TWENTY FOUR

117 4 1
                                    

sorry,  ang lame ng update...

TWENTY-FOUR

WATER’S POV

 

 

KKKRRRIIINNNGGG……..

 

Hay sa wakas lunch na rin…..nagugutom na talaga ako…..

 

Inat….inat…inat…..

 

Gusto ko na talaga kumain….

 

Ang sarap mag inat inat….nang may biglang tumakip sa mga mata ko….

 

“Guess who?” sabi ng taong nagtakip sa mga mata ko….

 

Do I really have to guess who she is?

 

She always love doing this….and she’s the only one who always do this….

 

Sasakyan ko nalang….

 

Kinapa ko ang mga kamay niya…

 

“Malambot at malakandilang mga kamay…malambing na boses….” Napakinggan kong humahalukipkip siya…ngunit nagpatuloy ako..ngumiti ako… “Suzanne”… banggit ko sa pangalan ng taong nagtakip sa mga mata ko sabay tanggal ng mga kamay niya.  Humarap ako sa kanya at nakita ko ang mga ngiti niya sa labi..mga ngiting walang bahid ng anumang kaplastikan..ginantihan ko rin siya ng isang matamis na ngiti..

 

“Tara lunch na tayo.”  Hinila na niya ako patayo at hinatak patungo sa cafeteria.  Ni hindi ko na nagawang aayusin manlang ang mga gamit ko…hay…mamaya na nga lang…as is mapipigil ko ang isang ito at saka hindi ko naman ito mahindian….

 

Hindi ko pala sila naging kaklase nasa section b kasi ako….

 

Hindi pa rin talaga siya nagbabago a little childish yet so sweet….kung ano ang pagkakakilala ko sa kanya noon ay walang nagbago hanggang ngayon…lahat ng ugali niya ay gustung-gusto ko…alam ko mahirap paniwalaan pero talagang complete package na siya…mabait as in, matalino, maganda, masayahin, maunawain basta lahat ng magagandang ugali eh makikita mo sa kanya.

 

“Hi guys!”  Masayang bati niya ng makarating kami sa table ng barkada nang makarating kami rito sa cafeteria.

 

Yes, lahat ng barkada eh nandito pati si Sophy kahit na masama ang tingin niya kay Suzanne.

 

Ngumiti sila sa min at kaagad naman kami umupo ni Suzanne sa mga bakanteng upuan.

 

“Tara order na tayo.” Sabi ni Alwy sabay tayo sa upuan.  Sinundan naman siya nina Sheen, Nuts, at Yssa.

 

“Dito ka nalang ako ng mag-oorder.” Pigil ni Marcus kay Suzanne ng akmang tatayo na ang huli. “Anong gusto mo?” tanong pa nito.

 

“Uhmmm…isang chocolate cake at milk” sagot ni Suzanne

 

“Hmmp.” Ismid ni sophy.

 

“Ikaw Sophy?  Anong gusto mo?” Tanong ni Suzanne rito.

 

“Huwag mo na siyang tanungin, Suzanne.” Sabat ni Margarette at tinignan ng masama si sophy.

 

“Nawalan na ako ng gana.” Sambit ni Sophy sabay tayo at umalis na.

 

Nakita kong may gumuhit na lungkot sa mga mata ni Suzanne..akmang tatayo siya upang habulin ito ngunit hinawakan ni Marcus ang braso niya.

 

“don’t mind her” sabi nito. “dito kalang oorder na ako. Ikaw, Margarette sayo?” tanong ni Marcus sa pinsan niya.

 

“ I have my lunch.” Maikling sagot ni Margarette.

 

“Ikaw, Water.” Tanong niya sa akin.

 

“May baon din ako” nakangiti kong sagot sa kanya at itinaas ang dala ko.

 

“okay, then, I’ll go ahead.” Sabi ni marcus sabay tayo at lapit kina Nuts.

 

At muli kong pinagmasdan si Suzanne, oo, masaya siyang nakikipagkwentuhan sa amin ni Margarette ngunit hindi alintana sa akin ang paminsan-minsan niyang pagsulyap sa pinuntahan ni Sophy.  Hindi kayang ipagsinungalingan ng kanyang mga mata ang lungkot na kanyang nadarama.  I really don’t understand why so Sophy reacted like that everytime.  Hindi ko talaga alam ang kanyang dahilan.  And as for me, I see no reason para magalit o kaya makadama ng disgusto kay Suzanne.  Dahil nadarama ko, lahat ng pinapakita niya ay totoo at walang kasinungalingan.  Totoo lahat at alam kong mula sa puso lahat ng ginagawa niya…..

WHEN HE WAKES UP.......Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon