Just a cheerleader(K.N)

Chapter Twenty Five

A/N:Kalahati na tayo guys!I'm gonna try to at least have 3 chapters updated by this week.

Votes and comments po:)Thank you

~All the love..

====================================

Clementine's POV 

Imbis na mag-stay sa office ay umuwi na lang ako, I'm in the mood to prepare for this dinner. Hindi ko alam kung bakit parang sobrang excited ko basta ang alam ko lang something changed ng mag-usap kami ni Damien kanina.

I don't know what pero gumaan ang pakiramdam ko tuwing naiisip ko kung ano man ang complicated na nangyayari sa amin ngayon.

I took a quick shower then changed into jeans and a plain sleeveless shirt. I have a feeling na dahil si Damien ang kasama ko we won't be going to a normal restaurant to eat.

FR:Dee

I'm outside

Napangiti ako ng mabasa ko ang message niya saktong-sakto as usual hindi late at hindi rin masyadong maaga.

Kinuha ko na ang purse ko at nagmamadaling bumaba, naabutan ko siyang kausap si Lia at nagtatawanan sila. 

Nakatalikod siya sa akin kaya si Lia ang unang nakapansin sa akin,mas lalong lumaki nag ngiti niya kaya napalingon na rin si Dee sa kung saan man ito nakatingin. 

Mas lumawak ang ngiti ko ng mapansin kong saglit siyang natigilan at napatitig. Naglakad ako palapit sa kanya at nginitian siya.

"Your queen has arrive. Bilisan mo na at ilayo mo na yan dito mahilig pa naman tumakas ang reyna na yan."Pang-aasar ni Lia kaya natawa ako.

"You look gorgeous.."Namula ako sa unang lumabas sa bibig niya. Narinig ko ang pahalakhak ni Lia sa gilid kaya mabilis ko na lang siyang hinila palabas.

"BE HOME BY 12 MISSY BAKA MASALISI KA!"

Sabay kaming natawa sa huling sigaw ni Lia at pinagbuksan anman ako ng pinto ni Dee sa kotse niya. Ngumiti lang ako bago pumasok. Hinintay ko siyang makasakay bago ko sinimulan ang pagtatanong.

"Where are we going?"Tanong ko tumingin siya sandali sa akin bago magkibit balikat.

"Gaano kalayo ang pupuntahan natin?"Sinubukan ko ulit ang pagtatanong pero natawa lang siya.

"Hindi mo talaga ako sasagutin? You know I hate waiting! Please kahit isang clue lang."Pangungulit ko at sinimulan na ang pagsundot-sundot sa balikat niya pababa sa tagiliran niya.

Napangiti ako ng napaigik siya at agad na napakagat sa labi, alam kong may kiliti siya dun kaya mas tinuloy ko pa.

"Fine fine. 30 minutes away. Yun lang makuntento ka na dun dahil wala na akong ibang sasabihin. Now stop tickling me dahil baka madisgrasya pa tayo."Kunyari pa siyang naiinis dahil nakasimangot lang siya at paminsan-minsang ngumunguso. 

Napangiti na lang ako at nanahimik na, hindi ako nagsalita ng maramdaman ko ang paghawak niya ng kamay ko.

Damien's POV

"Where are we?"Nagtataka niyang tanong ng tumigil kami sa isang pathway na halos puro puno lang ang makikita.

"We are somewhere with trees surrounding us."Sagot ko at pinagbuksan na lang siya ng pinto.

"No shit sherlock"Inalalayan ko siya dahil hindi patag ang daan.

"May balak ka bang patayin ako kaya mo ko nilalayo sa city?"Natawa na lang talaga ako sa mga iniisip niya.

"Nope but we're here."Natahimik siya ng makita kung saan ko siya nadala. Napangiti ako habng nakatitig sa mukha niyang hindi makapaniwala.

I brought her in a small hill kung saan may nakahanda ng foods for a picnic. I know how much she likes overviewing at stargazing kaya dito ko siya naisipang dalhin.

"Let's eat?"Tanong ko at pinaupo siya sa blanket.

"Wow this place is amazing. I never knew na may ganito pa lang lugar dito na pwede kang manood lang kung paano ang buong Manila."Tumango ako at binigyan siya ng sandwich.

Tahimik lang kaming kumain habang nakatingin sa city lights sa baba. Everything seems so peaceful na parang gusto kong dito na lang kami at wag ko na siyang iuwi.  

"Thank you for bringing me here."Nakangiti siyang tumingin sa kain pero bigla rin itong nawala ng mapansin niya ang paraan ng pagtitig ko sa kanya. I caressed her cheeks and loved the way she leaned into my touch.

"Anything for you."Halos pa bulong kong sinabi. I looked into her eyes and saw how her expressions mirrored mine. Confusion was all over her face.

"Thank you,thank you for giving me the chance to spend some time with you. Thank you for forgiving me even after everything I did and every bad thing I said before. Thank you dahil ngayon nasa tabi kita."Then I kissed her. The kiss was so soft and passionate I felt her soft lips touched mine again. There was no tongue but just sweet kisses. 

Nang maghiwalay ang mga labi namin nginitian ko siya at hinilig sa aking balikat. Sabay kaming nahiga at pinanood ang mga bituin sa langit.

I honestly don't care if I sounded so gay right now, but I can't help but cherish this moment.