FIFTEEN
MARGARETTE’S POV
“Ah..ummm…at….a-ate….” I heard someone said…mukhang nauutal pa ata..i looked at my back and see Elf..my little cousin…nakatungo…mukhang di mapakali
“Something wrong?” I asked him.
“Ate..im sorry…im very very sorry…”naiiyak na niyang sabi…
“Anong problema Elf? May masakit ba sayo? Gusto mo na bang umuwi?” – ako.
Hindi na rin kasi maganda ang pakiramdam ko gusto ko na rin umuwi…pagkaalis nila Nuts kanina…agad din naman nanumbalik ang saya sa party…sabagay samin lang naman bigdeal ang nangyari eh…
“Magpaalam ka na sa mommy at daddy mo…isasabay na kita sa pag uwi….pagpapaalam na rin ako kina tito at tita. I’ll wait you sa parking lot, okay.” I said to him then he nodded and we parted ways.
Bakit ganito ang pakiramdam ko parang may dapat akong malaman ah…masama ang kutob ko…
After I said goodbye to my parents at kina tito. I wait Elf sa may parking lot. After a few minutes he arrive and we left the party.
While inside the car, I felt that Elf had something to say. Kanina pa kasi siya hindi mapakali.
“Ah, ate,” elf
“hmm?” ako
“ate, pwede ba tayong dumaan sa park dun sa may burol?” elf
“okay, pero sandali lang ha” ako
We reached the park. Naglakad agad si elf papunta sa may swing. I looked around. Dito sa park na to nagsimula ang lahat. Then I followed elf. Nakaupo siya sa may swing. Umupo ako sa may kabilang swing.
“May problema ba? Pwede mo sabihin kay ate?” ako
Elf changed too…he became aloof sa min….iniiwas niya kami o pakiramdam ko lang yon..
Mayamaya may mga dumating na sasakyan..bakit sila nandito?
“Pinapunta ko rin sila dito ate. May sasabihin kasi sana ako..dapat noon ko pa ito sinabi kahit na alam magalit siya. Kung alam ko lang na magiging ganun si ate Suzanne. Dapat sinabi ko na yon.” elf
May alam si Elf? Bakit parang hindi ko gusto ang nararamdaman ko?
“Ano bang sasabihin mo Elf? Hindi ko alam at pati buong barkada pinapunta mo dito?” galit na sabi ni Marcus.
Nakababa na sila at lahat nandito..nagulat rin ako.
“Ano elf sasabihin mo sa min?” malambing na sabi ni Water.
“Im so sorry..dapat noon ko pa ito sinabi hindi sana nagkaganito si ate Suzanne?” elf
“So tungkol sa kanya”- mataray at naiiritang sabi ni Sophy
“OO, tungkol sa kanya. Ang totoo niyan ayaw talaga kitang nandito kasi pero mabuti na rin yun at least paiidepensa mo ang sarili mo sa mga kasinungaling mo-“ elf
“Shut up, elf” putol ni marcus sa pasigaw na tinig. “kung hindi rin naman mahalaga sasabihin mo aalis na kami.”
“Then go kuya, pero ito lang sasabihin ko, lahat ang alam mo at pinaniwalaan mo ay puro kasinungalingan at gawa gawa lang ng babaeng yan. Huwag mong lokohin ang sarili mo. Alam ko mahal na mahal mo pa rin si ate Suzanne hanggang ngayon. Walang kasalanan si ate Suzanne. Kung ang may kasalanan. Bakit mo ginawa yun kuya? Bakit mo tinulak si Kuya Bret sa hagdan?” – si elf sumusigaw na siya at umiiyak
Ano ba ibig niyang sabihin?
“He deserved it.” Marcus said flatly
“Really? Do you think so? Do you what happened when pushed him? Nadamaged ang ulo niya. Alam mo bang comatose siya? Comatose siya sa loob ng sampung taon. You almost killed him.” Elf
Si bret nacomatose for ten years
“what?” marcus “I never did that thing. Tinulak ko siya pero-
“up until now..hindi pa siya nagkakamalay…” elf
Lahat kami natigilan. Oo alam naming na tinulak siya ni Marcus nandun kami. Pero….pano…
“Tama si ate Suzanne hindi niya dapat kayo kinaibigan….alam niyo bang pinagsisisihan na naging kaibigan niya kayong lahat….”
_____________________________________________________________________________
i would love to hear from you.....
