hi!!!!
hindi ko alam if may nagbabasa pa nito...
pero nakapagpromise na ako sa sarili ko na tatapusin ko ito no matter what....
i just want to share...naguguluhan pa ako eh...i just want to hear your advice...
nagtry ako mag avail ng insurance a year subscription...nag labas ako ng almost 5k..para sa kin 5k is a big money...hindi naman kami mayaman eh...insurance is non-transferable..personal lang siya..my life,accidental and burial siya....nanghinayang ako..pero dahil nailabas ko na no choice na...anyway nasa akin parin naman if irerenew ko next year...my dental daw..free for a year...hay....is it a wise decision...or hindi....
still hanging parin yan sa isip ko if tama o mali ba yun decision ko.....
thanks for reading and advices....
_____________________________________________________________________________
TWENTY-ONE
Let my diary speaks for my heart………
First entry
Dear Diary,
Ate Beverly gave me this simple book….sabi niya isulat ko raw dito ang bagay-bagay na nangyayari sa akin..pati na rin ang nararamdaman ng aking puso….mga sikretong hindi ko kayang ibahagi sa iba….ito raw ang labasan ko ng mga emosyon hindi ko kayang ilabas….isulat ko rin raw mga mahahalagang nangyayari sa kin buhay….masaya at malungkot…..
So….let this diary speak for what my heart really wanted to say…..
Alam mo ang lungkot lungkot ko….
Nalaman ko na hindi ko na kailanman makakasama sina daddy at mommy…nalaman ko na wala na sina sa mundong ito…..na nasa malayo na silang lugar…hindi na sila babalik kailaman man…ayaw tumigil ng luha ko sa pagtulo….parang pinipiga ang puso ko…nahihirapan akong huminga…
Pagkagising ko kaninang umaga…lumabas agad ako ng bahay at tumakbo…napahinto ako sa isang park…hinayaan kong akayin ako ng aking paa tungo sa swing….umupo ako at namalayan ko nalang na unti-unti ng mababasa ang aking mukha ng mga mainit ng likidong nanggaling sa aking mata…
Nang iniangat ko ang aking mukha…nakita ko si Bret na nakaluhod sa kin harapan…labis na nag-aalala ang nakalarawan sa kanyang mukha…pinatahan niya ko at pinayapa ang aking kalooban…
Si Bret ang tangi kong kaibigan....pero ng hapon yon mayroon rin akong nakilalang mga bagong mukha…walong bata….
Niyaya nila akong maglaro…hindi ko alam kayang maunawaan ang nararandaman ng puso ko…pero alam kong napakasaya ko….
Sana hindi mapawi ang nararamdaman ng puso kong ito….
Mommy, daddy…yes, you leave me…but as you have always said….
Sa buhay ng tao minsan may mga bagay na talagang kailangan mawala….pero pag may nawala asahan mo na darating ang araw na mapapalitan yon ng maaaring mas higit pa roon…
Iniwan nga nila ako pero binigyan naman nila ako ng kapalit… walong bagong kaibigan…
Sana mommy at daddy…andito kayo kasi ipapakilala ko sila sa inyo…
Please look after us….
I love you and you will always be on my heart forever….
I’ll live and be strong….
Always,
Suzanne
