me Cee or any other sweet endearments. Sobrang nakakapagtaka lang, he's always been a sweet guy.

"Hey Dee! Sure, wait lang ah we just need to finish practicing this routine then I'm done."Nginitian ko siya pero tinanguan niya lang ako. Walang sabi-sabi niya akong tinalikuran at naupo sa bleachers.

"Okay guys, we need to do this fast. Naghihintay na ang boyfie ko."Nakangiti kong baling sa squad mga nakangiti naman silang tumango. Kaya mabilis rin naman namin itong natapos.

Lumapit na ako agad sa boyfriend ko, we've been together for almost 4 years. And mula bata magkakilala na kami. Hahalik sana ako sa pisngi niya pero umiwas lang siya at tumayo. Dire-deretyo lang siyang naglakad kaya wala akong nagawa kundi sumunod sa kanya.

Tumigil kami sa playground, hindi ko napigilang mapangiti. Dito sa lugar na to ko siya mismong sinagot. 

"Look Clementine, I can do this . Not anymore "Natigilan ako sa sinabi niya at lahat ng takot na nararamdaman ko mas lalo pang lumaki.

"What do you mean?" Nanginginig na ang boses ko at hindi ko man gustong ipakita, namumuo na ang luha sa gilid ng aking mga mata.

"Matagal ko na tong pinag-iisipan and I'm sorry if pinatagal ko pa. I- I don't love you anymore. I'm sorry. I'm breaking up with you"Tuluyan ng tumulo ang mga luha ko lalo na ng talikuran niya na ako.

Mabilis ko siyang hinabol at hinawakan sa braso.

"What? Why?" Yun lang ang mga tanong na lumabas sa bibig ko. Gaya ng bakit biglaan? May iba ba?"

"Cause I realized that your not worth it. I feel like you're too spoiled by your parents. Inaasa mo ang lahat sa kanila. Ayoko sa babaeng walang dinaanang hirap marating lang ang gusto niya. I want someone who works hard for her achievements. And you, tanga ka,ang nakikita ko na lang sayo ay babaeng puro split at tumbiling lang ang ginagawa, babaeng puno ng kaartehan. Wala akong nakikitang pangarap sayo."Marahas niyang hinablot ang braso niya at tuluyan na akong iniwan.  

Iniwan niya akong umiiyak at hindi man lang ako tinapunan ng isang tingin habang naglalakad siya palayo.

Dahil sa mga sinabi niyang yun, I realized na tama siya. I'm too dependent to my parents kaya hiniling kong manirahan sa ibang bansa ng mag-isa. I strived hard, sa lahat sa studies ko, and I even tried working for my budget. At ito ang narating ko ngayon, nakapundar ako ng sarili kong negosyo ng walang tulong galing sa mga magulang ko. I did everything para maabot ang goal ko. 

Pero kahit na narito na ako ngayon, hindi ko pa rin maiwasan makaramdam ng sakit sa mga sinabi niya sa akin noon. Ginawa ko ang lahat ng to hindi para ipakita sa kanya kung anong kaya kong gawin, ginawa ko to para sa sarili ko. Dahil nung araw na iwan niya ako, nawala na rin ang Clementine na nakilala nila noon. Nawala ko ang sarili ko at dahil na rin sa mga sinabi niya, habang hinahanap ang totoong ako, ito ang kinalabasan. Binago ko ang sarili ko sa paraan na alam kong wala ng mag-iisip kung gaano ako kababaw, kung gaano ako kawalang pangarap noon.

Sa mga nangyayari ngayon, natatakot ako aaminin ko. Dahil pakiramdam ko kapag hinayaan ko na naman siyang makapasok sa puso kong sobrang tagal kong iningatan dahil na rin sa kanya, makakaya niya na naman itong wasakin. At kapag nangyari yun hindi ko alam kung kakayanin ko pa. Hindi ko alam kung anong gagawin ko kapag nagkataon.

Lumalayo ako dahil sinusubukan kong protektahan ang sarili ko from another heartbreak. I don't want to go through that again and sa tingin ko tama naman ang desisyon ko. 

'I need to protect my heart, myself.'

==================================================

A/N:This Chapter is Clementine's side, alam kong sabaw sad moments are just not my thing. Sobrang hirap ko talagang magsulat ng ganito kaya sorry if I disappointed some of you guys dahil dito.

Next chapter is Damien's side, I think?

Votes and comments po ulit...

~All the love